Ulica Bracka w Warszawie


Ulica Bracka w Warszawie jest jednym z kluczowych ciągów komunikacyjnych znajdujących się w urokliwej dzielnicy Śródmieście. Przebiega przez centrum miasta, zaczynając swój bieg od ul. Żurawiej oraz placu Trzech Krzyży, kontynuując aż do tętniącej życiem ul. Chmielnej.

Owa ulica, będąca częścią miejskiego pejzażu, odzwierciedla bogatą historię oraz architektoniczne zróżnicowanie stolicy. Można tu znaleźć zarówno nowoczesne zabudowania, jak i klasyczne, zabytkowe kamienice, które dodają ulicy unikalnego charakteru. Przestrzeń Brackiej, będąc wyjątkowo malowniczą i istotną komunikacyjnie, stanowi o jej dużym znaczeniu dla mieszkańców, jak i odwiedzających Warszawę.

Historia

Historia tej ulicy sięga czasów, gdy była integralną częścią starszego traktu prowadzącego z Ujazdowa do Grzybowa. Do tego traktu należały również obecne ulice: Wiejska, Bagno, a także Zgoda. Uregulowanie ulicy miało miejsce w okolicach roku 1770. Warto dodać, że trakt ten przechodził przez tereny należące do różnych zakonów i bractw, co przyczyniło się do nadania obecnej nazwy ulicy.

W przededniu XVIII wieku zabudowa ulicy składała się głównie z drewnianych domów oraz dworków. W tym czasie – około roku 1790 – na skrzyżowaniu z ul. Chmielną powstała drewniana rotunda, która była pierwszym cyrkiem w Warszawie, noszącym nazwę „Heca”.

W latach 1823–1824, po utworzeniu Alej Jerozolimskich, na rogu przy ulicy powstał niewielki budynek Koszar Drogi Jerozolimskiej. Na naprzeciwko, pod adresem 11/13, w latach 1834 wzniesiono kamienicę Gołaszewskich, która została zaprojektowana przez Antonia Corazziego. Później, w efekcie przebudowy, znalazła nowego właściciela w postaci Leona Rakowskiego, który jednocześnie nadzorował prace budowlane.

Dynamiczny rozwój zabudowy przy Brackiej nastąpił dopiero po roku 1875, gdy kamienice zaczęły osiągać wysokość do czterech pięter. Architekci odpowiedzialni za te realizacje często byli uznawani za najwybitniejszych w swojej dziedzinie. W latach 1903-1910 powstały jeszcze cztery kamienice, w tym jedna pod numerem 13, przeznaczona dla Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej „Zgoda” i zaprojektowana przez Dawida Landego. Ta kamienica wyróżniała się ozdobną wieżyczką oraz bogatym, secesyjno-eklektycznym wystrojem.

Okres lat 1913-1914 przyniósł powstanie gmachu Domu Towarowego Braci Jabłkowskich na północnym odcinku Brackiej, który stał się przykładem architektury modernizmu. Jego twórcami byli Karol Jankowski i Franciszek Lilpop.

Rok 1939 nie przyniósł większych zniszczeń, jednakże w trakcie okupacji niemieckiej, ulicy nadano nazwę Ordenstrasse. Niestety, podczas powstania warszawskiego miały miejsce brutalne walki, które przyczyniły się do znacznego zniszczenia zabudowy; żołnierze niemieccy dopuszczali się licznych zbrodni na cywilach zamieszkujących okoliczne domy.

Po wojnie nastąpiły istotne zmiany urbanistyczne w rejonie Brackiej, a w 1948 roku przebito przedłużenie ul. Kruczej. Niefortunne zaplanowanie skrzyżowania z Alejami Jerozolimskimi spowodowało, że komunikacja między dwoma częściami ulicy stała się utrudniona. Natomiast w 2011 roku wzdłuż wizualnej osi ulicy został wybudowany obiekt mieszkalny Wolf Bracka.

W 2024 roku zrealizowano przebudowę odcinka ulicy pomiędzy Alejami Jerozolimskimi a ulicą Chmielną, transformując tę przestrzeń w woonerf.

Ważniejsze obiekty

W obrębie ulicy Brackiej w Warszawie znajduje się wiele interesujących miejsc, które warto poznać. Oto niektóre z nich:

Przypisy

  1. Bracka robi wrażenie. [w:] Urząd m.st. Warszawy [online]. um.warszawa.pl, 17.07.2024 r. [dostęp 23.07.2024 r.]
  2. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011 r., s. 138. ISBN 978-83-62189-08-3.
  3. Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010 r., s. 49. ISBN 978-83-07-03239-9.
  4. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 30.11.2020 r.]

Oceń: Ulica Bracka w Warszawie

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:8