Ulica Brylowska w Warszawie

Ulice i place

Ulica Brylowska to ważny element osiedla Czyste, które znajduje się w sercu Czyste. Jest to malownicza część stolicy, a jej lokalizacja w warszawskiej Woli sprawia, że staje się coraz bardziej popularna wśród mieszkańców i turystów.

Osiedle Czyste wyróżnia się nie tylko piękną architekturą, ale także atmosfairą, która przyciąga nowych lokatorów oraz gości. Korzystając z tej urokliwej ulicy, można poczuć wyjątkowy klimat warszawskiego życia.

Historia

Ulica Brylowska, której historia związana jest z dawnym przebiegiem drogi, stanowiła niegdyś miedzę oddzielającą wsie Wielka Wola i Czyste. Warto zaznaczyć, że ulicę tę utworzono krótko po roku 1900, w bezpośrednim sąsiedztwie Szpitala Starozakonnych na Czystem, który budowano od 1894 roku.

Jeszcze przed formalnym przyłączeniem obszaru do Warszawy w 1916 roku, wzdłuż Brylowskiej zaczęły wyrastać kamienice, charakteryzujące się skromnym wystrojem, co zdradza stanów budownictwa z tamtych lat. Okres międzywojenny przyniósł dalszy rozwój ulicy, gdyż w tym czasie zbudowano kanalizację oraz wybrukowano jezdnię, aby poprawić komfort przemieszczania się. Pojawienie się latarni oświetlających ulicę po zmroku dodało jej dodatkowego uroku.

Bezpośrednie sąsiedztwo ze szpitalem oraz Gazownią Warszawską przyczyniło się do dynamicznego rozwoju okolicy, co skutkowało powstaniem licznych zakładów przemysłowych oraz nowych kamienic. Nazwa Brylowskiej wywodzi się z nazwiska rodziny Brühlów, którzy byli właścicielami części Woli Wielkiej. Impertynencję tych dóbr zakupiono w 1746 roku od Augusta III Sasa przez jego ministra Henryka Brühla. Oficjalna, spolszczona wersja nazwy ulicy utrwaliła się w latach dwudziestych XX wieku.

18 listopada 1938 roku otwarto nową linię tramwajową, która łączyła skrzyżowanie z ulicą Dworską z pętlą Czyste, znajdującą się niedaleko skrzyżowania z ulicą Ignacego Prądzyńskiego. Kursowanie tramwajów na tej trasie, które wstrzymano z powodu bombardowania 8 września 1939 roku, wznowiono 9 maja 1940 roku. Niestety, wraz z wybuchem Powstania Warszawskiego torowisko tramwajowe na Brylowskiej zostało na stałe wyłączone, a po wojnie nie przywrócono regularnego kursowania tramwajów.

W okresie II wojny światowej przetrwało jedynie niewielka część przedwojennej zabudowy ulicy, która uległa znacznemu zniszczeniu w wyniku bombardowań.

Przypisy

  1. Linia tramwajowa zwykła 15. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 06.11.2023 r.]
  2. Linia tramwajowa zwykła 5. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 06.11.2023 r.]
  3. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 05.11.2023 r.]
  4. Dariusz Walczak: Tramwaje powojennej Warszawy 1945-1975. Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2018, s. 42. ISBN 978-83-63652-30-2.
  5. Dariusz Walczak: Tramwajem przez Stadt Warschau. Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2016, s. 42. ISBN 978-83-63652-19-7.
  6. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 139. ISBN 978-83-62189-08-3.
  7. Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 23. ISBN 83-907574-00.

Oceń: Ulica Brylowska w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:14