Ulica Szczęśliwicka w Warszawie

---

Historia

W przeszłości, obszar, którym dzisiaj jest ulica Szczęśliwicka, stanowił kluczowy fragment szlaku komunikacyjnego prowadzącego z rogatek Wolskich przez Czyste oraz Szczęśliwice aż do Opaczy Wielkiej. Nazwa tej ulicy została nadana na przełomie XIX i XX wieku, a nawiązuje do miasteczka Szczęśliwice. Odcinek ten został zorganizowany w czasach, gdy Polska była Królestwem. W 1845 roku, ulica była oddzielona od ulicy Przyokopowej za pomocą torów kolejowych biegnących ze stolicy na zachód.

W dziewiętnastym wieku, ulica ta stanowiła jedną z kluczowych dróg wsi Czyste. Z biegiem czasu, wkrótce została włączona do przedmieścia Ochota, a pod koniec XIX wieku zaczęto ją intensywnie zabudowywać. Powstające budynki, szczególnie w rejonie ulicy Niemcewicza, datowane są na początek XX wieku. Mieszkańcami tej okolicy byli głównie robotnicy, a występująca zabudowa składała się z drewnianych domów i niewielkich kamienic. Czasami było to nieprzyjemne i niewygodne miejsce do życia, jako że ulica była wąska, wybrukowana polnym kamieniem, nie posiadającą jakiegokolwiek oświetlenia. Dodatkowo, brak kanalizacji sprawił, że na jej brzegach pojawiała się wodna nieczystość.

W 1916 roku, ulica Szczęśliwicka oraz Ochota znalazły się w granicach Warszawy. W 1927 roku, wzdłuż ulicy przebudowano tory Elektrycznych Kolei Dojazdowych (EKD), która obecnie znana jest jako Warszawska Kolej Dojazdowa. Wtedy to powstały stacje o nazwach Warszawa Zachodnia EKD, Warszawa Szczęśliwicka oraz Warszawa Opaczewska. Tory te jednak zlikwidowano w latach 70., a ich miejsce zajęły nowe, usytuowane na północ od poprzednich. Zanim wybuchła II wojna światowa, w obrębie ulicy Opaczewskiej oraz pomiędzy ulicą Niemcewicza a Kopińską pojawiły się nowe budynki. W centralnej części Szczęśliwickiej przeważały wtedy pola oraz obszary zielone.

W czasie obronnych działań Warszawy we wrześniu 1939 roku, na wysokości ulicy Opaczewskiej zbudowano barykadę złożoną z dwóch wagonów EKD, wypełnionych kamieniami; zaraz obok wykopano rów przeciwpancerny. Podobne konstrukcje powstały również przy ulicy Częstochowskiej. W latach pięćdziesiątych XX wieku, kontynuowano budowę nowych mieszkań wzdłuż tej ulicy, a także zagospodarowano jej zachodnią stronę, dotychczas niezrujnowaną przez wojnę.

W 2009 roku znaleziono nową organizację ruchu na styku z ul. Dickensa i ul. Drawską, co zaowocowało budową ronda. W 2010 roku nadano mu imię Bohdana Pniewskiego, co stanowiło ukłon w stronę lokalnego dziedzictwa. Ulica Szczęśliwicka, z bogatą historią, odzwierciedla ewolucję oraz przemianę warszawskiego otoczenia.

Ważniejsze obiekty

Na ulicy Szczęśliwickiej w Warszawie znajduje się wiele ważnych obiektów, które pełnią istotne funkcje edukacyjne oraz rekreacyjne w okolicy. Poniżej przedstawiamy wybrane z nich:

• Urząd Dozoru Technicznego (nr 34),
• Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (nr 40),
• Zespół Szkół nr 4 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, który obejmuje IX Liceum Profilowane, Technikum nr 10, Zasadniczą Szkołę Zawodową nr 23, Technikum Uzupełniające nr 7 oraz Technikum Uzupełniające nr 11 (nr 46),
• Zespół Szkół im. inż. Stanisława Wysockiego, w skład którego wchodzi Technikum nr 7 (dawniej „Kolejówka”) oraz Zespół Szkół Samochodowych i Licealnych Nr 1 (nr 56),
• Park Szczęśliwicki,

Wszystkie te instytucje i obiekty przyczyniają się do kształtowania lokalnej kultury i społeczności, oferując różnorodne usługi edukacyjne oraz miejsca do wypoczynku.

---

Oceń: Ulica Szczęśliwicka w Warszawie

---