Ulica Uniwersytecka w Warszawie

---

Opis

W latach dwudziestych XX wieku wytyczono ulicę Uniwersytecką, która miała być jedną z kluczowych arterii kierujących w stronę placu Narutowicza. Stanowi ona główną arterię kolonii Lubeckiego. W pierwotnych planach zakładano, że połączy Ochotę z Mokotowem, dobijając do ulicy Madalińskiego. Miała być centralnym szlakiem w przyszłym kompleksie uczelniano-wojskowo-administracyjnym, który zamierzano ulokować w rejonie Pola Mokotowskiego (Dzielnica Nauki).

Jednakże, z powodu opóźnień związanych z przenoszeniem lotniska z Pola Mokotowskiego na Okęcie, problemów finansowych oraz znacznych zmian w planach przestrzennych po budowie lotniska na Okęciu, a także wytyczenia ul. Żwirki i Wigury, która łączyła lotnisko z centrum miasta, a następnie wybuchu II wojny światowej, ulicę Uniwersytecką dociągnięto jedynie do zbiegu z ul. Wawelską oraz ul. Raszyńską.

Po wojnie zaniechano dalszej budowy ulicy, a dodatkowo zamknięto przejazd do ul. Wawelskiej w okolicy pomnika Lotnika, co spowodowało, że ulica stała się ślepą uliczką. Warto zauważyć, że zabudowa tej ulicy znacząco zachowała swój międzywojenny charakter. W trakcie powstania warszawskiego, na skrzyżowaniu Uniwersyteckiej i Wawelskiej, funkcjonowała „Reduta Wawelska” będąca częścią obwodu Ochota.

Inne informacje

W XIX wieku, nazwa „Uniwersytecka” była przypisana do małej uliczki, której położenie znajdowało się nieopodal dzisiejszej Bramy Głównej Uniwersytetu Warszawskiego. Uliczka ta prowadziła bezpośrednio do kampusu uniwersytetu, podkreślając w ten sposób bliskie związki z instytucją edukacyjną.

---

Oceń: Ulica Uniwersytecka w Warszawie

---