Las Matki Mojej

Warto zauważyć, że na obszarze, gdzie obecnie rozciąga się las, znajdował się niegdyś Cmentarz Ewangelicki, założony w 1839 roku. W 1891 roku podjęto decyzję o jego likwidacji, ale zanim na tym miejscu posadzono drzewa, wzniesiono Fort Wawerski im. Suworowa, który był jednym z kluczowych elementów systemu fortyfikacji Warszawy, znanym jako Twierdza Warszawska. Ekshumowane ciała zostały przeniesione na Cmentarz Ewangelicko-Augsburski przy ulicy Młynarskiej. Jednakże fort nie miał długiego życia; został wysadzony przez rosyjskich saperów już w 1913 roku.

Podczas II wojny światowej, w 1943 roku, Komitet Obywatelski w Wawrze, pod przewodnictwem Stanisława Krupki, zainicjował tworzenie „Parku Sportowego im. Matki Mojej”. Plan zakładał, że park będzie ważnym ośrodkiem rekreacyjno-sportowym, jednak z powodu zawirowań wojennych nie udało się zrealizować tych ambitnych zamiarów. W 1944 roku park uległ całkowitemu zniszczeniu.

Nazwa tego kompleksu leśnego budzi wiele fascynacji i pozostaje zagadkowa. Do dziś nie ustalono, o jaką matkę mogłoby chodzić. Istnieje wiele hipotez, z których część sugeruje, że nazwę można interpretować jako wyraz pamięci oraz hołd dla matek polskich żołnierzy poległych lub zaginionych podczas wojen. Inne źródła wspominają o matkach, które straciły bliskich lub zostały uwięzione w tych tragicznych czasach. Jeszcze inna teoria wskazuje na Matkę Przełożoną pobliskiego Zakonu Klarysek, która zainicjowała proces zalesienia okolicznych nieużytków.

Las znajduje się na terenie wydmowym z ubogimi glebami, co przekłada się na niski poziom różnorodności biologicznej. Występują tutaj przeważnie siedliska borowe, a wśród dominuje drzewostan sosnowy, z dodatkiem brzozy oraz robinii akacjowej. Ze względu na swoje położenie w terenie urbanizowanym, główna funkcja tego lasu to pełnienie ról klimatycznych i rekreacyjnych, co czyni go nie tylko strefą zieleni, ale i miejscem odpoczynku dla mieszkańców stolicy.