Józef Feldman (prokurator)

Prawo i sprawiedliwość

Józef Feldman to postać, która zapisała się na kartach historii Polski jako prokurator, polityk oraz żołnierz. Urodził się 14 stycznia 1913 roku w Warszawie, gdzie spędził całe swoje życie do momentu swojej śmierci, która miała miejsce 16 stycznia 1972 roku w tym samym mieście.

Feldman był przedstawicielem żydowskiej społeczności, a jego życie zawodowe wiązało się z wieloma istotnymi rolami. Był pułkownikiem Wojska Polskiego, a także pełnił funkcję zastępcy Naczelnego Prokuratora Wojskowego do spraw szczególnej wagi. W tej roli działał w okresie od 2 listopada 1950 roku do 29 lipca 1955 roku. Zaangażowanie w te funkcje potwierdza jego istotną rolę w strukturach władzy wojskowej i prokuratorskiej w powojennej Polsce.

Józef Feldman był również członkiem Pierwszej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), co wskazuje na jego zaangażowanie w politykę kraju, szczególnie w okresie socjalistycznego rządzenia.

Życiorys

Józef Feldman urodził się między 12 a 14 stycznia 1913 roku, jako syn Lwa oraz Ity z domu Sakiel. W 1934 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a podczas swojej edukacji był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej „Pochodnia”.

W latach 1934–1935 pracował jako praktykant-wolontariusz oraz aplikant w Sądzie Grodzkim w Warszawie, a później przeszedł do pracy w Sądzie Okręgowym w Warszawie między 1935 a 1937 rokiem. Następnie, aż do września 1939 roku, był aplikantem adwokackim w kancelarii Józefa Blocka.

W czasie II wojny światowej, od 1940 do 1943 roku, pracował jako ekonomista w Wołkowysku. Po ataku Niemiec na Związek Radziecki, znalazł się w ZSRR. 18 grudnia 1943 roku dołączył do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Już 15 stycznia 1944 roku objął rolę pisarza w sztabie 4 pułku piechoty. Z kolei od listopada 1944 do marca 1945 roku był dowódcą plutonu moździerzy w 36 pułku piechoty, a później dowodził baterią moździerzy w 42 pułku piechoty.

Grudzień 1945 roku to czas, gdy Feldman został pełniącym obowiązki oficera śledczego w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej nr VII w Lublinie. W listopadzie 1946 roku objął posadę podprokuratora, a w marcu 1947 roku został wiceprokuratorem. W czerwcu 1947 roku awansował na prokuratora Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Lublinie, gdzie pracował do listopada 1948 roku. Dnia 2 listopada 1948 roku został szefem Wydziału VI Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Obrony Narodowej, a w maju 1950 roku objął funkcję kierownika pracy organizacyjnej wykazując się znaczącymi umiejętnościami kierowniczymi.

W 1946 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. 2 listopada 1950 roku powołano go na stanowisko zastępcy Naczelnego Prokuratora Wojskowego, które sprawował aż do 29 lipca 1955 roku. W roku 1953 awansował do stopnia pułkownika. W 1957 roku Komisja Mazura w swoim sprawozdaniu obciążyła Feldmana odpowiedzialnością za nadużycia władzy.

Józef Feldman zmarł 16 stycznia 1972 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B-6-173).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
  2. Lista pochowanych. Józef Feldman. um.warszawa.pl. [dostęp 29.03.2017 r.]
  3. Józef Feldman. nekrologi-baza.pl. [dostęp 29.03.2017 r.]
  4. Józef Feldman. geni.com. [dostęp 29.03.2017 r.]
  5. M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 266.

Oceń: Józef Feldman (prokurator)

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:5