Władysław Mrowiec to postać, która z pewnością zasługuje na bliższe poznanie, biorąc pod uwagę jego znaczący wpływ na historię Polski. Urodził się 25 marca 1924 roku w Antoniewie i pozostawił po sobie trwały ślad w strukturach wojskowych kraju. Jego życie zakończyło się 9 czerwca 1994 roku w Warszawie.
W trakcie swojej kariery zdobył miano pułkownika Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Był także wieloletnim funkcjonariuszem o wysokich rangach w wojskowych organach bezpieczeństwa PRL. Jego największe osiągnięcie to stanowisko zastępcy szefa Wojskowej Służby Wewnętrznej, gdzie miał wpływ na wiele kluczowych decyzji.
Warto również zaznaczyć, że w 1979 roku Mrowiec został uhonorowany przez Ministerstwo Obrony Narodowej, co zaowocowało wpisem do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich. Jego życie i praca stanowią ważny element historii Polski, a także pokazują złożoność okresu, w którym przyszło mu żyć i działać.
Wykształcenie
Władysław Mrowiec zdobył swoje wykształcenie w różnych instytucjach wojskowych oraz edukacyjnych, co miało znaczący wpływ na jego późniejszą karierę. Jego ścieżka edukacyjna przedstawia się następująco:
- wrzesień 1945 – luty 1946 – Centralna Szkoła Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi,
- 1946 – Szkoła Oficerów Informacji,
- wrzesień 1960 – sierpień 1961 – Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów WSW w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie,
- 1977 – dwumiesięczny kurs przeszkolenia specjalnego oficerów w Wyższej Szkole KGB w Moskwie.
Przebieg służby
Władysław Mrowiec miał bogaty i zróżnicowany przebieg służby wojskowej, w którym zapisał się zarówno jako żołnierz, jak i funkcjonariusz różnych instytucji wojskowych. W czasie II wojny światowej walczył w Gwardii Ludowej oraz Armii Ludowej, co stanowi fundamentalny moment w jego życiu.
Po zakończeniu działań wojennych, jego kariera kariery nabrała tempa:
- w latach 1946–1948 pełnił obowiązki oficera informacji w 4 pułku saperów w Gorzowie Wielkopolskim,
- w latach 1948–1949 był zastępcą kierownika sekcji w Okręgowym Zarządzie Informacji nr III w Poznaniu,
- w okresie 1949–1951 pracował jako oficer informacji w Okręgowym Zarządzie Informacji nr IV we Wrocławiu,
- w latach 1951–1954 zajmował stanowisko kierownika sekcji i szefa Wydziału w Okręgowym Zarządzie Informacji nr V w Krakowie,
- w 1954 roku został szefem Wydziału w Zarządzie Informacji Wojsk Lotniczych,
- następnie, w latach 1954–1957, pełnił funkcję szefa Oddziału II Zarządu II Głównego Zarządu Informacji WP,
- w latach 1957–1962 piastował rolę szefa Oddziału w Zarządzie I Szefostwa Wojskowej Służby Wewnętrznej,
- w 1962 roku był delegowany na stanowisko oficera ds. rotacji Polskiej Delegacji Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie,
- w latach 1963–1967 pełnił obowiązki zastępcy szefa Zarządu WSW Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy,
- w latach 1967–1968 był p.o. szefa Zarządu WSW Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy,
- w latach 1968–1969 objął stanowisko szefa Zarządu WSW Pomorskiego Okręgu Wojskowego,
- w latach 1969–1970 był p.o. szefa Zarządu II Szefostwa Wojskowej Służby Wewnętrznej,
- w okresie 1970–1979 pełnił funkcję szefa Zarządu II Wojskowej Służby Wewnętrznej,
- w latach 1979–1981 był zastępcą szefa Wojskowej Służby Wewnętrznej,
- w okresie od stycznia do grudnia 1979 roku jednocześnie piastował również stanowisko szefa Zarządu III Szefostwa Wojskowej Służby Wewnętrznej,
- w latach 1981–1982 przeszedł przeszkolenie na attaché wojskowego,
- od maja 1982 do grudnia 1984 był attaché wojskowym, morskim i lotniczym Ambasady PRL w Hawanie,
- w latach 1984–1985 funkcjonował w dyspozycji szefa WSW,
- od grudnia 1985 roku przeszedł na stan spoczynku.
Oprócz aktywności wojskowej, Mrowiec był również członkiem PPR i PZPR, gdzie wielokrotnie zasiadał we władzach partyjnych. Uczestniczył w działalności Komitetu PZPR Ministerstwa Obrony Narodowej.
Po zakończeniu życia został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze BII-6-5.
Odznaczenia
Władysław Mrowiec, w trakcie swojej służby wojskowej, zdobył szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego wyjątkowych osiągnięciach oraz zaangażowaniu na rzecz obronności kraju. Jego lista wyróżnień obejmuje:
- wpis do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Krzyż Partyzancki,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1987),
- Order Sławy (ZSRR),
- Order Wojny Ojczyźnianej II stopnia (ZSRR).
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Wyszukiwarka miejsc pochówków w Warszawie http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/index.php.
- W uznaniu zasług /w/ Życie Partii, nr 17, 24.08.1988 r., s. 17
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Eugenia Maria Cegielska | Witold Chludziński | Tadeusz Ślaski | Jerzy Uszycki | Tadeusz Stanisław Kierst | Wacław Sikorski | Modest Romiszewski (major) | Stanisław Błaszczak | Zygmunt Noceń | Grażyna Lipińska | Jolanta Kolczyńska | Roman Sołtyk | Zbigniew Kozaczek | Janusz Zalewski (cichociemny) | Zygmunt Brockhusen | Józef Rautenstrauch | Michał Bajer | Kazimierz Biesiekierski | Jan August Hiż | Mieczysław KalinowskiOceń: Władysław Mrowiec