Sławomir Czajkowski, urodzony 10 października 1932 roku w Warszawie, był wybitnym polskim architektem, który pozostawił po sobie znaczący ślad w historii polskiej architektury. Zmarł 16 lipca 2002 roku w tym samym mieście, gdzie przyszło mu również na świat.
W trakcie swojej kariery akademickiej, Czajkowski pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodym pokoleniem architektów. Jego wkład w rozwój tej dziedziny jest nieoceniony.
Życiorys
W 1959 roku, Sławomir Czajkowski zakończył swoją edukację na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Już w następnym roku, stał się członkiem warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich, co stanowiło ważny krok w jego karierze zawodowej. W 1981 roku uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, a później osiągnął stopień profesora nadzwyczajnego.
Po zakończeniu swojej kariery, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 244-VI-22/23), co stanowi symbol jego trwałego związku z miastem i jego historią.
Działalność architektoniczna
W obszarze działalności architektonicznej Sławomira Czajkowskiego warto zwrócić uwagę na jego wkład w adaptację oraz rozbudowęBiblioteki Głównej Politechniki Warszawskiej. Praca ta miała miejsce w 1998 roku i została zrealizowana we współpracy z Hanną Gutkiewicz-Czajkowską oraz Jackiem Czajkowskim.
Udział w konkursach
Udział Sławomira Czajkowskiego w prestiżowych konkursach architektonicznych obejmuje szereg znaczących osiągnięć. W 1957 roku zdobył III nagrodę równorzędną za swój projekt dotyczący typowych kin miejskich wolnostojących, skupiając się na dużych obiektach. Rok później, w 1958, uzyskał II nagrodę równorzędną za projekt zabudowy terenu na wschodniej stronie ul. Marszałkowskiej, który znany jest jako „Ściana Wschodnia” w Warszawie.
W 1962 roku, Czajkowski zdobył III nagrodę za projekt koncepcji Biblioteki Narodowej w Warszawie, co stanowi istotny element jego dorobku architektonicznego. Następnie, w 1963 roku, jego założenia projektowe oraz szkic koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego Centralnego Ogrodu Botanicznego w Powsinie zostały uhonorowane wyróżnieniem.
W 1969 roku współtworzył projekt gmachu Centralnej Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, przy współpracy z Hanną Gutkiewicz-Czajkowską, Wojciechem Pęskim, Andrzejem Ustjanem oraz Stefanem Westrychem. Ich zbiorowe wysiłki zaowocowały II nagrodą w konkursie, co potwierdza znakomity poziom ich pracy.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Edward Świrkowski | Michał Czosnowski | Tadeusz Wenda | Andrzej Czyżewski (architekt) | Stefan Sztolcman | Bruno Zborowski | Nina Jankowska | Wacław Ostrowski | Anna Czapska | Maciej Kubicki (inżynier) | Jerzy Grygorczuk | Stefan Ciszewski | Janusz Zygadlewicz | Leon Suzin | Zofia Fafius | Jan Prot | Zygmunt Wierzbowski (1904–2002) | Andrzej Konarski (ur. 1938) | Jerzy Kuźmienko | Anna PtaszyckaOceń: Sławomir Czajkowski