Ryszard Brzozowski

---

Życiorys

Ryszard Brzozowski przyszedł na świat 19 sierpnia 1925 roku w stolicy Polski, Warszawie. Był synem Antoniego i Stanisławy z domu Laskowskiej. Rozpoczął swoją działalność w szeregach Armii Krajowej od czerwca 1944 roku, przynależąc do pułku „Baszta” oraz batalionu „Bałtyk”. W chwili wybuchu powstania warszawskiego brał aktywny udział w walkach na Mokotowie. Niestety, 2 sierpnia został ciężko ranny w brzuch oraz nogę, co zmusiło go do pracy jako robotnik przymusowy aż do końca powstania. Po jego zakończeniu otrzymał przepustkę do Skolimowa.

Studia na kierunku lekarskim rozpoczął w latach 1946–1951. W pierwszych latach kształcenia uczęszczał na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie kontynuował naukę na Akademii Medycznej w Warszawie. Po zakończeniu studiów, jego pierwsze zawodowe kroki stawiał jako wolontariusz w Szpitalu Miejskim Nr 2, a także pełnił rolę tłumacza oraz redaktora w Państwowym Zakładzie Wydawnictw Lekarskich.

Brzozowski zdał lekarskie egzaminy specjalizacyjne z zakresu chorób wewnętrznych, uzyskując I° w 1956 roku oraz II° w 1961. W 1966 roku zdobył również specjalizację II° z organizacji ochrony zdrowia. W 1960 roku mianowano go ordynatorem Oddziału Wewnętrznego. Pełnił także znaczące funkcje, w tym na stanowisku dyrektora Wojewódzkiej Przychodni Specjalistycznej w Warszawie, kierując Szpitalem Wojewódzkim w Warszawie w latach 1960-1968, a następnie sprawując rolę lekarza wojewódzkiego w Warszawie (1968–1973). W jego karierze istotnymi momentami były też funkcje kierownika Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia. Od 1968 do 1984 roku był Głównym Inspektorem Sanitarnym, a w latach 1974–1983 pełnił funkcję prezesa Polskiego Czerwonego Krzyża. Po zakończeniu tej roli, do 1990 roku kierował Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego.

W dniu 22 lutego 1963 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy dotyczącej metabolizmu żelaza oraz miedzi w kontekście choroby wrzodowej żołądka, pod okiem prof. Witolda Orłowskiego. Habilitację ukończył w 1976 roku, prezentując pracę na temat czynności nerek w marskości wątroby. Był mentorem dla wielu doktorantów, a tytuł naukowy profesora uzyskał w 1986 roku.

Jako naukowiec prowadził badania w wielu obszarach medycyny, w tym zajmując się tematami pionierskimi. Jego dorobek obejmuje 199 publikacji naukowych, które przyczyniły się do rozwoju m.in. kardiologii, geriatrii, zdrowia publicznego oraz gastroenterologii. W obszarze badań szczególnie skupił się na gospodarce wodno-elektrolitowej, hepatologii oraz metabolizowaniu witaminy D.

Współtworzył także kilka ważnych podręczników, takich jak „Gastroenterologia kliniczna” pod redakcją St. Konturka (1974), „Choroby nerek” pod redaktorem T. Orłowskiego (1976), oraz „Nauka o chorobach wewnętrznych” wspólnie z prof. Orłowskim. Inne autorstwa to „Choroby wewnętrzne” pod redakcją A. Wojtczaka (1982). Jako redaktor aktywnie współpracował przy „Vademecum Lekarza Ogólnego” oraz „Choroby wątroby i dróg żółciowych” z 1983 roku.

Brzozowski był również osobą aktywną społecznie, redagując czasopismo „Postępy Nauk Medycznych” od momentu jego powstania w 1988 roku. Jego wkład w medycynę oraz działalność społeczną pozostaje niezatarte w polskich kręgach medycznych.

Odznaczenia

Ryszard Brzozowski został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami z różnych powodów. Wśród nich wyróżnia się:

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2004 roku,
• Order Sztandaru Pracy II klasy,
• Warszawski Krzyż Powstańczy.

---

Oceń: Ryszard Brzozowski

---