Józef Jan Celiński, urodzony 5 marca 1779 roku w Warszawie, był znaną postacią w dziedzinie farmacji w Polsce. Jego życie zakończyło się w tym samym mieście, gdzie przyszedł na świat, 16 maja 1832 roku.
Celiński miał znaczący wpływ na rozwój farmaceutyki w swoim czasie, a jego osiągnięcia pozostają do dziś ważnym punktem odniesienia w historii tej dziedziny.
Życiorys
Józef Jan Celiński przyszedł na świat w skromnej rodzinie. Dzięki ciężkiej pracy w warszawskiej aptece zdołał uzbierać fundusze na edukację w akademii krakowskiej, a także na studia w Berlinie. Po zakończeniu nauki otworzył własną aptekę w Warszawie, w początkowej fazie współpracując z Gruelem, a później kontynuując samodzielnie.
W 1809 roku był jednym z inicjatorów powstania szkoły lekarskiej, gdzie prowadził wykłady z zakresu farmacji, farmakologii i chemii prawnej. Te same przedmioty uczył również w utworzonym później Królewskim Uniwersytecie Warszawskim.
W 1818 roku został wyznaczony do zorganizowania apteki wojskowej, co potwierdzało jego znaczące zaangażowanie w rozwijanie medycyny w Polsce. Celiński był również aktywnym członkiem towarzystwa przyjaciół nauk oraz towarzystwa gospodarczo-rolniczego, co świadczy o jego wszechstronnych zainteresowaniach.
W 1823 roku otrzymał szlachectwo oraz uzyskał herb Skrytomir. Dodatkowo, był kawalerem Legii Honorowej oraz Orderu św. Stanisława IV klasy. Jego życie osobiste również było spełnione, ponieważ był mężem Renaty z domu Spaeth i miał czworo dzieci.
Józef Jan Celiński zmarł w 1832 roku w Warszawie. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajdowało się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie został pochowany pod murem II-20.
Twórczość
Józef Jan Celiński był znaczącą postacią w dziedzinie farmacji w Polsce, a jego twórczość miała istotny wpływ na rozwój tego zawodu w XVIII i XIX wieku.
- W jego dorobku znajduje się dzieło pt. Farmacyja czyli nauka doskonałego przygotowania lekarstw z trzech królestw natury wybranych, wydane w dwóch tomach w 1811 roku,
- Na uwagę zasługuje również publikacja Rozbiór wód mineralnych nałęczowskich, którą wydał w Warszawie w 1817 roku, w obu wersjach językowych – polskiej i niemieckiej,
- Celiński był współautorem pierwszej polskiej farmakopei, znanej jako Pharmacopea Regni Poloniae, która również ukazała się w 1817 roku.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: Celińscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 27.05.2021 r.]
- Celiński Józef Jan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 12.12.2020 r.]
- Rocznik Wojskowy Królestwa Polskiego na rok 1827. s. 211. [dostęp 24.12.2020 r.]
- Edmund Sieradzki: Józef Jan Celiński. W: Złota Księga Medycyny Warszawskiej. Warszawa: Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2009, s. 49-52. ISBN 978-83-7637-088-0.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Eleonora Reicher | Zofia Steinberg | Jerzy Kiwerski | Jan Baptysta Czempiński | Jan Bogdanowicz (1894–1967) | Alina Hulanicka | Marcin Bańbura | Maria Janina Broel-Plater-Skassa | Marek Sznajderman | Stanisław Rybicki (lekarz) | Grzegorz Zwykielski | Ludwik Kadler | Paulina Seidenbeutel-Karbowska | Andrzej Danysz | Ryszard Brzozowski | Józef Stein | Danuta Łozińska | Mieczysław Proner | Andrzej Chmura | Eugeniusz BojarskiOceń: Józef Jan Celiński