Grzegorz Zwykielski

---

Życiorys

Grzegorz Zwykielski, wybitny przedstawiciel medycyny, swoje studia rozpoczął w latach 1934-1939. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie uzyskał upragniony dyplom tuż przed wybuchem II wojny światowej. W okresie okupacji przez jakiś czas pełnił funkcję lekarza ogólnego w Końskowoli, a później znalazł zatrudnienie jako asystent w Oddziale Chirurgicznym szpitala w Święcicach, kierowanego przez Radę Główną Opiekuńczą.

Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, przybył do Gdańska, gdzie brał udział w tworzeniu pierwszej w powojennej Polsce Akademii Lekarskiej. Tam pracował jako starszy asystent w Klinice Chirurgicznej pod kierownictwem Kornela Michejdy, a następnie w I Klinice Chirurgicznej, zarządzanej przez Kazimierza Dębickiego. Właśnie tam obronił doktorat na podstawie pracy zatytułowanej Sto uśpień mieszanych pentothalnatrium, podtlenkiem azotu i „relaxerem”. W 1949 roku zyskał tytuł adiunkta w III Klinice Chirurgicznej, którą prowadził Zdzisław Kieturakis.

W 1967 roku przedstawił rozprawę naukową pt. Wpływ hormonu tarczyco-zwrotnego na korę nadnerczy szczurów we wczesnym okresie po wycięciu tarczycy, co przyczyniło się do uzyskania stopnia doktora habilitowanego oraz nominacji na docenta. Grzegorz Zwykielski był uznawany za wybitnego specjalistę w dziedzinie chirurgii tarczycy, ciesząc się opinią lekarza z dużą wiedzą oraz zaangażowaniem w szkolenie młodszych chirurgów. Był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Towarzystwa Chirurgów Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego.

W ciągu swojej kariery był wielokrotnie wyróżniany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz innymi odznaczeniami resortowymi.

Grzegorz Zwykielski zmarł 22 sierpnia 1984 roku w trakcie pobytu w Szwecji. Został pochowany na gdańskim cmentarzu Łostowickim.

---

Oceń: Grzegorz Zwykielski

---