Rachela Hutner

---

Życiorys

Rachela Hutner przyszła na świat w Warszawie w rodzinie żydowskiej o tradycjach inteligenckich, jako córka Chaima i Hanny Hutnerów. Po zakończeniu edukacji w 1927 roku, podjęła studia z zakresu fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Po upływie dwóch lat zdecydowała się porzucić te studia, przenosząc swoją uwagę na kształcenie w Szkole Pielęgniarstwa w Warszawie, która znajdowała się przy Szpitalu Starozakonnych. W 1937 roku uzyskała dyplom, a już wkrótce zaczęła pracę jako instruktorka w oddziale chirurgicznym wspomnianego szpitala.

W 1938 roku, jako stypendystka w zakresie pielęgniarstwa, udała się do Wielkiej Brytanii, aby zdobyć wiedzę teoretyczną oraz praktyczną na temat pielęgniarstwa domowego. W tym czasie pracowała i uczyła się w Willesden District Nursing oraz w Association Quiens Institute of District Nursing. Ukończyła Królewski Instytut Pielęgniarstwa w 1939 roku. Wybuch II wojny światowej skłonił ją do pozostania na stałe w Wielkiej Brytanii, gdzie zaangażowała się w pracę w tej dziedzinie. Kiedy w 1940 roku Londyn stał się celem bombardowania, niosła pomoc rannym, a równocześnie kontynuowała edukację w Szkole Pielęgniarstwa w Southend-on-Sea, uzyskując pełne prawo do wykonywania zawodu pielęgniarki w 1944 roku.

W 1944 roku Rachela emigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie w latach 1946-1947 studiowała na Wydziale Pedagogiki w Pielęgniarstwie Wayne University w Detroit. Po studiach w 1948 roku powróciła do Polski i osiedliła się w Warszawie. Rozpoczęła pracę w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, gdzie należała do zespołu odpowiedzialnego za szybkie kształcenie brakujących kadr medycznych. W odpowiedzi na niedobór pielęgniarek oraz nauczycielek pielęgniarstwa, zorganizowała Ośrodek Kształcenia Instruktorek Pielęgniarstwa, wprowadzając również kilkumiesięczne kursy dla instruktorek, a także przyczyniła się do stworzenia Ośrodka Doskonalenia Średnich Kadr Medycznych, który oficjalnie powstał w 1961 roku.

Przez wiele lat, po przejściu na emeryturę, kierowała Centralnym Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Medycznych. W 1960 roku uzyskała krótkoterminowe stypendium z Fundacji Rockefellera, aby zapoznać się z nowoczesnymi trendami w edukacji pielęgniarek w Europie. W 1964 roku uczestniczyła w kursie z zakresu administracji pielęgniarstwa, który został zorganizowany przez Światową Organizację Zdrowia w Danii. Zajmowała się również organizowaniem kursów o tematyce opieki pielęgniarskiej nad pacjentem w domu, przy współpracy z Polskim oraz Szwajcarskim Czerwonym Krzyżem. Z pełnym zaangażowaniem reklamowała ideę stworzenia wyższych studiów dla pielęgniarek, a także była jedną z współzałożycielek Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego, aktywnie uczestnicząc w jego działaniach.

W ramach swojej kariery akademickiej przez siedem lat uczyła organizacji oraz zarządzania w pielęgniarstwie na Wydziale Pielęgniarstwa Akademii Medycznej w Lublinie. Współpracowała również z międzynarodowymi kursami dla lekarzy i pielęgniarek, organizowanymi przez WHO, a pod jej redakcją wydano dwa podręczniki pielęgniarskie: „Podręcznik dla Pielęgniarek” w 1996 roku oraz „Pielęgniarstwo Specjalistyczne” w 1962 roku, który doczekał się aż sześciu edycji.

W 1965 roku Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego włączył Rachelę Hutner do Komisji Przyjęć Międzynarodowej Rady Pielęgniarek, gdzie działała przez mniej więcej dwie kadencje, aż do ustąpienia z powodów osobistych. Była również pionierką badań nad organizacją pracy pielęgniarek i pełniła rolę eksperta ds. pielęgniarstwa w Europejskim Biurze WHO do 1968 roku. Dodatkowo, współpracowała z Instytutem Czerwonego Krzyża w Genewie. Po przejściu na emeryturę w 1970 roku, kontynuowała swoją działalność społecznie. W 1995 roku za wielki wkład w rozwój wyższej edukacji pielęgniarskiej otrzymała honorowy doktorat od Akademii Medycznej w Lublinie.

Rachela Hutner zmarła 23 lipca 2008 roku. Jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie, w kwaterze numer 2.

Odznaczenia

Rachela Hutner, w swoim życiu zawodowym, otrzymała szereg prestiżowych wyróżnień, które są świadectwem jej zaangażowania i osiągnięć w dziedzinie służby zdrowia. Poniżej przedstawiamy listę odznaczeń, które zdobyła na przestrzeni lat:

• 1953: Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
• 1954: Srebrny Krzyż Zasługi,
• 1964: Złoty Krzyż Zasługi,
• 1970: Złota Odznaka Związku Zawodowego Służby Zdrowia,
• 1972: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 1974: Odznaka Honorowa Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego,
• 1974: Medal 30-lecia Polski Ludowej,
• 1978: Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• 1989: Honorowa Odznaka Akademii Medycznej w Lublinie,
• 1995: Medal Florence Nightingale,
• 2000: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Te wyróżnienia są dowodem na szlachetne działania Racheli Hutner i jej znaczący wkład w rozwój oraz jakość usług zdrowotnych w Polsce.

---

Oceń: Rachela Hutner

---