Piotr Marcin Zaborowski, urodzony 6 września 1953 roku w Warszawie, a zmarły 15 stycznia 2020 roku, był uznawanym polskim artystą w dziedzinie grafiki. Jako grafik wykazał się nie tylko w tworzeniu unikalnych dzieł, ale także jako malarz, rysownik oraz felietonista.
Jego działalność artystyczna została doceniona poprzez liczne nagrody oraz wyróżnienia, które przyznawane były w różnych konkursach graficznych. Zaborowski był autorem dwustu felietonów, w których poruszał tematy związane z historią, kulturą oraz sztuką. Wiele z tych tekstów znalazło swoje miejsce w renomowanym miesięczniku historycznym "Mówią Wieki".
Życiorys
Piotr Zaborowski, urodzony 6 września 1953 roku w Warszawie, był osobą o niezwykłej wrażliwości artystycznej. Jego rodzice, Krystyna i Paweł Zaborowscy, byli związani z fotografią, co z pewnością miało wpływ na jego późniejsze zainteresowania. Początkowe etapy edukacji Piotr spędził w Szkole Podstawowej nr 34 im. Stanisława Dubois, usytuowanej przy ul. Drewnianej 8 w warszawskim Powiślu.
W 1968 roku nastąpił przełom w jego karierze artystycznej, rozpoczynając naukę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych, znajdującym się w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Maturę zdał w 1972 roku, a już w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Na studiach kształcił się pod okiem znakomitych profesorów, takich jak prof. Teresy Pągowskiej i prof. Jerzego Tchórzewskiego. W 1977 roku, zdobył dyplom z Grafiki Warsztatowej z wyróżnieniem w pracowni prof. Haliny Chrostowskiej. Jego twórczość obejmowała nie tylko grafikę, ale także malarstwo, rysunek, grafikę użytkową oraz fotografię.
Od 1974 do 2010 roku, Piotr brał udział w licznych wystawach zbiorowych zarówno w Polsce, jak i za granicą, a także organizował wystawy indywidualne. W 1978 roku ożenił się z Małgorzatą Wasylewską, także artystką malarką. Po sześciu latach, w 1984 roku, na świat przyszła ich córka Anna, która również podążyła artystyczną ścieżką, zostając fotografką.
Wielka pasja do historii dostrzegalna była w jego współpracy z magazynem historycznym „Mówią Wieki”. Początkowo, w roli grafika, pracował nad okładkami i wykonując ilustracje do felietonów, a od 2003 roku, z powodzeniem, pisał felietony pt. „Pocztówka z historią”. W swoich tekstach, Piotr wykorzystywał obszerną wiedzę na temat sztuki i kultury oraz swoje bibliofilskie pasje, aby odkrywać interesujące fakty i cytaty odnoszące się do tematyki, którą omawiał.
W dniu 15 stycznia 2020 roku, Piotr Zaborowski odszedł z tego świata w wieku 66 lat. Jego pamięć na zawsze pozostanie w sercach bliskich oraz wśród miłośników sztuki. Został pochowany w grobie rodzinnym na Powiązkach, na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.
Twórczość
Piotr Zaborowski, znany grafik, swoje dzieła tworzył przy zastosowaniu tradycyjnych, lecz wymagających technik: akwaforty oraz akwatinty. W swoich pracach poruszał fundamentalne kwestie dotyczące ludzkiej egzystencji, takie jak poszukiwanie tożsamości, samotność, przemoc oraz dominacja. Jego dzieła, będące zarówno treściowe, jak i minimalistyczne w formie, przyniosły mu wiele nagród i wyróżnień w licznych konkursach graficznych.
Artysta miał okazję zaprezentować swoje prace na indywidualnych wystawach w takich miastach jak Warszawa, Łódź, Poznań oraz Kraków. Dodatkowo, brał udział w wielu wystawach zbiorowych organizowanych zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Do najważniejszych wydarzeń należy:
- Międzynarodowe Biennale Grafiki w Krakowie, w latach 1980 oraz 1988,
- „Młoda Ekspresja” w Paryżu 1982,
- Arsenał ’88 w Warszawie 1988,
- Międzynarodowe Triennale Rysunku we Wrocławiu 1992,
- „Wielka Wystawa Sztuki” w Düsseldorfie 1994,
- wystawy grafiki polskiej za granicą, m.in. w Kilonii (1979), Kairze (1980), Lizbonie (1981), Miluzie (1981), Hongkongu (1982), Osace (1984) oraz Tajpej (1985).
Na początku lat 90. artysta skierował swoje zainteresowania w stronę malarstwa, tworząc m.in. cykle obrazów: Wnętrza (1991-3) oraz Postumenty (1992) i inne. Jego prace są przeważnie czarno-białe lub monochromatyczne, utrzymane w szarościach z wyrazistymi akcentami czerwieni. Znajdują się wśród nich charakterystyczne czerwone wnętrza, które wpisują się w jego ulubioną paletę – czerń, biel oraz czerwień.
Równolegle artysta rozwijał cykle rysunków wykonanych piórkiem oraz kolorowych gwaszy, które z biegiem czasu stawały się coraz bardziej oszczędne w formie, zmierzając w kierunku geometryzacji oraz syntezy.
Grafiki Piotra Zaborowskiego można znaleźć w zbiorach Biblioteki Narodowej, Zachęty oraz w licznych kolekcjach zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Nagrody i wyróżnienia
Piotr Zaborowski, uznawany grafik, zdobył wiele prestiżowych nagród oraz wyróżnień w swojej karierze, które potwierdzają jego umiejętności i talent w dziedzinie grafiki. Do najbardziej znaczących osiągnięć należą:
- 1977-1988 – zdobycie 7 wyróżnień w konkursie „Najlepsza Grafika Miesiąca”, w Warszawie,
- 1979 – przyznanie II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie na Grafikę, odbywającym się w Łodzi,
- 1982 – otrzymanie II nagrody na 5. Europejskim Biennale Grafiki, które miało miejsce w Miluzie.
Przypisy
- Zachęta – artyści – Piotr Marcin Zaborowski. [dostęp 16.03.2021 r.]
- Zasoby Biblioteki Narodowej. [dostęp 16.03.2021 r.]
- Wyszukiwarka Cmentarna. [dostęp 22.02.2021 r.]
- Agra Art – Piotr Zaborowski. [dostęp 16.05.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
CNE | Aron (Adolf) Steinwurzel | Ludwik Borawski | Piotr Grinholc | Grzegorz Ciągardlak | Bogdan Koca | Karol Czampe | Marek Stokowski | Monika Świtaj | Tadeusz Czechowski | Jerzy Adamczewski | Władysław Przedpełski | Paweł Miśkiewicz | Ola Lilith | Henryk Śmigacz | Bronisław Szulc | Łukasz Dobrzański | Tadeusz Gąsiewicz | Jakub Fiszer | Paweł Owerłło (1869–1957)Oceń: Piotr Zaborowski (grafik)