Tadeusz Gąsiewicz

---

Praca artystyczna

Tadeusz Gąsiewicz rozpoczął swoją edukację w gimnazjum rosyjskim, a następnie kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych im. Aleksandra III w Moskwie. Jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego nr 5638, Gąsiewicz aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym swojego regionu.

Na jego rozwój artystyczny miał znaczący wpływ Józef Rapacki, którego prace Tadeusz miał okazję podziwiać już w dzieciństwie. Artysta ten zaliczał się do przedwojennej grupy awangardystów, która skupiała malarzy zajmujących się nowoczesną sztuką. Charakterystyczne dla jego dzieł jest to, że wszystkie obrazy stworzone zostały wyłącznie w technice olejnej, zarówno w stylu realistycznym, jak i abstrakcyjnym.

Wystawy

Przez pryzmat historii sztuki, Tadeusz Gąsiewicz pozostawił istotny ślad w polskim środowisku artystycznym, a jego działalność wystawiennicza zasługuje na szczególne wyróżnienie. Jego twórczość miała swoje początki jeszcze przed II wojną światową, kiedy to w 1930 roku zdobył Złoty Medal na Międzynarodowej Wystawie w Belgii, co było ważnym momentem w jego karierze.

Po zakończeniu II wojny światowej, artysta kontynuował swoją działalność, angażując się w wiele projektów wystawienniczych. W 1948 roku zorganizował wystawę w Domu Włókniarza, a w 1962 roku uczestniczył w wystawie „Otwarte Drzwi” organizowanej przez ZPAP w Warszawie, w której to podczas wystawy można było zobaczyć prace między innymi w Łazienkach Królewskich oraz Pałacu Kultury i Nauki.

Następne lata przyniosły wiele kolejnych wystaw, w tym indywidualną w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie, która odbyła się w 1963 roku. Z kolei w 1966 roku Gąsiewicz miał przyjemność uczestniczyć w XI Wystawie Malarstwa i Grafiki ZPAP, która miała miejsce w Zachęcie w Warszawie. W 1969 roku jego prace były eksponowane w Galerii Sztuki MDM w Warszawie, a recenzja Ignacego Witza, opublikowana w dzienniku „Życie Warszawy”, podkreśliła ich znaczenie.

Na zakończenie tego rozdziału jego twórczości, w 1972 roku zorganizowano pośmiertną wystawę w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie, gdzie po raz kolejny jego twórczość została poddana ocenie przez krytyka Andrzeja Kossakowskiego.

---

Oceń: Tadeusz Gąsiewicz

---