Małgorzata Wasylewska


Małgorzata Wasylewska, która przyszła na świat 17 sierpnia 1953 roku w Warszawie, jest uznaną osobą w polskim świecie artystycznym.

Specjalizuje się w dwóch dziedzinach sztuki – malarstwie oraz grafice, gdzie jej twórczość odzwierciedla nie tylko talent, ale także głębokie zrozumienie form oraz kolorów.

Życiorys

Małgorzata Wasylewska przyszła na świat 17 sierpnia 1953 roku w stolicy Polski, Warszawie. Jej rodzicami byli Joanna oraz Marian Wasylewscy. W rodzinie ma także młodszą siostrę, Annę, która jest uznawana za konserwatorkę sztuki. Swoje pierwsze artystyczne kroki stawiała w 1972 roku, gdy ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych, które zlokalizowane było w Łazienkach Królewskich w Warszawie.

Następnie jej edukacja kontynuowana była na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studia odbywała na Wydziale Malarstwa pod okiem prof. Jacka Sienickiego oraz na Wydziale Grafiki Artystycznej w pracowni prof. Andrzeja Rudzińskiego. Dyplom, potwierdzający jej umiejętności artystyczne, uzyskała w 1980 roku.

Już podczas studiów, w 1979 roku, wzięła udział w realizacji autorskiej sekwencji w filmie animowanym pt. „Follow my dream”, który towarzyszył albumowi zespołu SBB, a reżyserii dokonał Ryszard Kunicki. Jej twórczość obejmuje różnorodne formy takie jak malarstwo, grafika, rysunek, fotografia oraz grafika komputerowa. Małgorzata Wasylewska prezentowała swoje prace na licznych wystawach indywidualnych oraz brała udział w wielu zbiorowych ekspozycjach.

Oprócz działalności artystycznej, zdobyła także doświadczenie w konserwacji dzieł sztuki. W latach 1980-1987 oraz 2005-2008 współpracowała przy renowacji znaczących zabytków, zarówno na terenie kraju, jak i za granicą. W życiu prywatnym Małgorzata jest matką córki Anny, która przyszła na świat w 1984 roku. Córka, podobnie jak jej matka, wybrała drogę artystyczną jako fotografka. Małgorzata Wasylewska była związana z Piotrem Zaborowskim, grafikiem, z którym wzięła ślub w 1978 roku.

Twórczość

Po ukończeniu studiów, Małgorzata Wasylewska skoncentrowała się na grafice oraz rysunku. Jej prace graficzne realizowane były w technikach metalowych, takich jak akwaforta oraz akwatinta, a także przez tworzenie linorytów. W tamtym okresie aktywnie uczestniczyła w licznych wystawach poświęconych grafice.

W latach 90. XX wieku artystka zdecydowała się na powrót do malarstwa. To w tym czasie powstają jej obrazy, w których centralną postacią jest człowiek. Małgorzata stale przekształca i upraszcza sylwetkę ludzką, co daje jej wiele możliwości artystycznych. Kolor oraz ruch odgrywają kluczową rolę w jej malarstwie, tworząc obrazy, które są zarówno dynamiczne, jak i w pewien sposób monumentalne.

Chociaż kusi ją abstrakcja, na pierwszym miejscu w jej twórczości wciąż znajduje się człowiek. W swoich pracach Małgorzata utrzymuje dobrze wyważoną równowagę pomiędzy wyrazem czysto plastycznym i literackim.

Postać ludzka nie jest jedynie pretekstem do ukazania ruchu, zmieniającego się światła i koloru. Jak sama artystka podkreśla, wykorzystanie sylwetki ludzkiego ciała dodaje dziełu głębszy sens, sięgający poza czysto malarską formę. Być może ta potrzeba wyrażania również pozamalarskich treści skłania Małgorzatę do pracy w cyklach, co umożliwia jej również bliższe zgłębianie wybranych tematów. Przyciąga ją dynamiczny ruch, aktywność oraz niemal rzeźbiarskie podejście do postaci. Jej sylwetki, nawet te siedzące, sprawiają wrażenie graniaste, niespokojne, wyraziste. W preferencjach kolorystycznych dominuje mocne i zdecydowane wrażenie; ulubionymi barwami artystki są czerwień, błękit, żółć oraz indygo.

Jednak Małgorzata Wasylewska to artystka nieustannie poszukująca nowych form ekspresji. Kolejnym stadium w dążeniu do abstrakcji stały się plecione obrazy z lat 1993–1994. Tworzyła je z regularnych pasków gruntowanego płótna, które niosły swoją fakturę oraz charakteryzowały się regularnymi podziałami, a także grą światła i cienia. Na takim podłożu realizm staje się niemożliwy, co prowadzi do powstania cykli obrazów, które koncentrują się na kolorze i ruchu. Następnie, w latach 1997–1999, stworzyła plecione kolaże, będące remiksem rzeczywistości papierowej, która nas otacza.

Następnym krokiem były cyfrowe wersje kolaży, nazwane przez artystkę Fotokolażami. Powstają od 2009 roku, oferując wiele możliwości twórczego przetwarzania tematów i generowania nowych cykli artystycznych. W latach 2018-2021 Małgorzata Wasylewska pracuje nad cyklami zatytułowanymi „Portrety”, „Pożegnania” oraz „Ślady”. Początkowo są to grafiki komputerowe w odcieniach czarno-białych lub czarno-biało-czerwonych, a później także kolorowe, z efektem neonowym.

Artystka ma na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych, a także udział w licznych wystawach zbiorowych, które miały miejsce między innymi w Warszawie (1981, 1988, 1992, 2009, 2010), Miluzie (1981, 1982), Forlì (1981), Paryżu (1982), Hongkongu (1982), Osace (1984), Tajpej (1985) oraz Digne-les-Bains (1990).

Prace Małgorzaty Wasylewskiej znajdują się w czołowych zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie oraz w wielu kolekcjach zarówno w kraju, jak i za granicą.

Przypisy

  1. Zasoby Biblioteki Narodowej [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 13.04.2021 r.]
  2. Artinfo.pl, Małgorzata Wasylewska [online], artinfo.pl [dostęp 13.04.2021 r.]
  3. Youtube SBB „Follow my dream” [online], film do płyty Zespołu SBB. Brak numerów stron w książce

Oceń: Małgorzata Wasylewska

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:23