Paweł Kamasa


Paweł Kamasa, urodzony 17 marca 1963 roku w Warszawie, to uznawany polski pianista oraz nauczyciel muzyki.

Jego działalność artystyczna i edukacyjna stanowi ważny element polskiej sceny muzycznej.

Wykształcenie

Urodził się w artystycznej rodzinie w Warszawie, co niewątpliwie wpłynęło na jego wczesny rozwój muzyczny. W wieku pięciu lat zainicjował swoją edukację muzyczną, ucząc się gry na fortepianie pod kierunkiem Elżbiety Małanicz-Onoszko oraz na skrzypcach, które nauczali go jego ojciec, Stefan Kamasa. Przez kolejne lata, aż do ukończenia piętnastego roku życia, doskonalił swoje umiejętności w grze na skrzypcach pod okiem wykwalifikowanych nauczycieli, w tym Artura Paciorkiewicza, prof. Zenona Bąkowskiego oraz Ewy Kollesińskiej-Marczyk.

Po zakończeniu nauki w Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie fortepianu prowadzonej przez Jana Wobożila, wyjechał na studia do Stanów Zjednoczonych. Tam wstąpił do prestiżowego Curtis Institute of Music w Filadelfii, w klasie Jorge Boleta, zdobywając nagrodę od Baldwin Piano Company.

Niestety, wydarzenia polityczne w Polsce, a konkretnie ogłoszenie stanu wojennego w 1981 roku, skłoniły go do powrotu do Europy. W Bazylei, jako stypendysta miasta, otrzymał „Stipendium für ausserordentlich Begabte”, co pozwoliło mu kontynuować naukę w klasie mistrzowskiej Rudolfa Buchbindera w Musikakademie Basel (obecnie Hochschule für Musik Basel). Poza tym, w 1986 roku zdobył dyplom solistyczny (Solistendiplom).

Jego dalsza edukacja obejmowała także wygranie stypendiów Kiefer-Hablitzel-Studienpreis w Bernie oraz stypendium Koncernu Migros w Zurychu („Kulturprozent”). Te nagrody umożliwiły mu dalsze studiowanie pod kierunkiem Harry Datynera w Genewie oraz w Schola Cantorum Basiliensis, gdzie pod czujnym okiem Rolfa Junghannsa rozwijał swoje umiejętności w grze na historycznych instrumentach klawiszowych.

Działalność koncertowa

Od chwili swojego debiutu na festiwalu Kissinger Sommer w 1987 roku, gdzie miał zaszczyt wystąpić u boku znakomitych artystów takich jak Radu Lupu, Marylin Horne czy Bella Dawidowicz, regularnie koncertuje na największych estradach. Jego występy odbywają się w takich miejscach jak Filharmonia Narodowa w Warszawie, Tonhalle w Zurychu, czy w prestiżowej Salle Gaveau w Paryżu oraz w Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie.

Występował jako solista pod kierunkiem wybitnych dyrygentów, wśród których znajdują się m.in. Jan Krenz, Eivind Gullberg Jensen, Tadeusz Wojciechowski, Marek Pijarowski, Wojciech Michniewski, Tomasz Bugaj, Wilfried Boettcher oraz Karol Teutsch. Jest cenionym gościem festiwali nie tylko w Europie Zachodniej, takich jak Saint-Savin, Chateauneuf-du-Pape, Genewa, Thun, Musikwoche Braunwald czy Music meets Art w Goslar, ale również w Polsce – uczestniczy w festiwalach chopinowskich w Warszawie i Antoninie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Mistrzowskich Wieczorach i Bravo Maestro! w Kąśnej oraz Wieczorach w Arsenale we Wrocławiu.

W ramach swoich osiągnięć artystycznych wziął udział w Festiwalu Gwiazd FORTEpiano w Toruniu oraz w festiwalu Kolory Polski, organizowanym przez Filharmonię Łódzką. W Roku Chopinowskim 1999 miał wielki zaszczyt być jedynym polskim pianistą, który uczestniczył w wykonaniu Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina w ramach Festival Evian we Francji, obok takich artystów jak Konstantin Szczerbakow, Frederic Chiu, Abdel Rahman El Bacha oraz Gergely Boganyi.

Dodatkowo, brał udział w prawykonaniu Tria „Cradle Song” Hanny Kulenty podczas Biennale w Monachium w 1994 roku i miał zaszczyt być pierwszym wykonawcą zadedykowanego mu cyklu „Musique polyphonique” Czesława Gładkowskiego na festiwalu Jazz à Mulhouse w 1995 roku. W 1994 roku dokonał pierwszego publicznego wykonania kompletu Mazurków Karola Szymanowskiego w Paryżu. Jego nagranie tych utworów, jakie zrealizował dla monachijskiej wytwórni KOCH/Schwann, zostało uhonorowane nagrodą „Critic’s Choice Award ’98” brytyjskiego magazynu Gramophone, który określił go jako „pianistę o wyjątkowej poetyce, jedno z najlepszych nagrań fortepianowych ostatnich lat”.

Kameralistyka

Kameralistyka stanowi nieodłączny element działalności artystycznej Pawła Kamasy. W 1978 roku, będąc uczniem Liceum Muzycznego, zdobył zaszczytne miano oficjalnego pianisty towarzyszącego polskiej reprezentacji na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Budapeszcie, gdzie brał udział w kategorii skrzypce/altówka. W 1983 roku, w stulecie urodzin Johannesa Brahmsa, objął kierownictwo artystyczne Festiwalu Brahmsowskiego odbywającego się w Zurychu oraz Bazylei. To tam, wspólnie z przyjaciółmi muzykami z takich krajów jak Niemcy, Polska, Szkocja, Australia oraz USA, miał okazję wykonywać dzieła kameralnej muzyki fortepianowej tego mistrza.

Od dłuższego czasu współpracuje ze swoim ojcem, altowiolistą Stefanem Kamasą, oraz uczestniczy w licznych występach z instrumentalistami w Europie Zachodniej. W Polsce współpracował z wieloma talentami, w tym z Bartłomiejem Niziołem, Piotrem Pławewajem, Jakubem Jakowiczem, Krzysztofem Jakowiczem, Janem Staniendą, Konstantym Kulką, Andrzejem Bauerem, Rafałem Kwiatkowskim, Piotrem Hausenplasem oraz Tomaszem Strahlem. Jego pasja do muzyki kameralnej obejmująca odbywa się także z zespołem Arlequin Ensemble, w skład którego wchodzą soliści Tonhalle Orchester Zürich oraz Orchestre de la Suisse Romande Genève.

Współpracuje również z kwartetami, takimi jak Amati oraz Wilanów, a także z renomowanym Szymanowski String Quartet, który ma swoje siedzibę w Hannowerze. Ta różnorodność partnerstw artystycznych podkreśla jego zaangażowanie i wszechstronność w wykonywaniu muzyki kameralnej.

Projekty

Obok licznych nagrań płytowych, jakie Paweł Kamasa zrealizował dla wytwórni Koch International oraz Radiowej Agencji Fonograficznej Polskiego Radia, artysta podjął się także szeregu projektów związanych z rejestracjami dla europejskich rozgłośni radiowych i telewizyjnych. Wspólnie z aktorem Andrzejem Szczepkowskim, zarejestrował w 1994 roku dla TVP Polonia program „Posiady w Atmie”, który był poświęcony Mazurkom Karola Szymanowskiego oraz Balladom Emila Zegadłowicza.

W 2014 roku, nakładem wydawnictwa DUX, na rynku pojawił się album przedstawiający komplet ostatnich opusów fortepianowych 116 – 119 autorstwa Johannesa Brahmsa. Utworom tym poświęcony jest również autorski spektakl kameralny „Listy pisane muzyką”, który został zrealizowany wspólnie z aktorką Teresą Budzisz-Krzyżanowską. Premierowe prezentacje tego projektu, w wersji oryginalnej („Musik der Briefe”), odbyły się w 2012 roku w północnych miastach Niemiec z udziałem niemieckiej aktorki Sibylle Hellmann.

W sezonie 2008/2009 Paweł Kamasa pełnił funkcję artystyczną opiekuna nowego cyklu koncertowego „Muzyczny Salon Podkowy”. Był również inicjatorem, autorem koncepcji programowej oraz dyrektorem artystycznym międzynarodowego festiwalu pianistycznego „Chopin – Inspiracje. 1810 – 2010”. Wydarzenie to miało miejsce w Roku Chopinowskim 2010 w historycznym Pałacyku-Kasyno w podwarszawskiej Podkowie Leśnej. W festiwalu brali udział znakomici pianiści, tacy jak Piers Lane, Martin Roscoe, Magdalena Lisak oraz Marina Baranova.

Działalność dydaktyczna

Paweł Kamasa jest osobą, która w znaczący sposób angażuje się w działalność pedagogiczną. Jego owoce pracy są widoczne w licznych przedsięwzięciach dydaktycznych, które podejmuje od wielu lat. W okresie od 1997 do 2000 roku pełnił funkcję nauczyciela fortepianu oraz kameralistyki w renomowanym Konserwatorium Schaffhausen w Szwajcarii.

Rok akademicki 2012/13 spędził wykładając w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, co dodatkowo podkreśla jego wkład w edukację muzyczną w Polsce. Obecnie współpracuje z Zespołem Szkół Muzycznych nr 1 „Miodowa” w Warszawie, gdzie inspiruje i kształci młodych muzyków.

Warto także zaznaczyć, że w 2007 roku artysta wystąpił w Lambrecht Auditorium w Kapsztadzie oraz na University of South Africa w Pretorii. Tam, w ramach wyjątkowych wydarzeń edukacyjnych, miał okazję zaprezentować publiczności Mazurki Chopina oraz Szymanowskiego w formie komentowanych recitali, znanych jako lecture recitals. Jego umiejętności oraz pasja są również widoczne na kursach mistrzowskich, w których uczestniczy jako wykładowca zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Publikacje

Oto przegląd najważniejszych dzieł dotyczących Pawła Kamasy. W poniższej sekcji znajdziesz szczegółowe informacje na temat jego publikacji oraz płyt, które miały istotny wpływ na jego artystyczną karierę.

Tytuł płytInformacje o publikacji
Johannes Brahms – The Late Piano Works op. 116 – 119 (2CD)
  • Data publikacji: 2014
  • Wydawca: Dux Recording Producers Poland
Karol Szymanowski – Mazurki op. 50 & 62 (1CD)
  • Data publikacji: 1996
  • Wydawca: Koch Schwann
Johannes Brahms – Sonaty op. 120 nos. 1 & 2, Scherzo z Sonaty FAE (3CD)
  • Data publikacji: 2006
  • Wydawca: Radiowa Agencja Fonograficzna Polskiego Radia S.A
Seria artykułów_
Paweł Kamasa – Z listów Johannesa Brahmsa o Schumannie (cykl artykułów)
  • Data publikacji: 2006
  • Wydawca: „Ruch Muzyczny”

Przypisy

  1. Pawel Kamasa, Karol Szymanowski Mazurki op. 50 & 62.
  2. Pawel Kamasa and Johannes Brahms – Brahms: Late Piano Works, Op. 116-119.
  3. Paweł Kamasa, Johannes Brahms – The Late Piano Works op. 116 – 119. [zarchiwizowane z tego adresu 30.06.2015 r.]
  4. Festiwal w Słupsku. [zarchiwizowane z tego adresu 14.03.2015 r.]
  5. Festiwal w Antoninie. [zarchiwizowane z tego adresu 06.02.2015 r.]
  6. Festiwal w Braunwald. [zarchiwizowane z tego adresu 01.01.2015 r.]
  7. Monachijskie Biennale. [zarchiwizowane z tego adresu 21.12.2014 r.]
  8. Festiwal Filharmonii Łódzkiej. [zarchiwizowane z tego adresu 14.05.2015 r.]
  9. Centry Paderewskiego Tarnów – Kąśna Dolna.
  10. Festiwal Wieczory w Arsenale Wrocław.
  11. Dyrygent Eivind Gullberg Jensen. (ang.).
  12. Klawesynista Rolf Junghanns. [zarchiwizowane z tego adresu 24.09.2015 r.]
  13. Hochschule für Musik Basel. (niem.).
  14. Szymanowski String Quartet. (ang.).
  15. Arlequin Ensemble. (ang.).
  16. Festiwal Schlosskonzerte Thun. (niem.).
  17. Festiwal Kissinger Sommer. (niem.).
  18. Tonhalle Zürich. (niem.).
  19. Salle Gaveau w Paryżu. (fr.).
  20. Nagroda Baldwin Piano Company.
  21. Pianista Rudolf Buchbinder. (ang.).
  22. Pianista Jorge Bolet.
  23. Radiowa Agencja Fonograficzna Polskiego Radia 2006.
  24. Ruch Muzyczny 2006.

Oceń: Paweł Kamasa

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:12