Henryk Szymczak

---

Życiorys

Henryk Szymczak rozpoczął swoją edukację w latach 1954–1957, studiując na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie w 1960 roku obronił swoją pracę magisterską. Po zakończeniu studiów, w latach 1960–1962, zdobywał doświadczenie zawodowe w Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej.

Kolejne lata jego kariery związane były z Instytutem Fizyki Polskiej Akademii Nauk. W 1968 roku obronił tam pracę doktorską, natomiast w 1974 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1983 roku został profesorem nauk fizycznych. W latach 1986–1991 pełnił funkcję dyrektora ds. naukowych, a od 1991 do 1999 roku był dyrektorem Instytutu.

Od 1968 roku Henryk Szymczak należy do Polskiego Towarzystwa Fizycznego, a w latach 1994-1997 był jego przewodniczącym. W 1991 roku zyskał tytuł członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk, a w 2007 roku został członkiem rzeczywistym tej Akademii. W latach 1999-2006 kierował Wydziałem III Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych PAN, a w latach 2011-2012 pełnił rolę dziekana Wydziału III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi PAN.

Jako uznany ekspert, od 1994 roku jest także członkiem zagranicznym Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, a od 1994 roku pełnił funkcję członka korespondenta Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, zyskując status członka zwyczajnego w 2004 roku.

W 1994 roku Henryk Szymczak otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Częstochowskiej. W 2015 roku uhonorowany został Medalem Mariana Smoluchowskiego. Dwa lata wcześniej, w 1997 roku, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2004 roku rosyjskim Orderem Przyjaźni.

Jest współautorem podręcznika akademickiego „Magnetyzm i nadprzewodnictwo”, napisanego wspólnie z Andrzejem Szewczykiem, Andrzejem Wiśniewskim oraz Romanem Puźniakiem. Publikacja ta ukazała się w 2012 roku, wydana przez Wydawnictwo Naukowe PWN.

---

Oceń: Henryk Szymczak

---