Melania Julia Bezulska, znana z d. Świątkowska, to postać o niezwykle bogatym życiorysie. Urodziła się 6 stycznia 1907 roku w Warszawie, gdzie również spędziła większość swojego życia.
W ciągu swojej kariery stała się znana jako polska bibliotekarka, która pozostawiła po sobie istotny ślad w dziedzinie kultury i edukacji.
Jej działalność, która trwała aż do śmierci 7 czerwca 1993 roku w rodzinnym mieście, była przykładem oddania oraz pasji dla książek i literatury.
Życiorys
Melania Bezulska była osobą, która swoje życie zawodowe związała z kulturą i edukacją. Studiowała na Wydziale HumanistycznymUniwersytetu Warszawskiego. Już w czerwcu 1928 r. rozpoczęła pracę jako kierownik Wypożyczalni im. Ignacego Jana Kraszewskiego Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, gdzie przepracowała następujące 14 lat. W 1933 r. uzyskała absolutorium, co otworzyło przed nią nowe możliwości zawodowe.
W trakcie II wojny światowej, w 1942 r., władze okupacyjne zamknęły warszawskie biblioteki. W odpowiedzi na tę sytuację, Melania rozpoczęła pracę w Centrali Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, zajmując się porządkowaniem oraz katalogowaniem zbiorów, co świadczy o jej determinacji w trudnych czasach. 1 lutego 1945 r. była jedną z pierwszych osób, które zaangażowały się w odgruzowywanie oraz porządkowanie zbiorów Biblioteki przy ulicy Koszykowej.
W kwietniu 1945 r. powołano ją na kierownika pierwszej terenowej biblioteki publicznej, która otworzyła swoją siedzibę przy ulicy Tadeusza Reytana 3. Jej kariera zawodowa w dalszym ciągu rozwijała się dynamicznie. 1 lipca 1953 r. została skierowana do pracy w Bibliotece Instytutu Szkła i Ceramiki, gdzie pozostawała aż do końca marca 1955 r., po czym wróciła do Biblioteki Publicznej.
W dniu 1 kwietnia 1956 r. objęła stanowisko kierownika zespołu bibliotek śródmiejskich, a dzięki jej bogatemu doświadczeniu zawodowemu, wkrótce powierzono jej kierownictwo Oddziału Kompletowania Zbiorów na Nowe Placówki. Od stycznia 1958 r. pracowała jako kierownik Biblioteki Publicznej Dzielnicy Żoliborz, a od marca tego samego roku kierowała również Dzielnicą Śródmieście, pełniąc te funkcje aż do przejścia na emeryturę w dniu 31 maja 1970 r.
Melania mieszkała w Falenicy, gdzie spędziła znaczną część swojego życia. Zmarła w 1993 roku i została pochowana na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 17 C-4-13. Jej wkład w rozwój bibliotek i kultury oraz wspieranie mieszkańców Warszawy na zawsze pozostaną w pamięci lokalnej społeczności.
Odznaczenia
Melania Bezulska uzyskała wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jej znaczącym wkładzie w rozwój kultury i społeczeństwa. Jej osiągnięcia są szeroko doceniane. Oto lista wyróżnień, które otrzymała:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- Srebrna Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”.
Przypisy
- Wykaz miejsc spoczynku zasłużonych bibliotekarzy warszawskich. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich
- Kazimiera Zaborska, Melania Julia Bezulska 1907-1993, Poradnik Bibliotekarza 01.1994 r. ISSN 0032-4752
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Janusz Pajewski | Teresa Worowska | Aleksander Turyn | Wiesław Wieczorkiewicz | Jan Cywiński | Karol Bajer | Zofia Wartołowska | Feliks Tych | Joachim Lelewel | Grzegorz Całek | Piotr Durka | Magdalena Środa | Stanley Wojcicki | Jan Żołna-Manugiewicz | Eligiusz Szymanis | Regina Pisarska | Jerzy Kisielnicki | Ludwika Wawrzyńska | Kazimierz Kuratowski | Krzysztof KaczanowskiOceń: Melania Bezulska