Jan Cywiński

---

Życiorys

Jan Cywiński to postać znana z zaangażowania społecznego i działalności opozycyjnej w Polsce. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie w 1975 roku. Następnie, w 1979 roku, zdobył dyplom filologa klasycznego na Uniwersytecie Warszawskim. Już od 1976 roku zaangażował się w działalność Komitetu Obrony Robotników, gdzie udzielał wsparcia osobom represjonowanym po wydarzeniach z czerwca 1976 roku w Ursusie. Brał również udział w inicjatywie studentów, którzy złożyli petycję w Kancelarii Sejmu PRL, domagając się powołania komisji do zbadania protestów robotników w tym samym roku, co skutkowało dyscyplinarnym upomnieniem ze strony władz Uniwersytetu Warszawskiego.

W październiku 1977 roku był jednym z sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Studenckiego Komitetu Solidarności w Warszawie, a następnie aktywnie uczestniczył w tworzeniu jego oświadczeń. Od tego samego roku współpracował z Niezależną Oficyną Wydawniczą NOWa, gdzie w latach 1977–1981 zajmował się dystrybucją wydawnictw niezależnych wśród studentów na uczelniach. W tym czasie stał się także członkiem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, a między 1979 a 1980 rokiem podjął współpracę z podziemnym pismem „Krytyka”.

Ze względu na swoją działalność, Jan Cywiński był wielokrotnie zatrzymywany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, a jego mieszkanie podlegało rewizjom. Wśród jego doświadczeń znalazło się zatrzymanie w dniu 20 sierpnia 1980 roku w ramach działań Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, lecz został zwolniony już 1 września 1980 roku w związku z porozumieniami sierpniowymi.

Po powstaniu NSZZ „Solidarność”, rozpoczął pracę w Ośrodku Prac Społeczno-Zawodowych przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego, do listopada 1983 roku żył w ukryciu. Od września 1982 roku współpracował z „Tygodnikiem Mazowsze”, zajmując się do listopada 1983 i ponownie od stycznia 1985 do sierpnia 1987 roku pracą z urządzeniem do elektronicznego składania tekstów. Jan nie tylko pisał teksty do „Krytyki”, ale także tłumaczył z języka francuskiego oraz redagował podziemne wydania książkowe, takie jak „Korzenie totalitaryzmu” autorstwa Hannah Arendt.

W latach 1984–1990 pracował w Oddziale Starych Druków Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. W latach 1989–1991 pełnił rolę archiwisty i protokolanta Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a później klubu parlamentarnego Unii Demokratycznej. W 1992 roku był sekretarzem redakcji „Obserwatora Codziennego”. Następnie w 1993 roku objął stanowisko redaktora działu publicystyki w „Gazecie Wyborczej”, a równocześnie w latach 1990–1994 był członkiem redakcji pisma „Krytyka”.

W 2011 roku Jan Cywiński został uhonorowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi potwierdzenie jego znaczącego wkładu w historię współczesnej Polski.

---

Oceń: Jan Cywiński

---