Leszek Żebrowski

---

Życiorys

Leszek Żebrowski jest synem Franciszka Żebrowskiego, który urodził się w 1913 roku. Był on oficerem ZWZ i AK na terenach łomżyńskich oraz więźniem politycznym w czasach PRL. Matka Leszka, Irena z domu Siedlecka, przyszła na świat w 1922 roku. Ukończył on studia ekonomiczne na Wydziale Nauk EkonomicznychUniwersytetu Warszawskiego. W swojej rodzinie miał córkę, Małgorzatę Ewę, która żyła w latach 1986-2022.

Działalność zawodowa

Od 1979 roku, Żebrowski pracował jako naukowiec w Instytucie Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego ORGBUD. W początkach lat 90. pełnił funkcję szefa Działu Dokumentacji w Instytucie Historycznym im. Romana Dmowskiego. W latach 1992–2002 był naczelnikiem w Urzędzie do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Po 2002 roku, aż do 2012, związany był z Archiwum m.st. Warszawy.

Działalność historyczna

Od połowy lat 80. prowadził badania dotyczące działalności polskiego podziemia w czasach II wojny światowej oraz po 1945 roku. W swoich pracach korzystał z dokumentów zgromadzonych w bibliotece Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Jego zainteresowania obejmują historię narodowych organizacji konspiracyjnych, w tym Narodowych Sił Zbrojnych oraz Narodowej Organizacji Wojskowej, a także działań żołnierzy powojennego podziemia antykomunistycznego, powiązanych z Narodowym Zjednoczeniem Wojskowym. Poruszał także temat komunistycznej konspiracji i partyzantki w latach 1942–1945 oraz zjawisko stalinowskiej bezpieki. Zyskał uznanie jako pionier badań nad Narodowymi Siłami Zbrojnymi w Polsce.

Żebrowski jest autorem wielu artykułów historycznych, które publikowane są w takich tytułach jak „Nasz Dziennik”, „Nasza Polska”, portal pch24.pl oraz czasopisma polonijne. W latach 90. współpracował z „Nowym Światem” oraz „Gazetą Polską”. Jego prace można również znaleźć w „Nowym Państwie”, „Historii Do Rzeczy”, „Innych Obliczach Historii” i „Gazecie Polskiej Codziennie”. Ponadto, stworzył hasła dla Encyklopedii „Białych Plam”. Jest aktywnym uczestnikiem spotkań organizowanych przez Instytut Pamięci Narodowej, gdzie występuje jako ekspert historyczny oraz publikuje w „Biuletynie IPN”. Na antenach Radia Maryja, Telewizji Trwam oraz Telewizji Republika regularnie można usłyszeć jego wypowiedzi. Od 2017 roku, jego nagrania dostępne są na kanale Leszek Żebrowski – Wyklęci TV na serwisie YouTube.

Wystąpił w dokumentach filmowych Aliny Czerniakowskiej, które przedstawiają polskie podziemie antykomunistyczne po II wojnie światowej, takich jak „Zwycięstwo” (1995) oraz „Jeszcze się Polska o nas upomni” (2002). Dodatkowo, w 2007 roku wystąpił w filmie „Odkryć prawdę” tej samej autorki. Był także konsultantem historycznym przy produkcjach filmowych, w tym „Wyklęci. Narodowe Siły Zbrojne” (2002, film dokumentalny, reż. Iwona Bartólewska), „Historia Roja” (2015 – serial, 2016 – film fabularny, reż. Jerzy Zalewski) oraz „Bitwa pod Rząbcem. Historia prawdziwa” (2016, film dokumentalny, reż. Krzysztof Dziewięcki).

Działalność społeczna i polityczna

W latach 70. i 80. był aktywnym uczestnikiem opozycji antykomunistycznej. Brał udział w działaniach Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a także publikował w podziemnych tygodnikach „Głos” oraz „Ład”. Żebrowski współpracował z Wydawnictwem Unia Nowoczesnego Humanizmu, a oprócz tego, był częścią nieformalnego stronnictwa politycznego związane z tradycją Narodowej Demokracji, znanego jako „salon Napoleona Siemaszki”. W latach 1993 oraz 1997 próbował swoich sił w wyborach do Sejmu z ramienia Komitetu Porozumienie Centrum-Zjednoczenie Polskie, a później Ruchu Odbudowy Polski jako bezpartyjny kandydat rekomendowany przez Porozumienie Kombatanckich Organizacji Niepodległościowych. Związał się również z Ligą Republikańską i zasiadał w radzie historycznej Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. W 2012 roku wspierał inicjatywę „Goń z pomnika bolszewika” zainicjowaną przez Stowarzyszenie KoLiber, wchodząc w skład jej Honorowego Komitetu Poparcia. W 2013 roku został jednym z doradców Ruchu Narodowego oraz członkiem rad nadzorczych Fundacji „Ojczyzna, Rodzina, Własność” oraz Fundacji Imienia Generała Georga S. Pattona.

W 2014 roku dołączył do Komitetu Honorowego Fundacji „Łączka”, zajmującej się opieką nad Kwaterami na Łączce. Razem z Tadeuszem Płużańskim oraz Tomaszem Panfilem, zaangażował się w działalność samozwańczego Społecznego Trybunału Narodowego, który w 2016 roku ogłosił infamię dla takich postaci jak Bolesław Bierut, Stefan Michnik, Władysław Gomułka i Zbigniew Domino. Żebrowski prezentuje siebie jako radykalnego eurosceptyka oraz krytyka Unii Europejskiej.

Wyróżnienia

W styczniu 2010 roku, Klub Jagielloński im. Św. Kazimierza wyróżnił Leszka Żebrowskiego za jego osiągnięcia jako historyka, który w sposób istotny przyczynił się do badań nad dziejami najnowszymi, zwłaszcza w ciągu ostatnich dwudziestu lat.

Oprócz tego, Żebrowski został uhonorowany Nagrodą Fundacji im. Jerzego Łojka, co podkreśla jego znaczenie w polskiej historiografii.

Zarzuty współpracy z SB

Wszystko zaczęło się od odkrycia nazwiska Leszka Żebrowskiego na tak zwanej liście Wildsteina, która została ujawniona w 2005 roku. Dokumenty te znajdowały się w zasobach IPN BU 001134/4722. W sierpniu 2013 roku, znany bloger Marek Mądrzak, postanowił ujawnić część treści teczek dotyczących pracy i osobowych tajnego współpracownika o pseudonimie „Leszek”. Twierdził on, że te informacje mogą potwierdzać współpracę Żebrowskiego z Służbą Bezpieczeństwa.

W swoim obronie, Leszek Żebrowski stanowczo zaprzeczył wszelkim oskarżeniom, zapewniając, że nigdy nie współpracował z tym organem. Dodatkowo, ogłosił, że skierował sprawę do sądu. W 2017 roku, temat ten powrócił, a oskarżenia po raz kolejny zgłosił m.in. poseł Janusz Sanocki. Wraz z tymi oskarżeniami opublikował on skany dokumentów, które rzekomo dowodziły działania TW „Leszka” w archiwum IPN.

W tej sytuacji, Leszek Żebrowski, ponownie podkreślił, że nie był ani tajnym, ani jawnym współpracownikiem żadnej służby specjalnej. Zwrócił też uwagę na to, że w opublikowanej teczce brak jest jakichkolwiek dowodów obciążających go. Co więcej, wskazał na nieścisłości zawartych w dokumentach danych dotyczących jego osoby. W odpowiedzi na incydent, postanowił złożyć wniosek o autolustrację, co ma na celu wyjaśnienie tej kontrowersyjnej sytuacji.

Publikacje

Zbiory dokumentów

Leszek Żebrowski, uznawany za eksperta w dziedzinie historii najnowszej, współpracował przy wielu publikacjach, które dokumentują ważne wydarzenia z przeszłości. Wśród znaczących pozycji znajduje się:

• Brygada Świętokrzyska NSZ. Poznań–Warszawa: 1994 (współautor: Rafał Sierchuła),
• Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty, struktury, personalia. T. 1, 2 (NSZ-AK), 3 (NSZ-ONR). Warszawa: Burchard Edition, 1994–1996 (wybór i opracowanie: Leszek Żebrowski),
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 1. Siedlce: Związek Żołnierzy NSZ, 1997 (współautor: Mariusz Bechta),
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 2. Siedlce: Związek Żołnierzy NSZ, 1998 (współautor: Mariusz Bechta),
• Tajne oblicze GL-AL i PPR. Dokumenty. T. 1–3. Warszawa: Burchard Edition, 1997–1999 (wybór i opracowanie: Marek Jan Chodakiewicz, Piotr Gontarczyk, Leszek Żebrowski),
• Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku. Warszawa: „Volumen”, 1999 (wybór i opracowanie: Grzegorz Wąsowski, Leszek Żebrowski),
• Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu. T. 3. Biała Podlaska: „Rekonkwista”, 2003 (współautor: Mariusz Bechta),
• Kryptonim „Orzeł”. Warszawski Okręg Narodowego Zjednoczenia Wojskowego 1947–1954. Warszawa: IPN-Rytm, 2004 (wybór i opracowanie: Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski, Jacek Pawłowicz, Leszek Żebrowski),
• Brygada Świętokrzyska NSZ w fotografiach i dokumentach, Warszawa: Capital s.c., 2014,
• Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty 1942-1944, T. 1. Fundacja Kazimierza Wielkiego, 2014 (wybór i opracowanie: Marek Jan Chodakiewicz, Wojciech Muszyński, Leszek Żebrowski),
• Władysław Kołaciński „Żbik”, Między młotem a swastyką, opracowanie i posłowie Leszek Żebrowski, 2018, Wydawnictwo Capital (ISBN 978-83-64037-20-7), Instytut Pamięci Narodowej (ISBN 978-83-8098-376-2).

Publicystyka historyczna

W dorobku Leszka Żebrowskiego znajduje się także szereg publikacji dotyczących wydarzeń historycznych oraz ich interpretacji w przeciwieństwie do powszechnie przyjętych narracji. Wśród nich warto wymienić:

• Paszkwil Wyborczej. Michnik i Cichy o Powstaniu Warszawskim. Warszawa: Burchard Edition, 1995,
• Mity przeciwko Polsce. Żydzi. Polacy. Komunizm 1939-2012. T. 2. Seria: „Biblioteka Naszej Polski”. Capital s.c., 2012,
• Paszkwil Wyborczej. Michnik i Cichy o Powstaniu Warszawskim. Capital, Warszawa, 2013. (Wznowienie poszerzone i uzupełnione o dokumenty i źródła, do których dotarł autor w ciągu 18 lat od pierwszego wydania),
• Walka o prawdę. Historia i polityka. Warszawa: Carnet Books, 2013,
• Zatruwanie pamięci. Jedwabne, Naliboki, Koniuchy (1941-1944). Politykierstwo historyczne w III RP. Warszawa: Nasz Dziennik, 2014,
• W szponach czerwonych. Komunizm i (post)komunizm w Polsce po 1944 r. Warszawa: Nasz Dziennik, 2015,
• Warszawa 44 Krew i Chwała. Powstanie Warszawskie 1944 narzędzie dawnej i współczesnej polityki. Warszawa: Capitalbook, 2018,
• O najnowszej historii Polski 1939-1989. Szkice i artykuły. Warszawa: Capitalbook, 2018.

---

Oceń: Leszek Żebrowski

---