Bronisław Poletur


Bronisław Poletur, znany również jako „B.Litur”, to postać, która odgrywała istotną rolę w polskiej kulturze i edukacji. Urodził się 4 grudnia 1894 roku w Warszawie i całe swoje życie związał z tym miastem, gdzie zmarł 28 kwietnia 1974 roku.

Był nie tylko nauczycielem i pedagogiem, ale również utalentowanym poetą oraz pisarzem. Jego działalność literacka oraz pedagogiczna pozostawiła trwały ślad w historii polskiej literatury.

Życiorys

Bronisław Poletur przyszedł na świat 4 grudnia 1894 roku w Warszawie. Po zakończeniu edukacji na uczelni wyższej rozpoczął swoją działalność zawodową. W 1924 roku objął stanowisko nauczyciela kontraktowego w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siedlcach, gdzie prowadził zajęcia z języka polskiego oraz propedeutyki filozofii. W połowie lat dwudziestych XX wieku pracował jako polonista w Warszawie.

W tym okresie Poletur aktywnie współpracował z różnymi czasopismami, takimi jak „Muzeum” (Czasopismo Poświęcone Sprawom Wychowania i Szkolnictwa) oraz „Oświata Polska”. Dodatkowo publikował swoje teksty w „Przeglądzie Warszawskim”, gdzie ukazał się jego artykuł zatytułowany „Poeta mierny”. W latach trzydziestych XX wieku pełnił funkcję profesora w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. W 1933 roku znalazł się w komitecie redakcyjnym „Jednodniówki”, wydanej z okazji 25-lecia działalności Związku Strzeleckiego w Sanoku, w której opublikował artykuł o niepodległości.

Za swoją działalność na rzecz odzyskania niepodległości został odznaczony Medalem Niepodległości zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z dnia 18 października 1932 roku. W czasie II wojny światowej, podczas okupacji niemieckiej, posługując się pseudonimem „Wład”, współpracował z redakcją dwutygodnika ludowego „RUN – Ruch Uludowienia Narodu”. Po wojnie objął stanowisko pierwszego dyrektora nowo powstałego Państwowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Mieście nad Pilicą.

Po zakończeniu działań wojennych Poletur kontynuował swoją działalność publicystyczną. Publikował w ilustrowanym dodatku tygodniowym do „Życia Warszawy” pt. „Świat Się Zmienia”, poruszając kwestie wychowania dzieci. Jego zainteresowania obejmowały także samokształcenie oraz rolę książki, co opisał w „Poradniku Pracownika Społecznego”. W 1951 roku, jako lektor Uniwersytetu Warszawskiego, angażował się w prasie w obronie ruchu pokojowego, krytycznie odnosząc się do idei remilitaryzacji Niemiec.

Bronisław Poletur zmarł 28 kwietnia 1974 roku. Jego ciało spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C33-4-17).

Publikacje

Bronisław Poletur to autor wielu znaczących publikacji z zakresu poezji, filozofii, pedagogiki oraz historii. Jego prace, zarówno te opublikowane pod własnym nazwiskiem, jak i te wydane pod pseudonimem, wciąż mają wpływ na współczesne myślenie i edukację. Oto niektóre z jego kluczowych dzieł:

  • Poezje i filozofiaWszechmiłość (impresje i fragmenty), Seria 1 (1916, Warszawa; wydane pod pseudonimem „B.Litur”)
  • Polska od serca do serca (1932, Miejsce Piastowe)
  • Zarys koncepcyi filozoficznej (1922, Warszawa)

W dziedzinie pedagogiki, Poletur również wniósł swój wkład poprzez różnorodne projekty edukacyjne:

  • Projekt programów Uniwersytetów Powszechnych (ludowych miejskich). Zarys metody i podstaw organizacji (1924, Warszawa; również w: „Oświata Polska”)
  • Projekt programów i metod historji polskiej na uniwersytetach ludowych (1924, w: „Oświata Polska”)

W obszarze polonistyki, jego prace skupiały się na interpretacji literatury oraz rozwoju metod kształcenia:

  • Interpretacja lektury w szkole jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej (szkic koncepcji metodycznej) (1924, Warszawa; pierwotnie w: „Ogniwo”)
  • Poetyka jako środek kształcenia intuicji (1924, w: „Ogniwo”)
  • „Rozbiór Pana Tadeusza” jako zagadnienie nowej metody (ćwiczenia i teoria) (1924, Warszawa)
  • Historja literatury powszechnej (1925, w: „Przegląd Humanistyczny”)
  • „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Komentarz, rozbiór dzieła, ocena, tematy i zagadnienia. Zestawienie z ideologią „Lilli Wenedy” Słowackiego (1925, Warszawa)
  • Nauka o literaturze w oświetleniu metody porównawczej (1926, w: „Muzeum”)
  • Nauka o literaturze w oświetleniu metody porównawczej (1926)
  • Interpretacja lektury w szkole, jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej (1929; pierwotnie w: „Ogniwo”)
  • Treny Jana Kochanowskiego (ok. 1929, Warszawa)

W obszarze historii, Poletur skupiał się na istotnych osobistościach i wydarzeniach:

  • Myśli o czynie orężnym. Z zagadnień „Chwili Osobliwej” (1917, Warszawa)
  • Józef Piłsudski (fragment książki „Narutowicz i Piłsudski”) (1929, Warszawa/Zamość; na okładce tytuł Piłsudskiego życie i dzieło)
  • Narutowicz i Piłsudski. Pisane pod bezpośrednim wrażeniem zamachu z r. 1922. Fakty, wrażenia i refleksje (1930, Zamość; na okładce tytuł Narutowicz, Piłsudski a dusza narodu)
  • Z przełomowej chwili. Wspomnienia w 70-letnią rocznicę (1940, Warszawa)

Każda z publikacji Poletura przyczynia się do szerzenia wiedzy oraz refleksji nad literaturą i historią, a także do rozwoju metodologii nauczania w Polsce. Jego twórczość jest dowodem na głęboką wrażliwość intelektualną i artystyczną.

Przypisy

  1. III Zjazd Absolwentów oraz Przyjaciół Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Mieście nad Pilicą. liceum.zspnowe.com.pl, 07.10.2017 r. [dostęp 25.12.2019 r.]
  2. Bronisław Poletur. Nekrolog. „Rocznik Literacki”, s. 678, 1974 r.
  3. Kazimierz Przybysz. Prasa konspiracyjna ruchu ludowego w województwie warszawskim w latach okupacji hitlerowskiej. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. Nr 16, s. 31, 1977 r.
  4. Bronisław Poletur. Bić czy nie bić? Żeby opanować wybryki dziecka. „Świat Się Zmienia”. Nr 7, s. 2, 12.02.1949 r.
  5. Bronisław Poletur. Ukazał się numer 8 (40) dwutygodnika „Poradnik Pracownika Społecznego”. „Gazeta Ludowa”. Nr 142, s. 6, 25.05.1947 r.
  6. Bronisław Poletur. Ostatnie odpowiedzi na ankietę w sprawie remilitaryzacji Niemiec. „Świat Się Zmienia”. Nr 60, s. 3, 01.03.1951 r.
  7. Bronisław Poletur. 115 nagrodzonych odpowiedzi w ankiecie o remilitaryzacji Niemiec. „Świat Się Zmienia”. Nr 83, s. 5, 24-26.03.1951 r.
  8. Protokóły. „Muzeum”. Z. 1-2, s. 197, 1925 r.
  9. Wykaz współpracowników. „Muzeum”. Z. 1-2, s. III, 1926 r.
  10. Spis współpracowników „Oświaty Polskiej”. „Oświata Polska”. Nr 4, s. 258, 1927 r.
  11. Przegląd Warszawski. „Wiadomości Literackie”. Nr 13 (65), s. 6, 20.03.1925 r.
  12. Książki nadesłane do redakcji. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Nr 69, s. 20, 10.03.1933 r.
  13. Komitet redakcyjny „Jednodniówki”. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21.05.1933 r., s. 40.
  14. Bronisław Poletur. Projekt programów Uniwersytetów Powszechnych (ludowych miejskich). „Oświata Polska”. Nr 3, s. 125-131, 1924 r.
  15. Bronisław Poletur. Projekt programów i metod historji polskiej na uniwersytetach ludowych. „Oświata Polska”. Nr 4, s. 186-189, 1924 r.
  16. Nadesłane. „Ogniwo”. Nr 1, s. 31, 1929 r.
  17. Pseudonimy i kryptonimy od L-Ż. W: Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących. T. 2. Kraków: Gebethner i Wolff, 1936 r., s. 13.
  18. Wykaz nazwisk pisarzy. W: Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących. T. 3. Kraków: Gebethner i Wolff, 1938 r., s. 89.
  19. Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 5/6/7, s. 5-8, 10.04.1924 r.
  20. Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 8/9, s. 3, 20.05.1924 r.
  21. Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 11, s. 3, 01.11.1924 r.
  22. Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 12, s. 3-4, 01.12.1924 r.

Oceń: Bronisław Poletur

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:19