Krzysztof Mangel

---

Życiorys

Krzysztof Mangel urodził się w 1934 roku, kiedy to jego rodzina przeniosła się do Moskwy. Jego ojciec, który miał wykształcenie inżyniera chemika, znalazł tam zatrudnienie. Niestety, drei lata później został aresztowany i skazany na zesłanie na Kołymę, gdzie zmarł. W międzyczasie Krzysztof uczęszczał do szkoły rosyjskiej, w której to zyskał zainteresowanie elektrotechniką oraz radiotechniką. W obliczu wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej w 1941 roku podjął pracę jako elektromonter w fabryce plastiku zlokalizowanej w moskiewskiej dzielnicy Rostokino, a następnie pracował jako elektryk w zakładach metalurgicznych.

W 1943 roku zgłosił się na ochotnika do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został przydzielony do służby w 1 pułku lotnictwa myśliwskiego „Warszawa”, z którym walczył przez cały szlak bojowy. Po zakończeniu działań wojennych, w listopadzie 1945 roku, został zdemobilizowany i w 1946 roku zdał maturę w Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie.

W tym samym roku rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, po czym przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Ostatecznie uzyskał tam dyplom inżyniera w 1952 roku, a następnie tytuł magistra w 1960 roku. Równocześnie, od 1952 roku, rozpoczął pracę w warszawskich Zakładach Radiowych im. Marcina Kasprzaka, a później w Warszawskich Zakładach Radiowych RAWAR, gdzie pełnił rolę kierownika Wydziału Konstrukcji i Budowy Przyrządów Pomiarowych.

Od 1957 roku był zatrudniony jako zastępca głównego projektanta w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacji. Warto zauważyć, że m.in. przyczynił się do powstania stacji radiolokacyjnych „Nysa A” oraz „Avia A”. Zespół, w skład którego wchodził, zdobył II nagrodę Mistrza Techniki za uruchomienie tej drugiej stacji na lotnisku Warszawa-Okęcie.

W latach 1963–1967 Mangel był członkiem moskiewskiego Sekretariatu RWPG, gdzie pełnił funkcję radcy zajmującego się profesjonalnym sprzętem radioelektronicznym. Po powrocie do Polski podjął pracę w Instytucie Tele- i Radiotechnicznym, a następnie w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Elektronicznego Sprzętu Powszechnego Użytku.

Należał do Stowarzyszenia Elektryków Polskich od 1957 roku oraz do Naczelnej Organizacji Technicznej, a także Centralnej Komisji Jakości oraz Centralnej Komisji Przepisów Elektrycznych. W warszawskim oddziale SEP kierował Kołem Seniorów Oddziału Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji w latach 1990–2014 oraz był zastępcą przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. W ramach struktur NOT, uczestniczył w Komitecie Naukowo-Technicznym ds. Ergonomii i Ochrony Pracy.

Krzysztof Mangel był także autorem znaczących opracowań, takich jak „Urządzenia radionawigacyjne komunikacji lotniczej” z 1964 roku oraz „50 lat Oddziału Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji SEP” opublikowanego w 2002 roku.

Odznaczenia i nagrody

W okresie II wojny światowej Krzysztof Mangel zasłużył się ogromnie na polu bitwy, co zaowocowało przyznaniem mu znacznych odznaczeń. Otrzymał on Order Virtuti Militari, co stanowi jeden z najwyższych wyróżnień wojskowych w Polsce. Ponadto, uhonorowano go medalami: „Za Warszawę 1939–1945”, „Za Odrę, Nysę, Bałtyk”, „Za udział w walkach o Berlin”, jak również medalami radzieckimi: „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, „Za wyzwolenie Warszawy” i „Za zdobycie Berlina”.

W czasach powojennych, Krzysztof Mangel kontynuował swoją drogę pełną sukcesów, zdobywając Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W jego dorobku znajdują się także Srebrny oraz Brązowy Krzyż Zasługi. Również został wyróżniony Srebrną i Złotą Odznaką Honorową SEP i NOT, a także medalem Mieczysława Pożaryskiego oraz Janusza Groszkowskiego. Dodatkowo, przyznano mu Medal 90-lecia SEP.

Jego osiągnięcia zostały docenione także przez instytucje naukowe, gdzie w 1997 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Seniora SEP, a w 2009 roku tytuł Honorowego Prezesa Koła Seniorów. Nie można zapomnieć o ministerialnej statuetce, którą otrzymał w 2009 roku w uznaniu za wybitne osiągnięcia w rozwoju nauki i techniki.

---

Oceń: Krzysztof Mangel

---