Kazimierz Rejchel

---

Życie

W 1816 roku, Kazimierz Rejchel, jako pierwsza osoba z Polski, zakończył edukację w Instytucie Korpusu Inżynierów Komunikacji mieszczącym się w Petersburgu, uzyskując tytuł chorążego. Już w 1818 roku, pełniąc funkcję podporucznika, dołączył do I oddziału IV okręgu Korpusu Inżynierów Komunikacji. W maju 1819 roku, jego awans na porucznika wiązał się z przeniesieniem do rezerwy, co umożliwiło mu pracę przy budowie koszar, pod kierownictwem pułkownika Tretera, w miejscowości Otradnoe.

W miarę upływu lat i zdobywania doświadczenia, awansował na kolejne stopnie wojskowe: kapitana w 1823 roku, majora w 1825, podpułkownika w 1829 oraz pułkownika w 1832 roku. Już w 1823 piastował stanowisko naczelnika nad wszystkimi pracami mostowymi na publicznej drodze łączącej Petersburg z Moskwą, wprowadzając nowoczesne rozwiązania technologiczne, takie jak potokowa produkcja małych mostów oraz przepustów.

W latach 1824-1831, Kazimierz Rejchel zaprojektował i zrealizował most drewniany łukowy, wyróżniający się w swoim czasie, który składał się z 11 przęseł i miał ogólną długość około 240 metrów. Most ten, zlokalizowany na rzece Wołchow w Nowogrodzie Wielkim, doczekał się modelu, który do dziś znajduje się w muzeum Instytutu. Za tę imponującą konstrukcję otrzymał zasłużoną nagrodę w wysokości 3000 rubli.

Od 1838 roku piastował również stanowisko naczelnika I Okręgu Komunikacji. Po zakończeniu kariery wojskowej przeszedł na emeryturę z tytułem generała dywizji. W swoich dobrach posiadał majątek usytuowany w powiatach ustiużeńskim oraz borowickim w guberni nowogrodzkiej, a także dom z posesją w Nowogrodzie Wielkim. Jego życie zakończyło się w pobliżu kościoła Wielkiej Męczennicy Barbary w Uście, gdzie został pochowany.

Odznaczony

Kazimierz Rejchel został uhonorowany licznymi odznaczeniami, w tym orderem św. Włodzimierza IV klasy, który otrzymał 20 lipca 1821 roku, a również orderem św. Anny 2 klasy z brylantami oraz orderem św. Anny 3 klasy.

Życie prywatne

Kazimierz Rejchel przyszedł na świat w rodzinie o niemieckich korzeniach, jako syn kierownika Mennicy Warszawskiej, Johanna Reichela, który żył w latach 1746-1801. Miał dwóch braci: Karola Christiana Reichela, znanego portrecistę i malarza miniatur, który żył w latach 1788-1857, oraz medaliera Jakuba, który zmarł w 1856 roku.

W swoim życiu, Rejchel ożenił się dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Anna Andriejewna, z domu Tatarinowa, a drugą Anną Pietrowną, z domu Lupandina. W rezultacie tych związków, Kazimierz doczekał się dziesięciorga dzieci:

• Aleksiej (1833-1895),
• Zofia,
• Włodzimierz (1836-1899),
• Aleksander (1838-1871),
• Margarita,
• Jakow,
• Olga,
• Piotr (1845-1906),
• Elena,
• Konstantin (1850-1917).

---

Oceń: Kazimierz Rejchel

---