Kazimierz Polkowski

Wojsko i służby mundurowe

Kazimierz Sylwester Polkowski, znany również jako „Kazik”, to postać o znaczącym wkładzie w polską służbę zdrowia. Urodził się 13 stycznia 1893 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją drogę zawodową.

Pełnił rolę lekarza z tytułem doktora, a jego kariera została uwieńczona awansem na podpułkownika służby zdrowia Wojska Polskiego oraz Polskich Sił Zbrojnych. Zmarł 7 grudnia 1961 roku w Londynie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii medycyny wojskowej w Polsce.

Życiorys

„Kazimierz Polkowski przyszedł na świat 13 stycznia 1893 roku w Warszawie, w rodzinie Władysława (1860–1932) oraz Bronisławy. Swoją edukację rozpoczął studiów medycznych przed rokiem 1914. W momencie wybuchu I wojny światowej, w 1914 roku, wstąpił do Legionów Polskich, gdzie służył w szeregach I Brygady. W tym czasie posługiwał się pseudonimem „Kazik”.

Po chwalebnym odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Polkowski został włączony do Wojska Polskiego. Awanse nie omijały go — otrzymał stopień majora artylerii, z datą senioratu na 1 czerwca 1919 roku. W 1923 roku, jako oficer nadetatowy 1 batalionu sanitarnego, pełnił funkcję starszego lekarza w 28 pułku artylerii polowej, który stacjonował w garnizonie Dęblin-Zajezierze. Z kolei w roku 1924 pracował jako starszy lekarz w Wojskowym Więzieniu Śledczym nr 1 w Warszawie.

W międzyczasie, zdobył tytuł naukowy doktora medycyny, co znacząco podniosło jego kwalifikacje. W 1928 roku został awansowany do stopnia podpułkownika lekarza, ze starszeństwem uzyskanym na 1 stycznia tego samego roku. W tym samym roku zajął miejsce w kadrze Szkoły Podchorążych Sanitarnych. W 1932 roku był również członkiem kadry Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich, angażując się w badania i rozwój medycyny wojskowej.

Po zakończeniu II wojny światowej, Polkowski zdecydował się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie uzyskał stopień pułkownika. W tym czasie stał się również członkiem I Rady Rzeczypospolitej Polskiej, reprezentując Okręg 7 między 18 grudnia 1954 roku a 17 grudnia 1957 roku. Zmarł 7 grudnia 1961 roku w Londynie.

W życiu osobistym, jego żoną była Maria, która zmarła w 1969 roku. Kazimierz i Maria mieli dwoje dzieci: Jana (1919–1939) oraz Zofię (1915–1954).

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Polkowski, znany ze swojego bohaterstwa i zasług dla kraju, otrzymał szereg odznaczeń, które poświadczają jego niezwykłe dokonania.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6630,
  • Krzyż Niepodległości (20 stycznia 1931),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 13 grudnia 1961),
  • Krzyż Walecznych (czterokrotnie),
  • Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928),
  • Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929).

Przypisy

  1. a b c Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Polkowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 07.04.2017 r.]
  2. a b c d Kazimierz Polkowski. geni.com. [dostęp 07.04.2017 r.]
  3. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 07.04.2017 r.]
  4. Kazimierz Polkowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 07.04.2017 r.]
  5. Rocznik Oficerski 1932, s. 323.
  6. Rocznik Oficerski 1932, s. 838.
  7. Rocznik Oficerski 1928, s. 710.
  8. Rocznik Oficerski 1928, s. 727.
  9. Rocznik Oficerski 1924, s. 761.
  10. Rocznik Oficerski 1923, s. 1200.
  11. Skład Rady Rzeczypospolitej Polskiej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 88, Nr 15 z 15.12.1954 r.
  12. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 5, Nr 2 z 06.07.1962 r.
  13. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  14. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 19 z 12.12.1929 r., s. 365.

Oceń: Kazimierz Polkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:13