Kazimierz Ludwik Pogorzelski, znany również pod pseudonimami „Podkowiński” oraz „Rygiel”, to postać o niezwykle bogatej historii.
Urodził się 28 marca 1916 roku w Warszawie, gdzie również zakończył swój żywot, polegając 2 sierpnia 1944 roku.
Był żołnierzem zaangażowanym w kluczowe wydarzenia, takie jak kampania wrześniowa, a także działalność w ruchu oporu oraz w powstaniu warszawskim.
Życiorys
Kazimierz Pogorzelski był synem Henryka Ignacego oraz Anny Heleny Szyling i siostrzeńcem generała dyw. Antoniego Szylinga. W 1926 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum im. Jana Zamojskiego, a w 1933 roku otrzymał świadectwo dojrzałości.
W wrześniu 1934 roku ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 32 Pułku Piechoty w Modlinie. Następnie odbył praktyki w zakładach „Ursus”, na statku „Kościuszko” oraz w firmie „Renault” w Warszawie. W 1937 roku podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Gdańsku, dołączając do Polskiej Korporacji Akademickiej Helania. 1 stycznia 1937 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy i przeniesiony do broni pancernej.
W czasie wrześnieńskich zmagań 1939 roku, Kazimierz brał udział w walkach w 3 Warszawskim Batalionie Pancernym. Już jesienią tego samego roku rozpoczął działalność konspiracyjną, włączając się w struktury organizacji „Pobudka”, która później została scalona z AK. Wkrótce po tym, był oficerem 3 batalionu pancernego VI Zgrupowania AK, dowodzonego przez kapitana Stefana Golędzinowskiego, znanego jako „Golski”.
Od 1942 roku zarządzał oddziałem Dywersji Bojowej w Śródmieściu, znanym jako „DB-3” i „Kedyw-3”. Pod jego dowództwem, jednostka ta przeprowadziła wiele różnorodnych akcji bojowych.
Gdy wybuchło powstanie warszawskie, komendant Pogorzelski dowodził plutonem Oddziału Dywersji Bojowej 3, który w ramach plutonu 1147 miał za zadanie ochraniać sztab Obwodu Śródmieście AK, kierowany przez ppłk Franciszka Pfeiffera „Radwana”. Jego oddział stał się częścią Zgrupowania „Bartkiewicz”. Niestety, poległ 2 sierpnia 1944 roku na placu Małachowskiego. Na jego cześć pluton 1147 przyjął imię pluton „Rygla”.
Kazimierz Pogorzelski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 277-3-27).
Odznaczenia i ordery
Kazimierz Pogorzelski, wybitny żołnierz Armii Krajowej, został uhonorowany znaczącymi odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze oraz poświęceniu. Wśród nich znalazły się:
- Na mocy rozkazu Dowódcy AK nr 524 z dnia 27 sierpnia 1944, został pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari oraz awansowany do rangi kapitana,
- Otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi po raz drugi za wyróżniające się osiągnięcia w dziedzinie przemysłu wojennego w dniu 12 października 1938.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER SZYLLING, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2020 r.]
- M.P. z 1938 r. nr 237, poz. 522
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Bronisław Piekarski | Eugeniusz Dreszer | Henryka Martyniak | Teodor Pajewski | Jerzy Ciszewski (1916–1983) | Henryk Hebda | Stefan Blank-Weissberg | Jan Gralewski (kurier) | Franciszek Leszczyński (oficer) | Jacek Mackiewicz | Aleksandr Urniżewski | Jan Maruszewski | Stanisław Płonczyński | Jan Gabarski | Mirosław Panufnik | Zygmunt Bronisław Sawicki | Tadeusz Zawadziński | Bohdan Mincer | Ryszard Gużewski | Konstanty Aleksandrowicz (legionista)Oceń: Kazimierz Pogorzelski