Konstanty Aleksandrowicz (legionista)

---

Życiorys

Konstanty Aleksandrowicz urodził się 14 września 1882 roku w Warszawie, w rodzinie, której głową był Ludwik, przedsiębiorca, oraz Eleonora. Miał rodzeństwo, w tym brata Wacława (1884–1926), który pełnił służbę w Wojsku Polskim jako kapitan, oraz siostrę Helenę, później Zawrocką.

W młodości Konstanty uczęszczał do kilku szkół średnich, w tym do tych w Warszawie, Chełmie, Marianpolu oraz Piotrkowie Trybunalskim. Jego edukacja była niełatwa z powodu jego wrogiego nastawienia do carskich władz szkolnych, co doprowadziło do jego wydalenia z wielu placówek. Został dyscyplinarnie usunięty ze szkoły piotrkowskiej za aktywną działalność w tajnych kółkach socjalistycznych. Maturę zdobył w Mariampolu, ale z uwagi na swoje zaangażowanie w ruch socjalistyczny nie mógł podjąć studiów wyższych. Po tym wydarzeniu odbył roczną służbę wojskową.

Po zakończeniu obowiązkowej służby zarejestrował się na Uniwersytet Warszawski, gdzie kontynuował swoją działalność w ruchu socjalistycznym. W 1905 roku spędził rok w Pradze, uczęszczając na politechnikę. Niestety, w 1907 został aresztowany przez carskie władze i wydalony z terenu Imperium Rosyjskiego. Po ucieczce do Pragi udało mu się wznowić studia, a następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie zapisał się do Związku Walki Czynnej, który wówczas dopiero się formował. W ramach ZWC ukończył szkołę oficerską.

Po wybuchu I wojny światowej Konstanty włączył się w walki, dołączając do polskich legionów. Jako porucznik dowodził kompanią w 5 pułku piechoty. 1 października 1915 roku doznał poważnych ran w trakcie starć na Wołyniu. 2 lipca 1915 roku awansował na porucznika, a następnie 1 listopada 1916 roku na kapitana. Całe swoje leczenie przeszedł w szpitalu w Krakowie, gdzie pozostał aż do swojej śmierci. Po zakończeniu życia, znalazł miejsce ostatniego spoczynku na cmentarzu Rakowickim.

Ordery i odznaczenia

Wyróżnienia i odznaczenia, które otrzymał Konstanty Aleksandrowicz, są ważnym elementem jego życia i zasług. Poniżej przedstawiamy szczegółowy opis jego odznaczeń:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6459 – przyznany pośmiertnie 17 maja 1922,
• Krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 22 grudnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych – przyznany czterokrotnie pośmiertnie w roku 1922.

---

Oceń: Konstanty Aleksandrowicz (legionista)

---