Jan Gabarski

---

Życiorys

Jan Gabarski to postać, która w swojej biografii złożył wkład w historię Polski. Urodził się w rodzinie Stanisława i Pauliny z Gregowczyków, co miało miejsce w czasach, gdy nasz kraj borykał się z wieloma przeciwnościami. Już jako młody mężczyzna, związał swoje życie z Wojskiem Polskim, wstępując do niego w 1918 roku po doświadczeniach w I Korpusie Polskim działającym na terenie Rosji.

Gabarski zasłużył się w 4 pułku ułanów, gdzie brał udział w licznych działaniach wojennych podczas wojny z 1920 roku. Po zakończeniu tych zawirowań militarno-historycznych, kontynuował swoją służbę, obejmując stopień podporucznika, z starszeństwem z dnia 1 czerwca 1922 roku oraz 10 lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W 1924 roku awansował na porucznika, a jego pozycja w armii wzrosła – uzyskał 7 lokatę w swoim korpusie. Miał to być dopiero początek kariery.

W grudniu 1930 roku, prezydent RP odznaczył go stopniem rotmistrza, przyznawanym z dniem 1 stycznia 1931 i szesnastą lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, Gabarski pełnił funkcję zastępcy dowódcy szwadronu zapasowego 4 pułku ułanów. Dowódca Jędrzej Tucholski informował, że Jan był prowadzącym szwadron w Ośrodku Zapasowym Wileńskiej Brygady Kawalerii.

Niestety, jego ścieżka życiowa zostaje przerwana, gdy zostaje wzięty do niewoli przez Sowietów. Zeznania historyków wskazują, że w grudniu 1940 roku znalazł się w obozie kozielskim. Zaledwie kilka dni między 3 a 5 kwietnia 1940, został przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD. Niestety, jak dowiadujemy się z dokumentów, Jan Gabarski został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 roku w lesie katyńskim. Jego śmierć została także potwierdzona podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku. Zapis w dzienniku ekshumacyjnym odnosi się do 13 maja 1943, kiedy to przy szczątkach znaleziono jego świadectwo szczepień.

Jan Gabarski figuruje na liście AM-218-1919, gdzie można spotkać mylnie odczytane nazwisko jako Gawarski. Dodatkowo, jego nazwisko – Gabarski – mylnie zapisane na liście Komisji Technicznej PCK jako Gabawski, widnieje na liście ofiar, opublikowanej w Gońcu Krakowskim i Nowym Kurierze Warszawskim w 1943 roku.

W wersji osobistej, Jan Gabarski był mężem Marii z Pożaryskich i ojcem Wiesławy. Jego zasługi oraz tragiczna historia po latach nie umknęły uwadze. 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie nadał mu stopień majora. Uroczystość ta miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w czasie wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Jan Gabarski, jako uznany uczestnik wydarzeń historycznych, otrzymał szereg ważnych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach w służbie dla kraju.

• Krzyż Walecznych – dwukrotnie,
• Medal Niepodległości – przyznany 23 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Krzyż Kampanii Wrześniowej – przyznany pośmiertnie 1 stycznia 1986,
• Medal Zwycięstwa.

---

Oceń: Jan Gabarski

---