Franciszek Leszczyński to postać, której życie nierozłącznie związane jest z historią Polski. Urodził się 3 grudnia 1797 roku w Warszawie, co miało znaczący wpływ na jego późniejszą karierę zawodową oraz zaangażowanie w sprawy ojczyzny.
Jako oficer wojsk Królestwa Polskiego, Leszczyński wykazał się nie tylko umiejętnościami militarnymi, ale także pełnym poświęceniem podczas powstania listopadowego, gdzie brał czynny udział w walce o wolność kraju.
Jego działania nie ograniczały się jednak wyłącznie do sfery wojskowej. Był również uzdolnionym topografem, co pomogło mu w realizacji projektów budowlanych. Jako budowniczy, odpowiadał za jeden z odcinków kolei Warszawsko-wiedeńskiej, ważnej inwestycji transportowej, która miała kluczowe znaczenie dla rozwoju infrastruktury w Polsce tamtych czasów.
Życiorys
Franciszek Leszczyński przyszedł na świat 3 grudnia 1797 roku w Warszawie. Jego rodzina, pochodząca z Kazańskich, składała się z Tomasza oraz Antoniny. W 1812 roku rozpoczął swoją służbę wojskową, wstępując do batalionu saperów, który działał w ramach wojsk Księstwa Warszawskiego. Jego pierwszym dużym zadaniem była kampania rosyjska, w której uczestniczył.
Po powrocie z kampanii, w 1815 roku ukończył edukację w Szkole Artylerii i Inżynierów. Uzyskał stopień konduktora w korpusie inżynierów, a jego przydział związany był z dyrekcją twierdzy Modlin, gdzie pełnił funkcję adiutanta. W tym samym roku, w 1818, wykonał plan Wisły na odcinku od Czosnowa do Modlina.
W 1818 roku został przeniesiony do komendy miasta Warszawy, gdzie także pełnił rolę adiutanta. Jego kariera zawodowa nabrała tempa, a w 1829 roku otrzymał awans na stopień porucznika. Brał udział w powstaniu listopadowym, co zaowocowało kolejnym awansem do rangi kapitana.
Po zakończeniu powstania Leszczyński pozostał w Warszawie i służył w Korpusie Topografów. Wspólnie z Józefem Koriotem zrealizowali mapę Królestwa Polskiego, co stanowiło ważny krok w rozwoju topografii tego regionu. W 1839 roku złożył dymisję w stopniu podpułkownika. Po zakończeniu służby wojskowej, podjął pracę w Banku Polskim, gdzie kierował pracami inżynieryjnymi przy budowie trasy Częstochowa-Niwka w IV Oddziale Budowy Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.
W tym samym roku odbył podróż służbową do Wiednia, Berlina i Saksonii, co poszerzyło jego horyzonty zawodowe. W 1845 roku rozpoczął budowę stacji kolejowej w Częstochowie. Był również aktywnym działaczem społecznym; pełnił funkcję członka Rady Szpitala św. Benedykta oraz uzyskał tytuł członka honorowego lokalnych władz miejskich. Ponadto był właścicielem Hotelu Polskiego, usytuowanego w pobliżu Jasnej Góry.
Franciszek Leszczyński był żonaty z Celestyną Wierzbicką, która przyszła na świat 6 kwietnia 1808 roku w Wiedniu i zmarła 15 października 1869 roku w Warszawie. Była córką Piotra Bazylego Wierzbickiego. Na koniec swojego życia, Leszczyński osiedlił się w Warszawie, gdzie zmarł 21 marca 1870 roku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 19, w rzędzie 4, w grobie nr 21.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jacek Mackiewicz | Stanisław Bem | Edward Capałła | Kazimierz Skorupka | Jerzy Chełstowski | Andrzej Klusiewicz | Jerzy Modrzewski | Józef Sieczkowski (pilot) | Jan Nowicki (żołnierz) | Tadeusz Puget | Jan Gralewski (kurier) | Stefan Blank-Weissberg | Henryk Hebda | Jerzy Ciszewski (1916–1983) | Teodor Pajewski | Henryka Martyniak | Eugeniusz Dreszer | Bronisław Piekarski | Kazimierz Pogorzelski | Aleksandr UrniżewskiOceń: Franciszek Leszczyński (oficer)