Tadeusz Zawadziński, znany także pod pseudonimami „Woynowski” oraz „Wojciech”, urodził się 10 stycznia 1918 roku w Warszawie. Niestety, zmarł tamże 15 stycznia 1948 roku.
Był on aktywnym członkiem kilku organizacji, w tym Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska oraz Narodowo-Ludowej Organizacji Wojskowej. Uczestniczył również w Polskim Ruchu Oporu, będąc zaangażowanym w działania Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ) oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW).
Tadeusz Zawadziński pełnił również funkcję pełniącego obowiązki szefa Oddziału II Wywiadowczego Komendy Głównej NZW, co czyni go istotną postacią w kontekście działań niepodległościowych w okresie powojennym.
Życiorys
Tadeusz Zawadziński był synem Ludwika Zawadzińskiego oraz Zofii, z domu Cybulska. Ukończył gimnazjum ojców Marianów w Warszawie, gdzie w 1935 roku uzyskał świadectwo maturalne. Następnie, w swoich dążeniach edukacyjnych, rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Równocześnie był aktywnym członkiem Młodzieży Wszechpolskiej. Niestety, jego studia zostały przerwane z powodu wybuchu wojny obronnej w 1939 roku.
W czasie niemieckiej okupacji, Zawadziński angażował się w działalność Narodowo-Ludowej Organizacji Wojskowej, a od połowy 1942 roku w Narodowych Siłach Zbrojnych. Jako oficer do zleceń specjalnych, swoją służbę pełnił w Komendzie Głównej NSZ, z kolei od maja 1944 roku zajmował stanowisko inspektora w tej jednostce. W listopadzie 1944 roku był jednym z organizatorów Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.
Po zakończeniu II wojny światowej, od czerwca 1945 roku, pełnił funkcję zastępcy szefa oraz następnie p.o. szefa Oddziału II Wywiadowczego Komendy Głównej NZW. Jego działalność zakończyła się tragicznie, kiedy 6 czerwca 1946 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W wyniku procesów sądowych, 3 listopada 1947 roku, Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na karę śmierci, a wyrok został wykonany 15 stycznia 1948 roku w więzieniu mokotowskim.
Symboliczny grób Tadeusza Zawadzińskiego znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w Kwaterze „Na Łączce” Kwaterze „Na Łączce”. W 2012 roku, za swoje zasługi, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Odznaczenia państwowe w urzędzie wojewódzkim. mazowieckie.pl, 13.11.2012 r. [dostęp 16.11.2012 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Zygmunt Bronisław Sawicki | Mirosław Panufnik | Jan Gabarski | Stanisław Płonczyński | Jan Maruszewski | Aleksandr Urniżewski | Kazimierz Pogorzelski | Bronisław Piekarski | Eugeniusz Dreszer | Henryka Martyniak | Bohdan Mincer | Ryszard Gużewski | Konstanty Aleksandrowicz (legionista) | Janusz Sobierajski | Julian Michaux | Edward Sas-Świstelnicki | Henryk Millak | Bolesław Heilpern | Tadeusz Bobrowski | Czesław ZadrożnyOceń: Tadeusz Zawadziński