Karol Szymon Krasnodębski, urodzony 3 września 1929 roku w Warszawie, to postać niezwykle istotna w polskiej historii współczesnej. Jako inżynier, Krasnodębski zyskał uznanie w dziedzinie techniki, jednak jego działalność nie kończy się na osiągnięciach zawodowych.
W czasach PRL stanął w opozycji do reżimu, podejmując działania, które przyniosły mu miano w więźnia politycznego. Jego zaangażowanie w walkę o wolność i sprawiedliwość społeczną uczyniło go ważnym działaczem na scenie politycznej. W 1985 roku zasiadał w Sejmie X kadencji, mając istotny wpływ na rozwój polskiej polityki tamtego okresu.
Życiorys
Karol Krasnodębski zakończył edukację na Politechnice Krakowskiej w 1961 roku. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w Zakładach Mechanicznych „Tarnów”, gdzie przez dwadzieścia lat nadzorował Laboratorium Centralne. W tym czasie był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, pełniąc najpierw rolę przewodniczącego koła, a później sekretarza oddziału wojewódzkiego stowarzyszenia.
W 1980 roku dołączył do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, co doprowadziło go do objęcia stanowiska przewodniczącego komisji zakładowej. Następnie w latach 1980-1981 przewodniczył komisji terenowej związku. W trudnym okresie stanu wojennego został dwukrotnie internowany pomiędzy 13 grudnia 1981 a 23 sierpnia 1982 roku, z półtoramiesięczną przerwą. W latach osiemdziesiątych angażował się także w Duszpasterstwo Ludzi Pracy przy parafii Świętej Rodziny w Tarnowie, gdzie pomagał w organizacji wsparcia dla osób dotkniętych reżimem.
W 1989 roku stanął na czołowej pozycji jako poseł na Sejm X kadencji, reprezentując okręg tarnowski z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W Sejmie aktywnie uczestniczył w pracach Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego oraz zasiadał w Komisji Obrony Narodowej. Po zakończeniu kariery parlamentarniej w 1991 roku objął funkcję prezesa spółdzielni mieszkaniowej, a kilka lat później przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
Karol Krasnodębski otrzymał wiele wyróżnień za swoją działalność i wkład w rozwój społeczny i kulturalny. Oto niektóre z jego najważniejszych odznaczeń:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011),
- Krzyż Wolności i Solidarności (2015),
- Złoty Krzyż Zasługi (2007),
- Brązowy Krzyż Zasługi (1954),
- Medal „Niezłomnym w słowie” (2010).
Przypisy
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24.08.2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 981).
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17.08.2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1080).
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20.09.2007 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2008 r. nr 3, poz. 29).
- Uchwała Rady Państwa z dnia 06.07.1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 97, poz. 1107).
- Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 31.03.2012 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Stanisław Mendelson | Przemysław Czyż | Tadeusz Walichnowski | Artur Górski (1970–2016) | Mieczysław Wągrowski | Stanisław Poniatowski (podskarbi litewski) | Konrad Libicki | Wiesław Fijałkowski | Wacław Gumiński | Karol Wójcik | Anna Nałęcz | Małgorzata Kidawa-Błońska | Stanisław Lenczewski | Henryk Sierka | Włodzimierz Cimoszewicz | Stanisław Germałowicz | Paweł Zalewski (polityk) | Eliza Dzwonkiewicz | Piotr Kaszuba | Andrzej BraiterOceń: Karol Krasnodębski