Julian Różycki


Julian Józef Różycki był znaczącą postacią w historii Warszawy. Urodził się 11 marca 1834 roku w stolicy Polski, a swoją działalność zakończył tamże 23 kwietnia 1919 r. Był to warszawski farmaceuta, który odniósł sukces jako właściciel kilku aptek, a także jako inwestor i d działacz społeczny.

Różycki jest szczególnie znany jako założyciel bazaru Różyckiego, który do dzisiaj jest cenionym miejscem w stolicy, oferującym różnorodne produkty i bogatą kulturę lokalną.

Życiorys

Julian Różycki był osobą niezwykle zasłużoną dla warszawskiego środowiska farmaceutycznego i społecznego. Jako syn Adama, uznanego mistrza stolarskiego, oraz Pauliny z Żółtowskich, rozpoczął swoją edukację w zakresie farmacji w Warszawskiej Szkole Farmaceutycznej, którą ukończył w listopadzie 1853 roku. Następnie, w 1859 roku, z powodzeniem zdobył tytuł magistra farmacji na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medyko-Chirurgicznej w stolicy.

Po zdobyciu wykształcenia, Różycki otworzył aptekę przy ulicy Brukowej 31, obecnie znanej jako Okrzei. Zakup tego lokalu był możliwy dzięki odszkodowaniu otrzymanemu od władz rosyjskich za wywłaszczenie jego nieruchomości, które musiały ustąpić pod budowę Cytadeli na Żoliborzu.

W życiu prywatnym, w listopadzie 1859 roku, Julian ożenił się z Franciszką Apolonią z Rygierów, z którą doczekał się trzech synów: Władysława, Wacława i Leona, wszyscy trzej poszli w jego ślady i zostali farmaceutami. W 1892 roku nabył Pierwszą Krajową Fabrykę Plastrów Chemicznych, co umożliwiło mu dalszy rozwój zawodowy.

Różycki był również bardzo aktywny w sferze społecznej. Współzałożył Towarzystwo Budowy i Eksploatacji Dróg Żelaznych Podjazdowych, które zrealizowało budowę kolejki mareckiej w latach 1896–1897. Jego zaangażowanie nie ograniczało się jednak tylko do transportu. Był opiekunem VII Ochrony (przedszkola) przy ulicy Sprzecznej, a także wspierał Salę Ochrony Sierot przy ul. Brukowej.

Jego działalność nie kończyła się na tym. Różycki zorganizował Kasę Groszowych Oszczędności oraz Bezpłatną Czytelnię, a także wspierał „Ogródek dziecięcy” przy ul. Szerokiej, dzisiejszej Kłopotowskiego. Ponadto partycypował w kosztach Szpitala Najświętszej Maryi Panny i uzyskał zgodę władz rosyjskich na założenie gimnazjum męskiego na terenie Pragi, które znane jest obecnie jako LO im. Władysława IV.

Kolejnym istotnym osiągnięciem był czynny udział Różyckiego w zakładaniu bazaru Różyckiego, który został oficjalnie otwarty w 1881 roku na terenie między ulicami: Targową, Ząbkowską i Brzeską, w miejscu należącym do niego.

Podczas I wojny światowej Różycki pełnił rolę opiekuna w okręgu XV Kuratorium Rodzin Rezerwistów m.st. Warszawy. Zmarł w Warszawie w wieku 85 lat i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 36-5-15/16.

Upamiętnienie

W Warszawie możemy zobaczyć kilka ważnych upamiętnień związanych z Julianem Różyckim. Jednym z nich jest tablica pamiątkowa, która została odsłonięta w 2002 roku i znajduje się przy wejściu na Bazar Różyckiego, mieszczącym się przy ul. Targowej 54.

Innym znaczącym miejscem jest tablica, która została wmurowana w chodnik Praskiej Galerii Sław ul. Stalowej w 2017 roku. Te elementy są nie tylko formą upamiętnienia, ale również przypomnieniem o znaczeniu osoby Julian Różyckiego w historii Warszawy.

Przypisy

  1. Katarzyna Komar-Michalczyk. Leki z warszawskiej apteki. „Stolica”, s. 29, lipiec−sierpień 2021 r.
  2. Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław. twoja-praga.pl, 30.09.2017 r. [dostęp 28.02.2023 r.]
  3. a b Adam Dylewski: Ruda, córka Cwiego. Historia Żydów na warszawskiej Pradze. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2018 r., s. 166.
  4. Marek Miller: Co dzień świeży pieniądz, czyli dzieje bazaru Różyckiego.Tom I. Za cara, za sanacji i za Niemca. Warszawa: Fundacja Laboratorium Reportażu i Narodowe Centrum Kultury, 2018 r., s. 70.
  5. Cmentarz Stare Powązki: RÓŻYCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.12.2019 r.]
  6. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004 r., s. 309.
  7. Piotr Kulesza: Niebieski syfon. Z dziejów bazaru Różyckiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 2004 r., s. 42, 44.

Oceń: Julian Różycki

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:24