Marek Krzysztof Janiak to postać o wyjątkowym dorobku naukowym i licznych osiągnięciach w dziedzinie medycyny. Urodził się 14 sierpnia 1950 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją karierę, która z czasem przekształciła się w imponującą drogę zawodową w obszarze zdrowia publicznego.
Janiak jest polskim naukowcem o szerokim zakresie specjalizacji, w tym radiobiologii, immunologii oraz epidemiologii. Pełnił również funkcję lekarza wojskowego, mając tytuł pułkownika w stanie spoczynku. W latach 2002–2007 miał zaszczyt kierować Wojskowym Instytutem Higieny i Epidemiologii, a później pełnił rolę dyrektora tej instytucji. Jego wkład w rozwój nauk medycznych oraz działalność dydaktyczna w Zakładzie Radiobiologii i Ochrony Radiacyjnej WIHiE stanowią istotny element jego kariery.
Jako kierownik Zakładu Radiobiologii i Ochrony Radiacyjnej, Janiak miał znaczący wpływ na badania w zakresie ochrony przed promieniowaniem oraz na rozwój metod stosowanych w tym obszarze. Jego umiejętności i wiedza przyczyniły się do postępu w polskiej medycynie i naukach przyrodniczych.
Kariera zawodowa
Ukończył Wojskową Akademię Medyczną w Łodzi w 1974 roku, zdobywając czwartą lokatę na roku. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent, a później starszy asystent w Zakładzie Biologicznego Działania Promieniowań Niejonizujących Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii pod kierownictwem doc. dra hab. S. Szmigielskiego. W 1978 roku obronił pracę doktorską, której tematem było Uszkodzenie błon komórkowych w hodowli komórek prawidłowych i transformowanych wirusem SV-40 poddanych działaniu hipertermii 43 °C.
Habilitację osiągnął w 1986 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej Modyfikacja nieswoistych reakcji cytotoksyczności komórkowej pod wpływem preparatu Propionibacterium granulosum KP-45. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 2008 roku.
W swojej karierze odbył liczne zagraniczne staże naukowe. Uczestniczył m.in. w kursie Onkologii Eksperymentalnej organizowanym przez Międzynarodową Unię do Walki z Rakiem w Royal Marsden Hospital w Londynie we wrześniu 1977 roku, a także w „Europejskiej Szkole Immunologii Nowotworów” na Uniwersytecie w Utrechcie w październiku 1987 roku. W latach 1992–1993 korzystał ze stypendium Alberta Cancer Board w Edmonton, a następnie w okresie 1993–1994 pracował jako Visiting Scientist w Laboratorium Hematologii Doświadczalnej Wydziału Medycznego Uniwersytetu Alberty w Kanadzie. W październiku 1997 roku wziął udział w kursie dla wykładowców szkoleń dotyczących postępowania medycznego z ofiarami wypadków jądrowych w Centrum Organizacji Pomocy w Wypadkach Radiacyjnych (REAC/TS) w Oak Ridge National Laboratory w USA.
W latach 2001–2002 był zastępcą komendanta, a od czerwca 2002 roku pełnił funkcję ostatniego komendanta Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii w Warszawie, pozostając na tej pozycji do marca 2003 roku. Następnie, do końca czerwca 2007 roku, działał jako pierwszy dyrektor tego instytutu. W okresie 1996–2020 roku kierował Zakładem Radiobiologii i Ochrony Radiologicznej.
W latach 2005–2008 pełnił różnorodne funkcje konsultacyjne, w tym Konsultanta krajowego ds. obronności w dziedzinie epidemiologii, a także Konsultanta wojskowej służby zdrowia w zakresie epidemiologii oraz medycyny pracy.
Jest autorem oraz współautorem ponad 120 prac naukowych dotyczących radiobiologii, onkologii eksperymentalnej, patofizjologii i immunologii, które ukazały się w czasopismach krajowych i zagranicznych, a także reprezentował swoje badania w ponad 300 wystąpieniach i prezentacjach podczas krajowych i międzynarodowych zjazdów oraz sympozjów naukowych.
Publikacje (wybór)
Wśród wybitnych publikacji Marka K. Janiaka znajdują się następujące pozycje:
- Marek K. Janiak, Bogusław Gnatowski, AIDS – karta choroby, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa, 1987, ISBN 83-203-2786-5,
- Marek K. Janiak, Andrzej J. Wójcik (red.), Medycyna zagrożeń i urazów radiacyjnych, PZWL, Warszawa 2004, ISBN 83-200-2958-9,
- Krzysztof W. Zieliński, Marian Brocki, Marek K. Janiak, Andrzej Wiśniewski (red.), Patologia obrażeń i schorzeń wywołanych współczesną bronią w działaniach wojennych i terrorystycznych, wydawnictwo MON, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-927103-4-9,
- Marek K. Janiak, Aneta Cheda, Ewa M. Nowosielska (red.), Pokojowe i terrorystyczne zagrożenia radiacyjne, wyd. Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego, Warszawa 2012, ISBN 83-89379-08-2.
Członkostwo w stowarzyszeniach i organizacjach naukowych
Marek Krzysztof Janiak jest aktywnym członkiem wielu stowarzyszeń i organizacji naukowych, co potwierdza jego zaangażowanie w dziedzinie badań i ochrony radiologicznej. Poniżej przedstawiono szczegóły jego członkostwa:
- Polskie Towarzystwo Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie – od 1979 r. (w latach 1998–2001 pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Warszawskiego; następnie w latach 2001–2013 był członkiem Zarządu Głównego; w latach 2007–2013 także prezesa; obecnie od 2016 r. jest Członkiem Honorowym),
- Polskie Towarzystwo Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej – aktywny od 1979 r. (w latach 1990–1993 pełnił rolę Sekretarza Naukowego Zarządu Głównego),
- Komitet Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej PAN – od 1996 r. (w latach 1999–2006 przewodniczył Komisji Ochrony Radiologicznej i Radiobiologii, a w latach 2007–2010 był członkiem Komisji Higieny Radiacyjnej i Radiobiologii),
- Rada Sanitarno-Epidemiologiczna przy Głównym Inspektorze Sanitarnym – przewodniczył Komisji Higieny Radiacyjnej i Bioterroryzmu w okresie od 21.02.2011 do 20.02.2014,
- Komitet Naukowy ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego (UNSCEAR) – od 2005 r. (zaczynał jako doradca, a następnie pełnił funkcję zastępcy Przedstawiciela Polski),
- Rada ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Radiologicznej przy Prezesie Państwowej Agencji Atomistyki – członek od 2016 r.
Zaangażowanie Marka Krzysztofa Janiaka w te organizacje podkreśla jego znaczącą rolę w obszarze ochrony radiologicznej oraz badań naukowych w Polsce.
Nagrody i wyróżnienia
Marek Krzysztof Janiak został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami oraz wyróżnieniami, co odzwierciedla jego znaczący wkład w dziedzinę naukową. Jego osiągnięcia są rezultatem zaangażowania w badania nad rakiem oraz wpływem promieniowania na organizmy.
- W maju 1976 roku, w ramach współpracy zespołowej, otrzymał Międzynarodową Nagrodę Fundacji im. J.G. Zimmermanna za Badania nad Rakiem, przyznaną przez Towarzystwo Przyjaciół Wydziału Medycznego Uniwersytetu w Hanowerze,
- Wyróżnienie zespołowe I stopnia Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych dotyczyło cyklu trzech publikacji związanych z badaniem „Pobudzenie układu odpornościowego myszy poddanych jednorazowym i wielokrotnym ekspozycjom na niskie dawki promieniowania X” podczas XV Zjazdu PTBR, który odbył się w Siedlcach w dniach 20-23 września 2010 roku,
- W 2019 roku, podczas XVIII Zjazdu PTBR w Kielcach, Janiak zdobył nagrodę zespołową I stopnia za artykuł przeglądowy zatytułowany „Cancer immunotherapy: how low-level ionizing radiation can play a key role”, który również podkreślił jego wkład w badania dotyczące immunoterapii nowotworowej.
Przypisy
- Medale i Nagrody Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie: Laureaci nagród naukowych PTBR, 2019 r.
- Historia WIHiE. wihe.waw.pl.
- Historia ZRiOR. wihe.waw.pl.
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23.07.2008 r. nr 1 15-6-08 o nadaniu tytułu profesora. [w:] Monitor Polski Nr 57, poz. 511. Prezes Rady Ministrów, 2008. s. 2074. [dostęp 24.03.2015 r.]
- J. Bzdęga, J. Kubica, J. Kosiński, M.K. Janiak, M.P. Dąbrowski (red.), 65 lat Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii im. gen. Karola Kaczkowskiego. BEL Studio sp. z o.o., Warszawa, 2010.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Wojciech Sawicki (lekarz) | Hanna Olechnowicz | Tadeusz Majdecki | Hanna Petrynowska | Stefania Perzanowska | Konrad Dobrski | Hipolit Gibiński | Janina Łuszczewska-Heine | Julian Różycki | Józef Bernstein (1798–1853) | Barbara Górnicka | Eugeniusz Marks | Ireneusz Kukliński | Jacek J. Kański | Henryk Brühl (lekarz) | Tomasz Janiszewski | Marek Kuch | Barbara Zahorska-Markiewicz | Bolesław Ałapin | Bronisława DłuskaOceń: Marek Krzysztof Janiak