Stefania Perzanowska


Stefania Perzanowska, znana również jako Szwarcbart de domo Juraszek i posługująca się pseudonimem Żywna, to istotna postać w historii medycyny oraz działań społecznych w Polsce. Urodziła się 26 sierpnia 1896 roku w Warszawie, a zmarła 16 sierpnia 1974 roku, również w stolicy kraju.

Jako polska lekarka, internistka oraz pediatra, Perzanowska odegrała kluczową rolę nie tylko w lecznictwie, ale również w działalności na rzecz społeczności. Była sanitariuszką w Armii Krajowej, co podkreśla jej zaangażowanie w walkę o wolność kraju w trudnych czasach II wojny światowej.

W czasie wojny przeszła przez dramatyczne doświadczenia, stając się więźniarką obozu koncentracyjnego na Majdanku, co miało ogromny wpływ na jej późniejsze życie i pracę. Po zakończeniu wojny, Stefania była także założycielką szpitala obozowego, co stanowi dowód jej niezłomnego ducha oraz troski o zdrowie i dobro innych ludzi.

Życiorys

Stefania Perzanowska to postać o niezwykłej historii, której życie było pełne poświęcenia i zaangażowania. Ukończyła Szkołę Komercyjną Żeńską im. Anieli Wareckiej oraz Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach swoich działań humanitarnych, pracowała jako wolontariuszka w Instytucie Higieny Dziecięcej, Szpitalu Wolskim oraz Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie.

Była również zaangażowana w aktywności ruchu oporu w Polsce, będąc członkinią Związku Walki Zbrojnej, Polskiej Organizacji Wojskowej, jak i Ochotniczej Legii Kobiet. Służyła w 2. Dywizji Piechoty Legionów, gdzie brała udział w pamiętnych walkach o Warszawę w 1939 roku. Jej determinacja w dążeniu do wolności narodu polskiego przejawiała się także w bitwach o Łuków i Lwów. Pełniła rolę dowódcy Sanitarnego Batalionu Kobiecego, gdzie odpowiadała za medyczne wsparcie batalionu oraz dowództwo taborów w randze podporucznika.

W kolejnych latach jej aktywność w polskim ruchu oporu doprowadziła do aresztowania pod koniec 1942 roku. W 1943 roku została przetransportowana do obozu koncentracyjnego w Majdanku koło Lublina. Tam zorganizowała szpital dla kobiet, znany jako „rewir”, co świadczy o jej nieustającej walce o godne warunki dla innych.

Stefania była także autorką książki zatytułowanej „Gdy myśli do Majdanka wracają”, w której podzieliła się swoimi doświadczeniami i refleksjami. Zmarła 16 sierpnia 1974 roku w Warszawie, a jej pamięć pozostaje w sercach wielu, którzy znają jej historię. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w grobie rodzinnym Juraszków (kwatera 243, rząd 6, grób 7–8).

Upamiętnienie

Nazwisko Stefanii Perzanowskiej znajduje się na tablicy zasłużonych Polaków, która jest umieszczona przy bramie św. Honoraty – głównym wejściu na cmentarz Powązkowski. Warto zaznaczyć, że Miejska Rada Narodowa w Radomiu podjęła decyzję uchwałą z dnia 29 marca 1985 roku, aby nadać imię Stefanii Perzanowskiej jednej z ulic w bliskim sąsiedztwie Szpitala Wojewódzkiego.

W Muzeum na Majdanku można znaleźć obszerną kolekcję listów, notatek, dokumentów oraz różnych pamiątek związanych z jej życiem.

Odznaczenia

Stefania Perzanowska, niezwykła postać, była wielokrotnie odznaczana za swoje heroiczne czyny oraz zasługi w służbie społeczeństwu. Do jej najważniejszych odznaczeń należą:

  • Krzyż Virtuti Militari,
  • Krzyż Polskiej Organizacji Wojskowej,
  • Medal za Waleczność,
  • Medal Niepodległości,
  • Odznaka za Owocną Pracę w Dziedzinie Ubezpieczeń Społecznych,
  • Odznaczenie od władz za postawę, dzielne przetrzymanie tortur w gestapo i nie wydanie tajemnic pracy podziemnej,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – Polonia Restituta,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
  • Odznaka za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia I i II stopnia,
  • Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża.

Te odznaczenia stanowią dowód na niezwykłą odwagę oraz poświęcenie, które Stefania prezentowała w trudnych czasach historii Polski.

Przypisy

  1. „Żywna”, czyli prawdziwa i szczera – Stefania Perzanowska (1896-1974) [online], Gazeta Lekarska, 24.09.2018 r. [dostęp 24.11.2019 r.]
  2. Pamiątki po lekarce z Majdanka Stefanii Perzanowskiej trafiły do Muzeum [online], dzieje.pl [dostęp 26.11.2019 r.]
  3. Portale InternetoweP.I. IMD, Jest taka ulica: dr Stefanii Perzanowskiej [online], Co za dzień, wydarzenia i zdjęcia z Radomia [dostęp 26.11.2019 r.]
  4. Stefania Perzanowska. Anioł z Majdanka [online], radom.wyborcza.pl [dostęp 24.11.2019 r.]
  5. MariaM. Ciesielska, Stefania Perzanowska (1896-1974), lekarka i więźniarka obozu w Majdanku, „Acta Medicorum Polonorum”, 2, 2012, s. 19–28, ISSN 2083-0343 [dostęp 24.11.2019 r.]
  6. StefaniaS. Perzanowska, Gdy myśli do Majdanka wracają, Wydawn. Lubelskie, 1970 [dostęp 24.11.2019 r.]
  7. MariaM. Ciesielska, Stefania Perzanowska, [w:] Szpital obozowy dla kobiet w KL Auschwitz-Birkenau (1942–1945) [online], s. 134–140.
  8. a b c d e f g h i Artykuł o Stefanii Perzanowskiej w Acta Medicorum Polonorum [online], s. 19–28.
  9. a b c d e f g Stefania Perzanowska, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny [online], Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny [dostęp 24.11.2019 r.]

Oceń: Stefania Perzanowska

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:21