Janina Łuszczewska-Heine

---

Życiorys

Janina Łuszczewska-Heine, córka Stanisława oraz Bronisławy z domu Kęsickiej, rozpoczęła swoją edukację w Gimnazjum i Liceum Królowej Jadwigi w Warszawie w 1939 roku, które ukończyła w 1944. W trakcie nauki zaangażowała się w działalność konspiracyjną, stając się członkinią grupy syndykalistów. W obliczu powstania warszawskiego, została jako łączniczka przydzielona do I Kompanii Batalionu „Parasol”, gdzie zyskała pseudonimy „Gąska” oraz „Danka”.

Podczas jednego z przenoszeń meldunków z Woli na Stare Miasto, Janina odniosła ranę, co zmusiło ją do leczenia w powstańczym szpitalu, który znajdował się na ulicy Barokowej. Po pewnym czasie trafiła także do podziemi kościoła św. Jacka. W kolejnych miesiącach pełniła rolę sanitariuszki w szpitalach powstańczych, usytuowanych na ulicy Okólnik oraz na Frascati. Ponownie, po odniesieniu obrażeń, została aresztowana i przewieziona do obozu przejściowego Dulag 121 w Pruszkowie.

Po wojnie Janina spędziła czas w okolicach Szczecina, gdzie podejmowała pracę w gospodarstwie rolnym. Została ewakuowana wraz z innymi więźniami do Friedrichsfelde, a później do Karlshorst, skąd podczas radzieckiej inwazji została przetransportowana na przedmieścia Berlina. Po zakończeniu działań wojennych, przez Poznań, powróciła do Warszawy, jednakże z uwagi na zniszczenie rodzinnego domu, udała się do Łodzi. W Łodzi zdobędzie maturę i rozpoczęła studia na Akademii Medycznej.

Po roku przeniosła się do Gdańska, gdzie kontynuowała edukację. W 1954 roku, po ukończeniu studiów na gdańskiej Akademii Medycznej, początkowo podjęła pracę w Gdańsku, a później w Koszalinie, gdzie pełniła funkcję ordynatora oddziału gruźliczego.

W pierwszej połowie lat 70. XX wieku powróciła do Warszawy, gdzie pracowała jako lekarz specjalizujący się w chorobach płuc. Janina Łuszczewska-Heine zmarła na skutek choroby nowotworowej i spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kolumbarium (D 18 KOL LEWE B Rząd: 12 Grób: 6).

Odznaczenia

Janina Łuszczewska-Heine odznacza się bogatym dorobkiem w zakresie odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jej istotnym wkładzie w różne dziedziny życia społecznego i historycznego. Oto niektóre z jej osiągnięć:

• odznaka Honorowa i Srebrny Krzyż Zasługi,
• medal za zasługi w rozwoju Województwa Koszalińskiego,
• złoty Krzyż Zasługi za zwalczanie gruźlicy w Województwie Koszalińskim w latach 1959-79,
• „Syrenka” i odznaka „Za zasługi dla Województwa Warszawskiego”,
• odznaka Zasłużonego dla Warszawy,
• odznaka Batalionu „Parasol” za udział w Powstaniu Warszawskim,
• odznaka Pamiątkowa Zgrupowania „Radosław”,
• medal „Zwycięstw i Wolności 1945”,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Partyzancki,
• medal „Digno Laude” Powstańczych Służb Sanitarnych SMV.

---

Oceń: Janina Łuszczewska-Heine

---