Jan Schuch

---

Życiorys

Jan Schuch urodził się 17 października 1884 roku jako syn Floriana Ludwika, inżyniera chemika, oraz Anieli z Michałowskich. Jego pradziadek, Jan Chrystian Szuch, był architektem, co demonstruje bogate dziedzictwo artystyczne jego rodziny. Wychował się w Warszawie, gdzie zdobył wykształcenie w Gimnazjum Górskim oraz w Szkole Wawelberga i Rotwanda.

Po ukończeniu rejsu dookoła świata, w 1911 roku uzyskał dyplom inżyniera na Politechnice w Bad Frankenhausen/Kyffhäuser. Następnie przez trzy lata pracował w Biurze Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie, zdobywając cenne doświadczenie zawodowe.

W czasie I wojny światowej, od 1915 roku, służył w Straży Obywatelskiej, a później w Milicji Miejskiej. Angażował się także w Polską Organizację Wojskową. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wziął udział w Bitwie Warszawskiej, w trakcie wojny polsko-bolszewickiej, gdzie został ranny, co podkreśla jego odwagę i zaangażowanie w walkę o wolność kraju.

W okresie międzywojennym Schuch związał się z Policją Państwową, gdzie szybko awansował, osiągając stopień nadkomisarza. Od 1925 roku pełnił funkcję komendanta Głównej Szkoły Policji w Warszawie, a od 1926 był zastępcą komendanta Policji Państwowej w stolicy. W 1927 roku opublikował książkę zatytułowaną Jakim powinien być policjant, co podkreślało jego profesjonalizm i pasję do służby.

W późniejszych latach, w 1936 roku, mianowany został inspektorem oraz komendantem Centralnej Szkoły Policyjnej w Mostach Wielkich. W odpowiedzi na rosnące napięcia w Europie w 1939 roku, został przydzielony do Komendy Głównej Policji na stanowisko oficera inspekcyjnego. Mimo rozkazu ewakuacji, podejmował działania w celu ocalenia swoich podopiecznych.

Po wybuchu II wojny światowej, aresztowany przez sowietów w okolicach Tarnopola, Schuch miał być przewieziony do obozu NKWD dla jeńców wojennych. Jednak przez chorobę nie mógł być transported i został osadzony w twierdzy w Dniepropetrowsku, gdzie przetrzymywany był w trudnych warunkach. Zmarł 23 stycznia 1941 roku, co zakończyło jego burzliwe losy, ale jego dziedzictwo trwa do dziś.

Jan Schuch był pasjonatem sportu: żeglarstwa, narciarstwa, jazdy konnej oraz eksploracji jaskiń w Tatrach, gdzie współpracował z Mariuszem Zaruskim. Jego żona, Janina z domu Iwicka, była wnuczką tłumacza i powstańca, Ignacego Iwickiego, a ich dzieci to: Tadeusz Florian (1912–1975), żołnierz Armii Krajowej, oraz Zofia Felicja, po mężu Nikiel (1916–2012), harcerka, nauczycielka języka francuskiego oraz aktywistka społeczna.

Ordery i odznaczenia

Jan Schuch otrzymał szereg wyróżnień oraz odznaczeń, które podkreślają jego zasługi i osiągnięcia w służbie dla kraju.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1923 roku,
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany 27 listopada 1929 roku,
• Krzyż Zasługi za Dzielność, przyznany 19 marca 1935 roku,
• Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej.

---

Oceń: Jan Schuch

---