Cecylia Piaskowska, urodzona 20 listopada 1904 roku w Warszawie, to postać wybitna, której losy sięgały czasów II wojny światowej. Była podporucznikiem w Tajnej Organizacji Wojskowej oraz Armii Krajowej, co świadczy o jej zaangażowaniu w działania na rzecz wolności i niepodległości Polski.
W ciągu swojego życia, Piaskowska stała się również znaczącą działaczką ruchu antykomunistycznego, podejmującą różnorodne inicjatywy w trudnym okresie powojennym. Jej odwaga i determinacja przyniosły jej zaszczytne odznaczenie - została odznaczona Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, co jest jednym z najwyższych wyróżnień wojskowych w Polsce.
Życiorys
Cecylia Piaskowska, córka Filipa (lub Feliksa) Węgrzyna oraz Małgorzaty z domu Kowalskiej, w 1940 roku podjęła decyzję o wstąpieniu do Tajnej Organizacji Wojskowej, przyjmując pseudonim „Teresa”. Jej działalność obejmowała sprawy związane z sabotażem bakteriologicznym. Po scaleniu TOW z Armią Krajową, spełniała rolę łączniczki w grupie dywersyjnej „Anatol” Kedywu KG AK.
Podczas powstania warszawskiego, Piaskowska była członkinią Zgrupowania „Radosław”, gdzie również pełniła funkcję łączniczki. Jej udział w walkach miał miejsce na Woli oraz Starym Mieście, gdzie odniosła rany. Po kapitulacji powstania, znalazła się w rękach niemieckich, a po powrocie do zdrowia, była zmuszona do pracy przymusowej w obozach Lerte, Lamsdorf i Flensburg. Na skutek problemów zdrowotnych, w grudniu 1944 roku została zwolniona z niewoli.
Wiosną 1945 roku, Cecylia podjęła nową działalność w podziemiu antykomunistycznym jako łączniczka Jana Mazurkiewicza „Radosława”, a później objęła stanowisko kierowniczki wewnętrznej sieci łączności. W tym czasie przechowywała socjalny fundusz Obszaru Centralnego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj oraz archiwum Zgrupowania „Radosław”. W wrześniu ujawniła się i zaczęła pracować w Komisji Likwidacyjnej AK w Warszawie, a także uczestniczyła w wydarzeniach organizowanych przez środowiska kombatanckie.
16 stycznia 1949 roku, Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego aresztowało ją, oskarżając o nielegalną działalność. 31 października 1949 roku, Wojskowy Sąd Rejonowy skazał Piaskowską na 10 lat więzienia, które odbyła w więzieniach w Fordonie oraz Wrocławiu. W listopadzie 1956 roku, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Sąd Wojewódzki dla m.st. Warszawy uniewinnił ją.
Pobyt w więzieniu miał negatywny wpływ na jej zdrowie psychiczne. W latach 1964-1977 wymagała leczenia szpitalnego. Po zakończeniu leczenia, osiedliła się w Warszawie, gdzie aktywnie uczestniczyła w działalności Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Zmarła 26 października 1980 roku i spoczęła na cmentarzu na Bródnie (kwatera 6B-1-17).
Odznaczenia i ordery
Cecylia Piaskowska otrzymała szereg odznaczeń i orderów, które świadczą o jej heroicznych czynach i znaczeniu w historii. Oto niektóre z nich:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13015 (przyznany rozkazem Dowódcy AK Nr 512/BP z 2 X 1944),
- Krzyż Walecznych.
Przypisy
- Cecylia Piaskowska [hasło w wyszukiwarce cmentarnej] [online], brodnowski,grobonet.com [dostęp 15.01.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Nakoniecznikoff | Maria Całka | Władysław Dragat | Zbigniew Belina-Prażmowski-Kryński | Eugeniusz Guzek | Jerzy Bartnik (żołnierz AK) | Zofia Jarkowska-Krauze | Jadwiga Piłsudska | Adam Felczyński | Bolesław Konarski | Jerzy Złotowski | Michaił Awgustinowicz | Jan Schuch | Józef Lex | Juliusz Stanisław Zdanowski | Tadeusz Dobrzyński | Zofia Dziewiszek-Andrychowska | Karol Nachtlicht-Światełko | Czesław Szyndler | Franciszek ŁuszczewskiOceń: Cecylia Piaskowska