Halina Golczowa

---

Życiorys

W 1920 roku Halina Golczowa zawarła związek małżeński z Mariuszem Stanisławem Golczem, który był podporucznikiem w rezerwie oraz pracował jako dziennikarz i redaktor w Polskiej Agencji Telegraficznej. Para doczekała się córki Zofii. Halina, posiadając powołanie do nauczania, prace swoje kontynuowała również po wybuchu II wojny światowej, angażując się w tajne nauczanie.

Niestety, tragiczne wydarzenia zaczęły prześladować jej życie. W 1940 roku jej mąż stracił życie w Katyniu. Halina sama popadła w kłopoty i została aresztowana 23 września 1941 roku, co doprowadziło do jej osadzenia na Pawiaku. Następnie przewieziono ją do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, gdzie nadano jej numer 7591.

W obozie, mimo tragicznych okoliczności, Halina zdecydowała się prowadzić lekcje języka polskiego oraz literatury. Tworzyła również wiersze liryczne, które dokumentowały realia życia w obozie, pisząc dla swoich współwięźniarek. W lipcu 1943 roku została przeniesiona do fabryki samolotów w Neubrandenburgu, gdzie musiała walczyć z ogromnym zmęczeniem i pracować w nieludzkich warunkach. Jej zdrowie znacznie się pogorszyło, doświadczyła reumatyzmu oraz straciła jedno oko. Udało jej się przeżyć głównie dzięki wsparciu współwięźniów.

Po wyzwoleniu obozu, Halina wróciła do Polski i zaangażowała się w pomoc socjalną w domu opieki. Równolegle rozpoczęła tworzenie poezji dla dzieci, współpracując z takimi pismami jak Świerszczyk i Płomyczek, a także publikując zbiór własnych wierszy. W miarę jak jej stan zdrowia się pogarszał, opiekę nad nią przejęła przyjaciółka z obozu, Olga Nider-Dickman.

Halina Golczowa zmarła w wieku 62 lat, a jej pamięć trwa poprzez grób rodzinny na cmentarzu Powązkowskim (kw. 159, rząd 5, grób 8).

---

Oceń: Halina Golczowa

---