Dariusz Gawin

Nauka i edukacja

Dariusz Gawin, urodzony 9 lutego 1964 roku w Warszawie, to osobistość znana jako polski historyk idei, filozof oraz publicysta. Jego formalny dorobek akademicki obejmuje tytuł doktora habilitowanego nauk społecznych, a specjalizacja skupia się na dziedzinie socjologii.

Gawin jest postacią, która znacząco przyczyniła się do rozwoju myśli krytycznej w Polsce, eksplorując różnorodne tematy z zakresu filozofii oraz historii idei społecznych.

Życiorys

Dariusz Gawin to postać związana z polską nauką oraz kulturą, która odgrywała znaczącą rolę w różnych instytucjach i organizacjach. W 1983 roku uzyskał maturę w XLVII LO im. Stanisława Wyspiańskiego w Warszawie. Następnie, w 1989 roku, zakończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1998 roku, dzięki pracy na temat „Konserwatywna filozofia kultury. Problematyka kultury w pismach T.S. Eliota, M. Oakeshotta, R. Scrutona”, obronił doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych, w szczególności filozofii.

W 2014 roku, w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, uzyskał habilitację w zakresie socjologii. Jego działalność badawcza koncentruje się na historii idei, filozofii politycznej oraz myśli społecznej, a także na polityce historycznej. W latach 1989-1993 pełnił funkcję asystenta w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1993 roku pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, gdzie najpierw był asystentem, a potem adiunktem.

Od 2005 roku Gawin kieruje Zakładem Społeczeństwa Obywatelskiego IFiS PAN, a od maja 2005 roku zajmuje także stanowisko zastępcy dyrektora Muzeum Powstania Warszawskiego, które jest związane z Instytutem Stefana Starzyńskiego (oddział MPW).

Czytaj więcej o jego działalności: był członkiem Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, a także współpracował z Rada Fundacji Szkoła Liderów oraz zarządem Fundacji Instytut Wolności. W latach 1996-2000, wspólnie z Markiem Cichockim, Dariuszem Karłowiczem, Tomaszem Mertą, Pawłem Paliwodą, Andrzejem Gniazdowskim i Januszem Ostrowskim, był aktywnym członkiem Warszawskiego Klubu Krytyki Politycznej.

W latach 2000-2001 Gawin pełnił rolę zastępcy dyrektora Instytutu Dziedzictwa Narodowego, a od 2007 do 2008 był członkiem Rady Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Od 2006 do 2010 roku był współorganizatorem Seminariów Lucieńskich, które odbywały się pod patronatem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

W latach 2007-2010 prowadził program „Trzeci punkt widzenia” na TVP Kultura, współpracując z Markiem Cichockim i Dariuszem Karłowiczem. Po wznowieniu programu w 2016 roku ponownie zasiadł za mikrofonem, kontynuując współpracę z tymi samymi uczestnikami. Dariusz Gawin jest również członkiem kolegium redakcyjnego rocznika „Teologia Polityczna” oraz kwartalnika „Ethos”, a jego publikacje ukazywały się w takich tytułach jak „Res Publica Nowa”, „Więź”, „Życie” oraz „Rzeczpospolita”.

Jako stypendysta powiązanych instytucji, takich jak Nuffield College (University of Oxford) oraz Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung, angażuje się w programy nauczania oraz w przygotowanie podręczników do nauczania historii w szkołach podstawowych oraz wychowania obywatelskiego w liceach.

W październiku 2015 roku został powołany przez prezydenta Andrzeja Dudę do Narodowej Rady Rozwoju. Dariusz Gawin jest również członkiem Collegium Invisibile. Jego działalność naukowa i społeczna wzbogaca polski krajobraz intelektualny, a on sam pozostaje ważną postacią wśród współczesnych myślicieli.

Książki

Oto wybrane publikacje Dariusza Gawina, które pokazują szeroki zakres jego zainteresowań oraz tematów, którymi się zajmuje. Wśród nich znajdują się zarówno prace dotyczące historii, jak i filozofii politycznej.

  • Spór o powstanie. Powstanie warszawskie w powojennej publicystyce polskiej, Warszawa 2004, ISBN 83-920303-4-6,
  • Polska, wieczny romans. O związkach literatury i polityki w XX wieku, Wydawnictwo DANTE, Warszawa 2005, ISBN 83-89500-16-7,
  • Blask i gorycz wolności. Eseje o polskim doświadczeniu wolności, Kraków 2006, ISBN 83-60125-70-8,
  • Granice demokracji liberalnej. Szkice z filozofii politycznej i historii idei, Kraków 2007, ISBN 979-83-60125-23-5,
  • Wielki zwrot. Ewolucja lewicy i odrodzenie idei społeczeństwa obywatelskiego 1956-1976, Wyd. Znak, Kraków 2013, ISBN 978-83-240-2113-0.

Odznaczenia i nagrody

Dariusz Gawin został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami i nagrodami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w polską kulturę oraz historię. Oto najważniejsze z nich:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2013 roku,
  • Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości, który otrzymał w 2021 roku,
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyznany w 2015 roku,
  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, otrzymany w 2005 roku,
  • Laureat nagrody im. Andrzeja Kijowskiego za książkę „Polska, wieczny romans”, którą nagrodzono w 2006 roku.

Życie prywatne

Dariusz Gawin jest osobą, która prowadzi życie rodzinne. Obecnie jest żonaty z Magdaleną Gawin. Para ma dwoje dzieci: córkę o imieniu Maria oraz syna, którego nazywa Adam.

Oceń: Dariusz Gawin

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:15