Bronisław Kuczyński (oficer)


Bronisław Józef Kuczyński, który przyszedł na świat 21 września 1895 roku w Warszawie, to postać o ciekawym tle historycznym. Jego życie, zakończone w 1969 roku, było ściśle związane z Wojskiem Polskim.

W czasie swojej kariery wojskowej pełnił funkcję kapitana administracji, specjalizując się w zakresie artylerii. Jego wkład w rozwój tej formacji był znaczący, a postać Kuczyńskiego pozostaje ważną częścią historii polskiej wojskowości.

Życiorys

Bronisław Kuczyński przyszedł na świat 21 września 1895 roku w stolicy Polski, Warszawie, w rodz innym Władysława i Ludwiki z Chromińskich. Miał siostrę, Annę, która żyła w latach 1881–1937, a jej mężem był Ludwik Antoni Paszkiewicz.

W 1921 roku rozpoczął służbę wojskową w 7 Pułku Artylerii Polowej. Jego kariera wojskowa potoczyła się dalej, gdy został przeniesiony do rezerwy, pozostając przydzielonym do tego samego pułku. Jako oficer rezerwy, otrzymał powołanie do służby czynnej w 28 Pułku Artylerii Polowej z siedzibą w Dęblinie-Zajezierzu.

8 stycznia 1924 roku zyskał formalne zatwierdzenie w stopniu kapitana, z datą starszeństwa ustaloną na 1 czerwca 1919, uzyskując 680. lokatę w korpusie oficerów rezerwy artylerii. Zaledwie kilka miesięcy później, 23 sierpnia 1924, przemianowano go na oficera zawodowego w tym samym stopniu, odnosząc się do starszeństwa z 1 lipca 1919 i przydzielając mu 8. lokatę w korpusie oficerów artylerii. Kontynuował swoje obowiązki w 28 pułku.

W listopadzie 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów artylerii, a jego miejsce w dyspozycji zajął komendant kadry, później szef Departamentu Artylerii Ministerstwa Wojskowego. Równolegle pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Głównego, a w październiku 1931 roku przeszedł do 10 Pułku Artylerii Lekkiej w Łodzi, gdzie dowodził 8. baterią.

W kwietniu 1933 roku trafił do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Powiat, gdzie objął stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw. Na początku 1934 roku przeniesiono go do PKU Mińsk Mazowiecki, gdzie został kierownikiem II referatu poborowego. Po wprowadzeniu nowej pragmatyki oficerskiej 18 marca 1937 roku, Bronisław został przydzielony do korpusu oficerów administracji.

1 września 1938 roku, gdy jednostka, w której służył, przekształciła się w Komendę Rejonu Uzupełnień Mińsk Mazowiecki, jego stanowisko zostało nazwane „kierownik II referatu uzupełnień”. Ostatecznie zmarł w 1969 roku. Jego życiowym towarzyszem była Teodora z Lucińskich.

Ordery i odznaczenia

Bronisław Kuczyński, zasłużony oficer, został uhonorowany różnorodnymi odznaczeniami, które są świadectwem jego oddania i poświęcenia dla kraju. Oto niektóre z nich:

  • Krzyż Niepodległości – 20 lipca 1932, przyznany „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych – otrzymany trzykrotnie,
  • Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”,

Przypisy

  1. a b c Bronisław Józef Kuczyński 1895-1969. MyHeritage Ltd.. [dostęp 28.02.2021 r.]
  2. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 28.02.2021 r.]
  3. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26.01.1934 r., s. 15.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11.04.1933 r., s. 84.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23.10.1931 r., s. 331.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 05.11.1928 r., s. 352.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 689, 744.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 402, 460.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 185, 678.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 770.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 844.
  13. Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 148.
  14. Spis oficerów 1921 ↓, s. 288, 721.

Oceń: Bronisław Kuczyński (oficer)

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:25