Bronisław Brok

Kultura i sztuka

Bronisław Brok, znany również jako Bronisław Kaufman, to postać, której życie i twórczość pozostawiły znaczący ślad w polskiej kulturze. Urodził się 14 września 1906 roku w Warszawie, a odszedł 14 grudnia 1975 roku w Tel Awiwie, Izrael.

Był utalentowanym literatem oraz osobą o wielu pasjach – pełnił rolę reżysera, scenarzysty, operatora i fotografa. Jego wszechstronność objawiała się również w tworzeniu tekstów piosenek, które były przeznaczone nie tylko dla solowych artystów, czy zespołów, lecz również służyły jako podstawa dla produkcji teatralnych i filmowych.

Brok był także jednym z założycieli ZAKR, co pokazuje jego zaangażowanie w rozwój polskiego środowiska artystycznego. Jego twórczość odzwierciedla bogactwo polskiej kultury oraz wpływ, jaki miał na wielu artystów i artystki jego czasu.

Lata młodości

Bronisław Brok to postać, która od najmłodszych lat wykazywała ogromne zainteresowanie sztuką i kulturą. Począwszy od jego nauki w berlińskim Instytucie Językowym w Niemczech, gdzie zdobywał wiedzę w zakresie języków obcych, a także w paryskim Instytucie Optyczno-Elektrycznym we Francji, jego edukacja była niezwykle różnorodna i inspirująca. Te doświadczenia edukacyjne miały fundamentalne znaczenie dla jego późniejszej kariery artystycznej.

Równocześnie z nauką, rozpoczął współpracę jako fotoreporter, asystent reżysera oraz operator, co pozwoliło mu zyskać praktyczne umiejętności w szerokim zakresie dziedzin związanych z kinem i teatrem. W dwudziestoleciu międzywojennym Brok zajął się również pisaniem scenariuszy oraz tekstów piosenek dla grupy wokalnej Te cztery, co przyczyniło się do jego renomy w świecie rozrywki.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, Bronisław znalazł się w ZSRR. W tym trudnym okresie rozwijał swoje talenty jako aktor, reżyser oraz dramaturg w Teatrze Polskim, który działał na zachodniej Białorusi. Jego zaangażowanie w życie kulturalne regionu nie ograniczało się jednak tylko do aktorstwa.

Kierował także domem kultury w obwodzie czkałowskim, gdzie promował sztukę oraz organizował różnorodne wydarzenia kulturalne. Dodatkowo, jego rola w teatrach frontowych świadczyła o jego oddaniu dla sztuki i chęci angażowania publiczności w ciężkich czasach.

Po II wojnie światowej

W latach 1944–1946 Bronisław Brok pełnił rolę szefa artystycznego w lubelskim Teatrze II Armii Ludowego Wojska Polskiego. Po zakończeniu tego okresu, w 1947 roku, zajął się podobnymi obowiązkami w Wydziale Teatru i Widowisk Domu Wojska Polskiego w Warszawie. W kolejnym roku rozpoczął pracę jako kierownik literacki we wrocławskim teatrzyku Chochlik, gdzie nawiązał owocną współpracę z kompozytorem Stefanem Rembowskim.

Jego twórczość obejmowała także pisanie tekstów do utworów takich artystów jak Władysław Szpilman oraz Jerzy Wasowski. Właśnie w latach 50. i 60. XX wieku powstały niektóre z jego największych przebojów.

W jego repertuarze znajdowały się piosenki wykonywane przez wielu artystów, w tym m.in.: Andrzeja Boguckiego, Olgierda Buczka, Chór Czejanda, Adolfa Dymszę, Cezarego Fabińskiego, Annę German, Wierę Gran, Macieja Koleśnika, Halinę Kowalewską, Zbigniewa Kurtycza, No To Co, Jerzego Połomskiego, Sławę Przybylską, Hannę Rek, Renę Rolską, Irenę Santor, Urszulę Sipińską, Hannę Skarżankę, Anitę Traversi, Teresę Tutinas, Violettę Villas, Jadwigę Wejcman oraz Nataszę Zylską.

Niektóre z jego piosenek były reinterpretowane i można je było usłyszeć w wykonaniu takich artystów jak Anna Maria Jopek (np. utwór „Jeszcze poczekajmy”), a także Edyta Geppert oraz Barbara Melzer (w piosence „Nie wierzę piosence”).

Nagrody

Bronisław Brok, jako utalentowany artysta, zdobył wiele prestiżowych nagród w swojej karierze. Oto niektóre z nich:

  • 1962 – I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za piosenkę Jesienna rozłąka (wyk. Anita Traversi),
  • 1963 – II nagroda za piosenkę Tak mi z tym źle na festiwalu jw. (wyk. Anna German),
  • 1968 – I nagroda za utwór Po ten kwiat czerwony na festiwalu jw. (wyk. Urszula Sipińska),
  • 1968 – nagroda Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na tamtejszym Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki za piosenkę jw.

Piosenki

Bronisław Brok, utalentowany artysta i kompozytor, pozostawił po sobie wiele niezapomnianych melodii. Oto niektóre z jego najbardziej znanych piosenek:

  • Gra katarynka (muz. Al Legro),
  • Jak młode Stare Miasto (muz. W. Szpilman),
  • Jesienna rozłąka (muz. Jerzy Gert),
  • Jeszcze poczekajmy (muz. J. Wasowski),
  • Ktoś gra walczyka (muz. Jerzy Abratowski),
  • My z tobą sam na sam (muz. W. Szpilman),
  • Na Krzywym Kole (muz. J. Wasowski),
  • Nie wierzę piosence (muz. W. Szpilman),
  • Oczy (muz. J. Wasowski),
  • Pik, pik, pik (muz. W. Szpilman),
  • Po ten kwiat czerwony (muz. J. Wasowski),
  • Tak mi z tym źle (muz. Henryk Klejne),
  • W niedzielę nad Wisłą (muz. J. Wasowski),
  • Warszawa da się lubić (muz. J. Wasowski),
  • Zakochałam się w tobie na dobre czy złe (muz. Ryszard Sielicki).

Każda z tych piosenek jest świadectwem niezwykłego talentu Broka i wciąż cieszy się popularnością wśród miłośników polskiej muzyki.

Filmografia

Filmografia Bronisława Broka obejmuje szereg ważnych projektów filmowych, które miały wpływ na polską kinematografię. Oto niektóre z jego kluczowych osiągnięć:

  • 1950 – Pierwszy start – scenariusz (nowela; współautorzy: Michał Rusinek, Ludwik Starski),
  • 1951 – Załoga – scenopis (współautor Jan Fethke), II reżyser,
  • 1953 – Sprawa do załatwienia – scenopis (współautor Jan Fethke),
  • 1959 – Cafe pod Minogą – reżyseria, scenariusz (współautor Stefan Wiechecki), scenopis (współautor Ludwik Starski), teksty piosenek.

Oceń: Bronisław Brok

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:25