Olgierd Buczek

---

Życiorys

Olgierd Buczek rozpoczął swoją edukację muzyczną w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku, specjalizując się w wokalistyce. Jego talent został zauważony podczas występów w Gdańsku, co doprowadziło do zaproszenia go do współpracy z Władysławem Szpilmanem, dyrektorem Operetki Warszawskiej. Buczek przeniósł się do Warszawy, jednak z powodu trudności z meldunkiem mieszkał w Wołominie, skąd codziennie dojeżdżał do pracy na ul. Puławskiej.

Od roku 1956 artysta zaczął współpracować z Polskim Radiem, uczestnicząc w nagraniach archiwalnych, co znacząco wpłynęło na jego karierę. Jego występy na pierwszych Festiwalach Piosenki w Opolu miały miejsce w latach 1963, 1964 i 1965, a także brał udział w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1963 roku, wykonując utwór „Wieczorna fajka”.

Buczek zdobył popularność dzięki wielu znanym piosenkom, w tym „Za późno”, „Oczy czarne”, „Czy Pani mieszka sama?”, „Warszawski dorożkarz”, a także „Mademoiselle” oraz „Nie trzeba słów”, przy akompaniamencie orkiestry Kazimierza Turewicza. Jego występ w komedii reżyserowanej przez Stanisława Bareię pt. „Mąż swojej żony” z 1960 roku, oparty na sztuce Jerzego Jurandota, również zyskał uznanie.

Olgierd Buczek miał okazję występować nie tylko w Polsce, ale także na międzynarodowej scenie, występując w NRD, ZSRR oraz Czechosłowacji. Jego życie związane było z warszawską dzielnicą Targówek, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci.

Artysta spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze K-3-46, co jest miejscem pamięci zarówno dla jego bliskich, jak i fanów jego twórczości.

Wybrane utwory

Olgierd Buczek stworzył wiele niesamowitych utworów, które do dziś są pamiętane i wykonywane. Wśród jego największych dzieł można wymienić:

• „Warszawski dorożkarz” (muzyka: Witold Lutosławski pod pseudonimem Derwid – tekst: Jerzy Miller),
• „Nie trzeba słów” (muzyka: Władysław Szpilman – tekst: Ludwik Starski),
• „Mademoiselle” (muzyka: Władysław Szpilman, tekst: Jan Gałkowski),
• „W sobotę wieczorem” (muzyka: Adam Markiewicz, tekst: Roman Sadowski),
• „Za późno” (muzyka: Zygmunt Karasiński, tekst: Jerzy Ryba),
• „Oczy czarne” (muzyka: Artur Gold, tekst: Marian Hemar),
• „Czy Pani mieszka sama?” (muzyka: Zygmunt Karasiński, tekst: Andrzej Włast),
• „Księżyc nad Tahiti” (muzyka: Nacio Herb Brown, tekst: Julian Tuwim),
• „Mój cały świat” (muzyka: Romuald Żyliński, tekst: Zbigniew Kaszkur),
• „Irena” (muzyka: Zygmunt Białostocki, tekst: Walery Jastrzębiec-Rudnicki),
• „Co nas obchodzi” (muzyka: Marek Sart, tekst: Jerzy Jurandot) – z filmu „Mąż swojej żony” z 1960 roku.

---

Oceń: Olgierd Buczek

---