Bronisław Bachliński

---

Służba wojskowa

Bronisław Bachliński odbył zasadniczą służbę wojskową w 1 Pułku Lotniczym w Okęciu pomiędzy październikiem 1937 a czerwcem 1939 roku, pełniąc rolę strzelca pokładowego oraz uzyskując stopień kaprala.

W kolejnych miesiącach, od sierpnia 1939 do 17 września 1939 roku, pracował w Bazie Lotniczej w Brześciu, gdzie pełnił funkcję strzelca pokładowego oraz instruktora, będąc w stopniu plutonowego.

Od 2 października 1939 do 1 stycznia 1945 roku, Bachliński zaangażował się w działalność organizacyjną w ramach Komendy Obrońców Polski oraz Polskiej Armii Ludowej. W tym okresie sprawował funkcję członka sztabu Komendy Głównej KOP-PAL, szefa wydziału bezpieczeństwa oraz dowódcy oddziałów specjalnych. Mianowany rozkazem Komendy Głównej PAL nr 31/Org/43 w dniu 12 maja 1943 roku do stopnia kapitana, odegrał kluczową rolę w milicji ludowej PAL.

Działalność konspiracyjna

W październiku 1939 roku Bronisław Bachliński dołączył do organizacji Obrońców Polski, znanej również jako KOP. W tej roli nie tylko organizował, ale i aktywnie uczestniczył w różnorodnych operacjach dywersyjno-bojowych. Jego działania nie pozostały jednak niezauważone, gdyż 22 grudnia 1940 roku został aresztowany przez Gestapo, posługując się fałszywym nazwiskiem Bronisława Zawadzkiego. Został osadzony w więzieniu na Pawiaku, z którego udało mu się uciec wraz z Józefem Sulińskim, pseudonim „Zawisza”, 18 listopada 1941 roku.

Bachliński był aktywnym działaczem w podziemiu niepodległościowym, od 1943 roku zaangażowanym w prowadzenie drukarni, która wydawała czasopismo „Polska Żyje”. Należał do bliskiego kręgu współpracowników Henryka Boruckiego, co pozwoliło mu zyskać istotne znaczenie w organizacji.

Po przekształceniu Komendy Obrońców Polski w Polską Armię Ludową, Henryk Borucki awansował Bachlińskiego do stopnia kapitana. Wkrótce po tym objął on komendanturę Milicji Ludowej PAL. Niestety, jego losy skrzyżowały się z brutalnością okupanta, gdy 1 grudnia 1943 roku w pobliżu lokalu dowództwa Wydziału Bezpieczeństwa i Milicji PAL próbował uchronić się przed aresztowaniem. W trakcie ulicznej konfrontacji z Gestapo na ulicy Ogrodowej 26 został ciężko ranny – postrzelono go w twarz z pistoletu kal. 7,65, co spowodowało utratę prawej gałki ocznej.

Wobec pogarszającego się stanu zdrowia, Bachliński otrzymał urlop, który spędził, ukrywając się w Stróżach koło Kraśnika. Jego życie zakończyło się 23 czerwca 2002 roku w Wałbrzychu, a jego ciało spoczęło na Cmentarzu Komunalnym w Szczawnie-Zdroju.

Ucieczka z Pawiaka

Bronisław Bachliński, po aresztowaniu 22 grudnia 1940 roku, został przewieziony na Pawiak. Tam, operując pod fałszywym nazwiskiem Bronisława Zawadzkiego, przeszedł przez trudny proces przesłuchania. W styczniu tego samego roku, przebywając w celi z Józefem Sulińskim, obaj postanowili opracować plan ucieczki z więzienia.

Pierwszy krok w realizacji ich planu polegał na dotarciu do szpitala. Udało im się to poprzez celowe zarażenie się tyfusem plamistym, co umożliwiło ich przeniesienie do szpitala zakaźnego. Warto podkreślić, że w Warszawie istniały konspiracyjne grupy, które aktywnie pomagały więźniom i wielu osobom w potrzebie, znacznie przyczyniając się do ratowania ich życia.

18 listopada 1941 roku, w dramatycznych okolicznościach, obaj mężczyźni zostali wywiezieni z szpitala przy ul. Wolskiej. Ich ucieczka odbyła się w karawanie, w której znajdowała się trumna. W tej operacji brało udział dwóch więźniów: Józef Suliński, komendant główny organizacji Polska Niepodległa oraz Bronisław Bachliński, zastępca komendanta okręgu warszawskiego KOP. Dzięki umiejętnościom sprytnych salowych oraz uzbrojonej grupie, którzy w odpowiednim momencie pomogli im opuścić szpital, udało się zrealizować plan, zaskakując przy tym strzegących ich policjantów, którzy nie zdołali zauważyć ucieczki.

Odznaczenia

Bronisław Bachliński otrzymał szereg znaczących odznaczeń, które odzwierciedlają jego zasługi oraz poświęcenie dla kraju. Wśród przyznanych mu wyróżnień znajdują się:

• krzyż partyzancki,
• odznaka grunwaldzka,
• krzyż walecznych,
• krzyż kawalerski orderu odrodzenia Polski,
• medal zwycięstwa i wolności 1945,
• medal „za zasługi dla obronności kraju”,
• medal 30-lecia Polski Ludowej,
• medal „za udział w wojnie obronnej 1939”.

---

Oceń: Bronisław Bachliński

---