Marek Toczek

Wojsko i służby mundurowe

Marek Jerzy Toczek, urodzony 8 października 1947 roku w Warszawie, to wybitna postać w polskim marynarkowym świecie oraz w polityce. Jest wiceadmirałem, który poświęcił swoje życie służbie wojskowej i działalności inżynierskiej.

Od najmłodszych lat związany był z morzem, stając się morskim oficerem pokładowym na niszczycielach. Marek Toczek ma w swoim dorobku wiele osiągnięć, w tym tytuł inżyniera techniki nawigacji. Jego kariera wojskowa trwała od 1965 do 1996 roku, podczas której piastował wiele odpowiedzialnych stanowisk.

Przez lata służby, pełnił funkcję dowódcy działu broni podwodnej na ORP „Warszawa”, był także dyrektorem Departamentu Spraw Obronnych w Ministerstwie Transportu, Żeglugi i Łączności oraz dowódcą Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych. Jego kariera w wojsku zakończyła się odwołaniem, które miało miejsce wskutek ujawnienia jego działalności politycznej.

Po zakończeniu służby wojskowej, Marek Toczek zaangażował się w życie polityczne, pełniąc funkcje w różnych formacjach, w tym jako szef partii Front Polski oraz wiceszef APP. Jego wiedza i doświadczenie zdobyte w trakcie wieloletniej służby miały znaczący wpływ na jego działalność polityczną.

Życiorys

Wykształcenie

Marek Jerzy Toczek, który przyszedł na świat 8 października 1947 roku w Warszawie, jest znanym militarnym oraz politycznym działaczem. Pochodzi z rodziny o silnych tradycjach wojskowych; jego bratem jest komandor lek. Janusz Toczek, który przez wiele lat kierował Służbą Zdrowia Marynarki Wojennej. W latach 1965-1969 Marek studiował na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie zdobył tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. Ukończył również studia dowódczo-sztabowe na Wydziale Dowódczym tej samej uczelni w latach 1975-1977, a pod koniec 1980 roku uzyskał dyplom z zakresu nauk społeczno-politycznych na Uniwersytecie Gdańskim.

Służba wojskowa

Jego kariera wojskowa rozpoczęła się na niszczycielu projektu 30bis ORP „Wicher”, gdzie dowodził grupą artylerii głównego kalibru. Niedługo po tym, w 1969 roku, wstąpił do pierwszej załogi niszczyciela rakietowego projektu 56AE ORP „Warszawa”. Działał tam jako dowódca centrali kierowania strzelaniem, a następnie dowodził grupą artylerii oraz działem podwodnym. W latach 1977-1985 pełnił rolę oficera planowania w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1985 roku przez krótki czas był kierownikiem cyklu przedmiotowego Nawigacja i Broń Morska w Studium Wojskowym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Kolejno, pracował jako dyrektor Departamentu Spraw Morskich w Urzędzie Gospodarki Morskiej, a w 1988 roku trafił do Ministerstwa Transportu, Żeglugi i Łączności w Warszawie. W 1989 roku został dyrektorem Biura Spraw Obronnych Urzędu Morskiego w Gdyni, a dwa lata później przeszedł do Ministerstwa Obrony Narodowej, gdzie zarządzał Gabinetem Ministra Obrony Narodowej. W latacj 1992-1995 był dowódcą Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych w Warszawie. Z powodu publicznego ujawnienia poparcia dla Lecha Wałęsy przed wyborami prezydenckimi, został przeniesiony do dyspozycji ministra obrony narodowej. W 1996 roku, na swoją prośbę, zakończył służbę wojskową.

Awansował w szeregach wojskowych na kolejne stopnie oficerskie: podporucznika marynarki w 1969 roku, porucznika w 1972 roku, kapitana w 1976 roku, komandora podporucznika w 1981 roku, komandora porucznika w 1985 roku, komandora w 1989 roku, kontradmirała w 1992 roku oraz wiceadmirała w 1994 roku.

Działalność polityczna

Po przejściu do życia cywilnego, Marek Toczek został prezesem zarządu głównego Frontu Polskiego. W trakcie kampanii wyborczych w 2000 roku, partia ta wspierała kandydaturę gen. broni rez. Tadeusza Wileckiego, a Toczek był wiceprzewodniczącym komitetu wyborczego. Z niepowodzeniem ubiegał się o mandat poselski w wyborach parlamentarnych w 2001 roku w okręgu wyborczym Gdynia. Po tych wyborach Alternatywa Ruch Społeczny przekształciła się w Alternatywę Partię Pracy, a Marek Toczek został jednym z jej wiceprzewodniczących. W 2002 roku starał się o mandat radnego sejmiku województwa mazowieckiego, a w 2004 roku podczas wyborów do Parlamentu Europejskiego, już po opuszczeniu APP, pełnił funkcję pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego ogólnopolskiego wyborców „OKO”. W 2019 roku współtworzył nowe ugrupowanie, partię Polska Nas Potrzebuje, prowadzone przez Dariusza Grabowskiego, która została wyrejestrowana w 2023 roku. W 2023 roku ubiegał się o mandat poselski w wyborach parlamentarnych jako kandydat z listy PSL w okręgu gdyńsko-słupskim.

Odznaczenia

Osoba, o której mowa, została uhonorowana licznymi odznaczeniami, które świadczą o jej zasługach i zaangażowaniu.

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1994),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
  • Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”.

Przypisy

  1. Pozycja 46915. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 177/2019, 05.07.2019 r.
  2. Serwis PKW – Wybory 2019
  3. Serwis PKW – Wybory 2004
  4. Serwis PKW – Wybory 2002
  5. Pozycja 3328. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 68/2002, 08.04.2002 r.
  6. M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 22

Oceń: Marek Toczek

★★★★★
Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:19