Barbara Wojtowicz-Natanson

---

Życiorys

Barbara Wojtowicz-Natanson była córką Władysława Wojtowicza oraz Janiny z Kłossowskich. Swoją edukację rozpoczęła w gimnazjum i liceum im. Słowackiego w Warszawie, gdzie w 1942 roku, przy pomocy tajnych kompletów, zdała maturę.

Od roku 1940 zaangażowała się w działalność Szarych Szeregów, a od 1942 roku pełniła rolę w Wydziale Legalizacji i Techniki Wywiadu Armii Krajowej. Została aresztowana 7 stycznia 1943 roku, przyjmując fałszywe nazwisko „Krystyna Winnicka”. Przeszła przez Pawiak, Majdanek, Ravensbrück oraz Buchenwald, by być ostatecznie wyzwoloną w kwietniu 1945 roku przez armię amerykańską.

W okresie akademickim 1945/1946 podjęła studia z zakresu fizyki na Universitè Catholique de Louvain w Belgii. Następnie, w latach 1946–1952, kontynuowała naukę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1951–1964 pracowała jako asystent i starszy asystent w Instytucie Fizyki Doświadczalnej UW. W 1969 roku uzyskała doktorat, prezentując pracę pod tytułem „Ekscytony w luminescencji i fotoprzewodnictwie selenku kadmu”.

Od 1972 do 1985 roku była związana z Instytutem Technologii Elektronowej CEMI, gdzie prowadziła zaawansowane badania nad implantacją jonów do półprzewodników. Na emeryturę przeszła 1 kwietnia 1985 roku.

Barbara Wojtowicz-Natanson była także aktywna w różnych rolach społecznych, w tym:

• Udział w Komitecie Redakcyjnym Postępów Fizyki w latach 1952–1956 oraz 1972–2009,
• Ławnik Sądu Powiatowego dla m.st. Warszawy w latach 1962–1964,
• Członkostwo w Polskim Towarzystwie Fizycznym od 1952 roku,
• Członek Rady Środowiskowego Laboratorium Ciężkich Jonów UW w latach 1987–1990.

Publikacje

Barbara Wojtowicz-Natanson wyróżnia się bogatą twórczością naukową, która obejmuje różnorodne publikacje. W jej dorobku znajduje się:

• 19 prac oryginalnych,
• 6 artykułów przeglądowych oraz opracowań,
• 25 przekładów, w tym 5 książek oraz 20 artykułów.

---

Oceń: Barbara Wojtowicz-Natanson

---