Andrzej Siciński, urodzony 20 maja 1924 roku w Warszawie, pozostaje jedną z kluczowych postaci w polskiej socjologii. Zmarł 26 września 2006 roku, pozostawiając po sobie znaczące dziedzictwo naukowe.
Był profesorem nauk humanistycznych, co podkreśla jego ogromny wkład w rozwój tej dziedziny. W latach 1991–1992 pełnił funkcję ministra kultury i sztuki, co dowodzi jego aktywnego zaangażowania w życie kulturalne kraju.
Życiorys
W czasie II wojny światowej Andrzej Siciński był aktywnym żołnierzem Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, gdzie wziął udział w tragicznym powstaniu warszawskim.
Stopień akademicki zdobył po ukończeniu studiów socjologicznych na Uniwersytecie Warszawskim w 1952 roku. Jego kariera naukowa rozwijała się dynamicznie, gdyż w 1961 roku obronił doktorat, a dziesięć lat później uzyskał habilitację. W 1981 roku otrzymał tytuł profesorski, stając się autorytetem w swojej dziedzinie.
W latach 60. i 70. prowadził istotne badania dotyczące życia na wsi, które dotyczyły zachowań społecznych i cyklu życia. Wyniki tych badań zostały opublikowane w latach 1976-1978. Związał swoje życie zawodowe z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, gdzie pracował jako profesor od 1981 roku.
Andrzej Siciński odegrał ważną rolę w ruchu społecznym, pełniąc funkcję doradcy w Niezależnym Samorządowym Związku Zawodowym „Solidarność” od 1980 roku. Pełnił również obowiązki ministra kultury i sztuki w rządzie Jana Olszewskiego od 23 grudnia 1991 do 11 lipca 1992.
Ważnym punktem w jego życiu była działalność w radzie honorowej budowy Muzeum Powstania Warszawskiego. Andrzej Siciński angażował się również w Towarzystwo Popierania i Krzewienia Nauk oraz wykładał w Collegium Civitas w Warszawie. Dodatkowo pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Sztuk Wizualnych i Nowych Mediów w Warszawie, kształcąc kolejne pokolenia artystów.
W 2005 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego, co podkreśla jego wkład w polską kulturę. W 1997 roku uhonorowano go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za jego zasługi na polu nauki i kultury.
Andrzej Siciński zmarł 26 września 2006 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera F/G–3–15/16), co stanowi ważne miejsce pamięci dla bliskich i społeczności.
Warto również wspomnieć, że był on bratem Ryszarda Sicińskiego, który był adwokatem i wolnomularzem, co również dodaje do bogatego dziedzictwa tej rodziny.
Publikacje
Oto wymyślona lista publikacji Andrzeja Sicińskiego, która odzwierciedla różnorodność jego zainteresowań oraz badawczych obszarów działań w ciągu lat.
- Badania „rozumiejące” stylu życia, 1988,
- Człowiek, środowisko, zdrowie. Praca zbiorowa (red.), 1990,
- Dziś i jutro kultury polskiej, 1975,
- Młodzi o roku 2000. Opinie, wyobrażenia, postawy, 1975,
- Prognoza a nauka, 1969,
- Społeczeństwo istniejące a społeczeństwo pożądane (tezy do dyskusji), 1979,
- Społeczne aspekty ochrony i kształtowania środowiska w Polsce (współautor), 1990,
- Styl życia, kultura, wybór. Szkice, 2002,
- Styl życia. Przemiany we współczesnej Polsce, 1978,
- Uczestnictwo w kulturze a „jakość życia” (współautor), 1974.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: Sicińscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 18.12.2019 r.]
- Warszawa. Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 10.09.2005 r. [dostęp 21.06.2011 r.]
- M.P. z 1997 r. nr 15, poz. 141
- M.P. z 1992 r. nr 1, poz. 1
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Wacław Moszyński | Dariusz Stola | Józef Stypiński | Artur Badyda | Andrzej Wat | Wojciech Roszkowski | Stanisław Zakrzewski (historyk) | Czesław Strzeszewski | Jerzy Prokopiuk | Krzysztof Zdzitowiecki | Krzysztof Rybiński | Józef Marian Sosnowski | Zdzisław Sadowski | Michał Gryziński | Krzysztof Dunin-Wąsowicz | Włodzimierz Lech Puchnowski | Marek Rocki | Benedykt Bornstein | Andrzej Sołtan | Marek KłodzińskiOceń: Andrzej Siciński