Wacław Moszyński

Nauka i edukacja

Wacław Moszyński, urodzony 12 sierpnia 1892 roku w Warszawie, to postać o znaczącym wpływie na polską inżynierię. Zmarł 18 października 1953 roku, pozostawiając po sobie ważne osiągnięcia w dziedzinie inżynierii mechanicznej oraz norm maszynowych. Był on wybitnym specjalistą w zakresie trybologii, oraz podstaw budowy maszyn, co czyni go jednym z kluczowych ekspertów w tej dziedzinie.

Wacław Moszyński pełnił zaszczytną funkcję profesora Politechniki Warszawskiej, gdzie jego wykłady kształtowały kolejne pokolenia inżynierów. Również jego związek z Politechniką Łódzką podkreśla jego wszechstronność i wpływ na edukację techniczną w Polsce.

Warto również wspomnieć, że Wacław Moszyński był bratem Kazimierza Moszyńskiego, znanego etnografa, co dodatkowo podkreśla znaczenie rodziny Moszyńskich w polskiej nauce i kulturze.

Życiorys

W 1905 roku Wacław Moszyński zakończył edukację w Rządowej Szkole Realnej w Warszawie, a sześć lat później ukończył Gimnazjum Filologiczne w tym samym mieście. Jego dalsza droga naukowa prowadziła przez Uniwersytet w Nancy, gdzie na Wydziale Przyrodniczym uzyskał w 1914 dyplom inżyniera elektryka, a rok później dyplom inżyniera mechanika. W 1931 rozpoczął swoją karierę zawodową w Biurze Budowy Sieci Ministerstwa Poczt i Telegrafów, gdzie dokonano wcześniejszej nostryfikacji jego dyplomu inżyniera mechanika na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.

W latach 1932–1938 miał okazję pracować na Wydziale Technicznym Instytutu Technicznego Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1936 roku obronił swoją pracę doktorską zatytułowaną „Zasady tolerancji”, co zaowocowało przyznaniem mu stopnia doktora nauk technicznych z wyróżnieniem na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. We wrześniu 1937 roku zajął stanowisko wykładowcy na tej uczelni. Dnia 19 kwietnia 1938 roku awansował na profesora zwyczajnego w zakresie części maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.

W okresie II wojny światowej, od 1939 do 1944 roku, Moszyński prowadził wykłady w Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie, a później w Warszawie, na kursach Rysunku Technicznego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej. Po zakończeniu wojny, w latach 1945-1946, został delegowany do Politechniki Łódzkiej, gdzie miał kluczowy wpływ na tworzenie i wyposażenie Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej. We wrześniu 1946 roku powrócił na Katedrę Części Maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.

Był ekspertem w zakresie norm maszynowych, podstaw konstrukcji maszyn oraz trybologii, a także doskonałym znawcą zagadnień dotyczących pasowań. W swojej karierze opublikował 11 monografii i podręczników akademickich oraz ponad 100 artykułów naukowych. Działał aktywnie w organizacjach naukowych i technicznych, pełniąc m.in. funkcję członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk (PAN) oraz będąc jednym ze współzałożycieli SIMP.

Wacław Moszyński spoczywa na cmentarzu Bródnowskim (kw. 2C, rząd IV, grób 28). Materiały archiwalne dotyczące jego działalności znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie, oznaczone sygnaturą III-36.

Stanowiska

W latach 1932-1938 Wacław Moszyński pełnił funkcję kierownika Wydziału Technicznego w Instytucie Technicznym Uzbrojenia, który był częścią Ministerstwa Spraw Wojskowych. Jego kariera edukacyjna rozwijała się w okresie 1939-1944, kiedy to był wykładowcą w Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie, gdzie przekazywał swoją wiedzę i doświadczenie studentom.

Później, miał również zaszczyt uczyć w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej, co podkreśla jego znaczenie w polskiej edukacji technicznej. W latach 1945-1946 był wykładowcą na Politechnice Łódzkiej, gdzie miał wpływ na kształcenie kolejnych pokoleń inżynierów.

Od 1946 roku objął kierownictwo Katedry Części Maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Jego osiągnięcia w tej roli przyczyniły się do dalszego rozwoju edukacji technicznej w Polsce.

Członkostwa

Wacław Moszyński był osobą o bogatym dorobku naukowym i organizacyjnym, co znajduje odzwierciedlenie w jego członkostwach w różnych instytucjach:

  • członek korespondent Polskiej Akademii Nauk,
  • członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP w latach 1926-1927 oraz wiceprezes w okresie 1934-1937,
  • członek Polskiej Akademii Umiejętności od 1950 roku,
  • członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

Wacław Moszyński, jako znany naukowiec, zdobył szereg wyróżnień za swoje osiągnięcia w dziedzinie maszynoznawstwa, w tym Państwową Nagrodę Naukową II-go stopnia.

Odznaczenia

  • Krzyż Walecznych,
  • Krzyż Niepodległości.

Ważne publikacje

W dorobku Wacława Moszyńskiego można odnaleźć szereg istotnych publikacji, które znacząco przyczyniły się do rozwoju inżynierii mechanicznej oraz technologii. Oto niektóre z jego najważniejszych dzieł:

  • Wytrzymałość zmęczeniowa części maszyn, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Techniczne, 1953,
  • Mechanik: poradnik techniczny: dzieło zbiorowe. T. 2. Cz. 4, Elementy maszyn, Wyd. 3 całkowicie przerobione, Warszawa, Instytut Wydawniczy SIMP, 1952,
  • Pasowania w przemyśle na tle układu polskiego, Warszawa, Księgarnia Techniczna, 1929,
  • Wykład elementów maszyn. Cz. 1 Połączenia, Wyd. 3 przejrz. i uzup., Warszawa, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, 1953.

Oceń: Wacław Moszyński

★★★★★
Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:10