Andrzej Rakowski

---

Życiorys

W 1957 roku Andrzej Rakowski zakończył swoją edukację na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej. Rok później, w 1958, ukończył Wydział Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W 1963 roku zdobył tytuł doktora na Politechnice Warszawskiej, przedstawiając pracę, która badała akustykę instrumentów muzycznych.

W 1977 roku Rakowski uzyskał habilitację z zakresu muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim, a pięć lat później, w 1982, otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Jego kariera zawodowa wiązała się w dużej mierze z warszawską PWSM, która później przekształciła się w Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina. W 1968 roku brał udział w zakładaniu Katedry Akustyki Muzycznej, której przewodniczył przez wiele lat, aż do 2001 roku.

Na uczelni tej, w 1989 roku, Rakowski został profesorem zwyczajnym. Ponadto, w latach 1972-1974 pełnił funkcję prorektora PWSM. W okresie 1981 roku stał się przewodniczącym uczelnianej „Solidarności”. Z kolei w latach 1981-1987 zajmował stanowisko rektora Akademii Muzycznej, co podkreśla jego znaczącą rolę w świecie muzycznym.

Rakowski pracował również jako wykładowca na Katedrze Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Był aktywnym uczestnikiem środowiska akademickiego, pełniąc funkcję członka Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów oraz przewodnicząc Komitetowi Akustyki Polskiej Akademii Nauk, gdzie następnie został honorowym przewodniczącym.

W latach 50. Rakowski pracował również jako inżynier i reżyser dźwięku. W okresie od 1963 do 1970 roku był konsultantem akustycznym Teatru Wielkiego w Warszawie. Zajmował się także projektowaniem akustyki sal koncertowych, co czyniło go osobą wszechstronną w dziedzinie muzyki. W 1963 roku brał udział w zakładaniu Polskiego Towarzystwa Akustycznego, a ponadto był członkiem Polskiego Towarzystwa Fonetycznego oraz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Członkostwo w Polskiej Akademii Nauk jako członek rzeczywisty potwierdza jego wkład w rozwój muzykologii w Polsce.

Andrzej Rakowski odszedł z tego świata, ale jego wkład został doceniony przez środowisko akademickie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze G–1–46.

Odznaczenia i wyróżnienia

Andrzej Rakowski uzyskał szereg istotnych odznaczeń podczas swojej kariery. Wyróżniony został m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku. Przed 1989 rokiem, w czasie PRL, otrzymał również Krzyż Kawalerski tego samego orderu, a także Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, co podkreśla jego zasługi dla kraju.

Warto również zauważyć, że był laureatem nagród resortowych, które przyznano mu w następujących latach: 1966 (nagroda II stopnia), 1973 (nagroda zespołowa) oraz 1982 (nagroda I stopnia).

Wybrane publikacje

Oto zestawienie wybranych publikacji autorstwa Andrzeja Rakowskiego, które ukazują jego znaczący wkład w dziedzinę muzyki oraz badań nad dźwiękiem.

• Kategorialna percepcja wysokości dźwięku w muzyce, PWSM, Warszawa 1978,
• Kształtowanie i percepcja sekwencji dźwięków muzycznych (red.), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 2002,
• Podstawowe uwarunkowania dostępu dzieci i młodzieży do kultury muzycznej (opracowanie), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 1986,
• Studia nad wysokością i barwą dźwięku w muzyce (red.), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 1999.

---

Oceń: Andrzej Rakowski

---