Krzysztof Łoziński to postać, która łączy wiele pasji i działań na różnych polach. Urodził się 16 lipca 1948 roku w Warszawie, gdzie od najmłodszych lat rozwijał swoje zainteresowania literackie oraz sportowe.
Jako polski pisarz i publicysta, Łoziński zyskał uznanie dzięki swoim dziełom, w których często poruszał ważne tematy społeczne. Poza działalnością literacką, jest również doświadczonym alpinistą, który z pasją eksploruje góry oraz piękno przyrody.
Warto również wspomnieć o jego zwróceniu ku wschodnim sztukom walki, gdzie pełnił rolę mistrza i instruktora, dzieląc się swoją wiedzą z innymi entuzjastami tego typu aktywności.
Tym, co wyróżnia Krzysztofa Łozińskiego, jest również jego zaangażowanie w opozycję antykomunistyczną w okresie PRL. Jego działalność w tej sferze miała znaczący wpływ na kształtowanie opozycji w Polsce, a w latach 2017–2019 pełnił zaszczytną funkcję przewodniczącego Komitetu Obrony Demokracji. Dzięki swoim działaniom przyczynił się do demokratyzacji życia publicznego w Polsce.
Życiorys
Obydwoje rodzice Krzysztofa Łozińskiego odegrali ważne role w jego życiu. Jego ojciec, Jerzy Łoziński, był architektem, natomiast matka Danuta pracowała jako lekarka. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, które ukończył w 1967 roku. Następnie, w latach 1967-1968, podejmował studia na Wydziale Fizyki, a od 1970 roku kontynuował naukę na Wydziale Matematyki i Mechaniki, uzyskując dyplom w 1976 roku na Uniwersytecie Warszawskim. W marcu 1968 roku został relegowany ze studiów z powodu zorganizowania akcji zbierania podpisów na rzecz wystawiania Dziadów w Teatrze Narodowym, po czym powołano go do zasadniczej służby wojskowej.
Po zakończeniu służby wojskowej, w latach 1976-1977 Krzysztof Łoziński pracował jako nauczyciel fizyki w Liceum Zawodowym im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie. W latach 1980-1982 miał okazję zdobyć doświadczenie w jednej z pracowni Teatru Wielkiego w Warszawie. Jego zaangażowanie w działalność opozycyjną miało swój początek w 1976 roku, kiedy to rozpoczął współpracę z Komitetem Obrony Robotników (KOR), a po jego rozwiązaniu kontynuował działalność w Komitecie Samoobrony Społecznej KOR.
W 1980 roku Krzysztof Łoziński objął stanowisko przewodniczącego „Solidarności” w Teatrze Wielkim, a także był organizatorem Sekcji Branżowej Pracowników Teatrów w Regionie Mazowsze. W 1981 roku brał udział w pierwszym Walnym Zjeździe Delegatów Regionu Mazowsze. Aktywnie współpracował przy przygotowaniach do działania w ukryciu. Niestety, 8 czerwca 1982 roku został aresztowany, a w styczniu 1983 roku skazany na 1,5 roku więzienia, z którego wyszedł po pozytywnej decyzji o apelacji.
Do 1989 roku Krzysztof Łoziński był systematycznie nękany przez Służbę Bezpieczeństwa (SB), co objawiało się interwencjami, które prowadziły do zwolnienia z pracy, przesłuchaniami oraz rewizjami. W drugiej połowie lat 80. miał okazję przebywać w Afganistanie, Indiach, a także w Singapurze. Po 1989 roku związał się z Amnesty International, a w 2004 roku, wspólnie z Stefanem Bratkowskim, Andrzejem W. Pawluczukiem i Piotrem Rachtanem, założył dwutygodnik internetowy „Kontrateksty”, gdzie pełnił rolę redaktora naczelnego.
Będąc alpinistą, Krzysztof Łoziński ma na swoim koncie trzysta solowych przejść, a także ponad 60 nowych dróg w Tatrach. Jego aktywność obejmuje również kierowanie wyprawami w Himalaje i Hindukusz, gdzie zdobył wiele szczytów. Ponadto przez dwadzieścia lat prowadził szkołę walki kung-fu. Łoziński jest autorem licznych publikacji prasowych, które ukazały się m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej” oraz „Newsweeku” i wydał kilka książek. Szczególnie kontrowersyjne były jego teksty, w tym jedna krytyka Wiesława Biniendy, która zaowocowała wieloma polemikami, oraz artykuł postulujący powołanie Komitetu Obrony Demokracji, który wywołał szeroki odzew zarówno w internecie, jak i prasie drukowanej. 2 grudnia 2015 roku Krzysztof Łoziński został jednym z 21 założycieli Stowarzyszenia KOD.
Podczas nadzwyczajnego posiedzenia zarządu głównego KOD, które miało miejsce w dniach 16-17 stycznia 2017 roku, Łoziński został powołany w skład zarządu, co związane było z ujawnionymi nieprawidłowościami dotyczącymi rozliczeń Mateusza Kijowskiego. Jego misją stało się uporządkowanie spraw organizacji. Krzysztof Łoziński postanowił kandydować na stanowisko przewodniczącego zarządu KOD i 27 maja 2017 roku został wybrany na tę funkcję, po tym jak Kijowski zrezygnował z dalszego kandydowania. Z powodu powodów osobistych, 17 grudnia 2018 roku zawiesił swoją działalność jako przewodniczący, a w czerwcu 2019 roku zrezygnował z tej funkcji. Obecnie mieszka w Mazurach, w malowniczej wsi Cybulki w gminie Wydminy.
Kwestia przynależności do Grupy Oporu „Solidarni”
W 2011 roku w artykule zatytułowanym „Encyklopedia Solidarności – hasło o mnie”, który ukazał się w jego dwutygodniku „Kontrateksty”, Krzysztof Łoziński ujawnił, że był członkiem oraz liderem warszawskich grup oporu związanych z „Solidarnością” w latach 1982-1989. Informacja ta została umieszczona w przestrzeni publicznej przez posłankę Kamilę Gasiuk-Pihowicz we wrześniu 2017 roku. Tego samego miesiąca środowisko Grup Oporu „Solidarni” wydało oświadczenie, w którym zaprzeczyło, jakoby Łoziński był członkiem tej organizacji. Kapituła Odznaki Honorowej Grup Oporu wystosowała oficjalne dementi w stosunku do jego oświadczeń, mimo że Łoziński nigdy nie twierdził, iż był częścią tej konkretnej grupy. Sam zainteresowany zaznaczył, że mógł dojść do nieporozumienia w nazwie, gdyż działał w organizacji o podobnej nazwie – Grupy Współpracy „Solidarności”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Anna Engelking | Mieczysław Jeżewski | Ryszard Wagner (geolog) | Wiesław Jasiobędzki | Sergiusz Michalski | Lidia Mularska-Andziak | Bożena Dworecka-Kaszak | Aleksander Kopiński | Anna Zdunik | Krzysztof Persak | Zygmunt Pietrzak | Jerzy Ginalski (profesor) | Józef Fudakowski | Wacław Mutermilch | Witold Kondracki | Andrzej Rakowski | Luiza Nader | Anna Zadrożyńska | Zbigniew Czerwiński (ekonomista) | Stefan RóżyckiOceń: Krzysztof Łoziński