Andrzej Lisicki, urodzony 6 czerwca 1927 roku w Warszawie, a zmarły 24 sierpnia 2011 roku, to postać o znaczącym dorobku w dziedzinach nauk przyrodniczych. Był polskim astronomem i oceanografem, który wyróżniał się swoją specjalizacją w różnych aspektach historii astronomii, a także nawigacji morskiej i oceanografii fizycznej.
Wierał się również w dydaktykę fizyki i astronomii, co podkreśla jego zaangażowanie w kształcenie przyszłych pokoleń w tych ważnych dziedzinach nauki. Jego osiągnięcia i wkład w naukę pozostają istotnym punktem odniesienia dla wiele osób w Polsce i poza jej granicami.
Życiorys
W czasie II wojny światowej, Andrzej Lisicki przebywał w Warszawie, gdzie jako członek Szarych Szeregów zaangażował się w powstanie warszawskie. Po zakończeniu wojny, w roku 1946, ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. Już w następnym roku przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, gdzie zgłębiał tajniki astronomii. W gronie jego wykładowców znaleźli się znani naukowcy, tacy jak Włodzimierz Zonn, Stefan Pieńkowski oraz Wacław Sierpiński.
W 1950 roku Lisicki przeniósł się do Torunia, gdzie podjął pracę jako asystent w Instytucie Astronomii, a także kontynuował naukę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika pod kierunkiem wybitnych profesorów, takich jak Władysław Dziewulski oraz Wilhelmina Iwanowska. Ukończenie studiów nastąpiło w 1952 roku, co stanowiło ważny krok w jego karierze naukowej.
Na początku lat 60. Lisicki uzyskał stopień doktora; jego praca doktorska dotyczyła Struktury Drogi Mlecznej w rejonie gwiazdozbiorów Orła i Strzały, a jej promotorem była Wilhelmina Iwanowska. Na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika pracował aż do 1955 roku, a następnie przyjął stanowisko na Uniwersytecie Gdańskim (1963–1971). Później, w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni (1971–1982) pełnił funkcję kierownika Zakładu Nautyki oraz zastępcy dyrektora Instytutu Nawigacji. Kolejnym krokiem były lata spędzone na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie (1982–1990), gdzie był prodziekanem oraz dziekanem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. W 1974 roku uzyskał nominację na stanowisko docenta.
Pod koniec życia Lisicki osiedlił się w Ząbkach koło Warszawy wraz z żoną, Anną Borowik, z którą w 1951 roku zawarł związek małżeński. Para doczekała się dwóch synów: Stanisława, urodzonego w 1953 roku, oraz Wojciecha, urodzonego w 1955 roku. Andrzej Lisicki znalazł swoje miejsce spoczynku na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera: B, rząd: 1A, grób: 24).
Wybrane publikacje
Andrzej Lisicki, znany polski astronom, miał duży wkład w rozwój dziedziny astronomii oraz edukacji w tym zakresie. Oto niektóre z jego najważniejszych publikacji:
- Astronomiczne podstawy geografii (1958),
- Metodyka nauczania astronomii w szkołach średnich (1961),
- Zarys astronomii: podręcznik (1961),
- Pływy na morzach i oceanach: monografia zjawiska (1996, ISBN 83-905406-6-5).
Przypisy
- a b c d CecyliaC. Iwaniszewska CecyliaC., Andrzej Lisicki (1927-2011) | Urania - Postępy Astronomii [online], www.urania.edu.pl [dostęp 21.01.2023 r.]
- Zmarł astronom Andrzej Lisicki. naukowy.pl, 04.09.2011 r.
- Dr Andrzej Lisicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 04.09.2011 r.]
- SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006 r., s. 417.
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Szymon Zajczyk | Jerzy Buyno | Andrzej Janowski (pedagog) | Jadwiga Staniszkis | Wanda Leopold | Wacław Zawadzki (literat) | Janusz Pelc (historyk literatury) | Ignacy Adamczewski | Robert Piłat | Adam Leszczyński | Wojciech Muszyński | Rajmund Dybczyński | Irena Wojnar | Maria Turlejska | Jarosław Szymanek | Jan Alfred Lauterbach | Tadeusz Pacuszka | Jerzy Kruppé | Krystyna Ostrowska | Henryk JezierskiOceń: Andrzej Lisicki