Krystyna Ostrowska

---

Życiorys

„Krystyna Ostrowska jest córką Walentego Ostrowskiego, który był powstańcem warszawskim i zginął w obozie koncentracyjnym KL Buchenwald. Ukończyła XV Liceum Ogólnokształcące im. Narcyzy Żmichowskiej oraz dwuletnią Szkołę Pielęgniarstwa Dziecięcego w Warszawie. Przez kolejne 8 lat pełniła rolę pielęgniarki. W 1972 roku zdobyła tytuł magistra psychologii na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie jej praca magisterska dotyczyła oceny postaw i potrzeb psychicznych pielęgniarek oraz ich stażu pracy, a prowadził ją Stanisław Siek.

W 1976 roku na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Jej doktorat, napisany pod kierunkiem Zofii Ostrihanskiej oraz Marii Żebrowskiej, nosił tytuł „Zaburzenia procesu socjalizacji i ich psychologiczne uwarunkowania u młodocianych więźniów sprawców przestępstw o charakterze chuligańskim”. W 1981 roku obroniła rozprawę habilitacyjną na Uniwersytecie Łódzkim, zajmując się psychologicznymi determinantami przestępczości młodocianych, co zaowocowało wybitnym wkładem w rozwój teorii kryminologicznych.

W swojej karierze naukowej Krystyna Ostrowska specjalizowała się w psychologii kryminalistycznej i resocjalizacyjnej, badając problemy systemu wartości, emocji i strategii działania młodzieży. W latach 1976–1982 była kierownikiem Zakładu Badań nad Młodzieżą w Instytucie Problematyki Przestępczości, jednak straciła to stanowisko z powodu przynależności do NSZZ „Solidarność”. Później objęła Katedrę Psychologii Społecznej i Penitencjarnej na ATK, przekształconej później w Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Od 1991 roku była także wykładowcą na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pełniła funkcję prodziekana ds. badań naukowych i współpracy oraz kierowała Zakładem Psychologii Dewiacji. Wykładała również w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie przedmiotem jej zajęć była psychologia wartości i osobowości, a także w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Skierniewicach oraz Nauczycielskim Kolegium Rewalidacji, Resocjalizacji i Wychowania Fizycznego w Białymstoku.

Krystyna Ostrowska również wypromowała 10 doktorów i była recenzentką 2 rozpraw habilitacyjnych oraz 21 doktorskich. Napisała liczne publikacje naukowe dotyczące psychologii, a także książki poruszające tematy religijne i społeczne. W 2020 roku z okazji jej 80. urodzin wydano księgę pamiątkową pod redakcją Tomasza Przesławskiego, zatytułowaną „W poszukiwaniu dobra w perspektywie jednostkowej i społecznej”.

W latach 1994–2000 kierowała Centrum Metodycznym Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Ministerstwie Edukacji Narodowej, później pełniła rolę ekspertki w tym resorcie. W 1997 roku zgłosiła się do wyborów, otwierając białostocką listę okręgową Bloku dla Polski. Zajmowała się także działalnością społeczną, kierując Stowarzyszeniem Penitencjarnym „Patronat” i należąc do założycieli Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii. Od lat 80. angażuje się w ruch pro-life i kieruje Stowarzyszeniem „Pozwólcie im żyć”, które należy do Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia.”

Odznaczenia

Osoba ta zdobyła liczne wyróżnienia i odznaczenia, które podkreślają jej znaczący wkład w różne dziedziny. Do nich należy Medal Komisji Edukacji Narodowej, który otrzymała w 1999 roku, Złota Odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej”, przyznana w 2008 roku oraz Złoty Krzyż Zasługi, który przypadł jej w 2012 roku.

Dodatkowo, uzyskała również wyróżnienia od ministra sprawiedliwości oraz Regionu Wielkopolskiego NSZZ „Solidarność”, co dodatkowo świadczy o jej znaczącej roli w obszarze społecznym i zawodowym.

---

Oceń: Krystyna Ostrowska

---